Het financieel plan als alibi?

De kranten staan nog dagelijks vol met berichten aangaande de economische crisis. De oorzaak van deze wereldwijde crisis moet gezocht worden in de hebzucht van sommige vennootschappen, waaronder banken. Deze hebzucht vertaalt zich in een zieke vennootschap, ook wel een 'lege vennootschap' genoemd.

Een lege vennootschap is een onderneming die in het maatschappelijk en economisch leven actief is, zonder dat zij beschikt over een voldoende maatschappelijk kapitaal. Zij wordt ofwel gefinancierd door kredieten allerlei of beschikt enkel over vaste activa waarvan de waarde niet vast staat. Het grote probleem is dat zij wel beschikt over een juridische beperkte aansprakelijkheid waardoor haar oprichters en bestuurders geen persoonlijke aanspraak moeten vrezen.

Inderdaad, hoeveel bankiers hebben hun eigen vermogen zien aangetast worden door de crisis? De Belgische wetgever heeft hier echter reeds in de jaren 70' op gereageerd met de Wet  van 4 augustus 1978 tot economische heroriëntering. In deze scriptie wordt dan ook besproken hoe deze heeft kunnen zorgen dat de beperkte aansprakelijkheid wordt doorbroken, zodat oprichters van een vennootschap toch verantwoordelijk gesteld kunnen worden.

De uitkomst is soms verbazingwekkend in die zin dat er mogelijkheden bestaan om zich in te dekken, onder meer door het vooraf opstellen van een financieel plan. Ook wordt besproken hoe het zit met de eventuele rol van bestuurders, de notaris of de accountant. Deze scritpie poogt dan ook een omvattend beeld te geven van de oprichtersaansprakelijkheid die reeds vanaf haar oorsprong in de jaren 70 tot heden aanleiding gaf tot veel rechtspraak.