Revalideren is veranderen
Revalideren is veranderen
Ken je dat onaangename gevoel van rug- of nekpijn? Of heb je wel eens een behandeling gevolgd, maar dit al snel opgegeven? Velen onder ons worden na raadpleging van een specialist doorgestuurd naar de rug- en nekschool. Deze behandeling leidt tot het beter functioneren in het dagelijks leven en vermindering van pijn. Uit verschillende wetenschappelijk studies blijkt dat deze vorm van behandeling op korte termijn een gunstig effect heeft, maar er daar op lange termijn weinig van overblijft. Dit mede doordat mensen de gedragsveranderingen aangeleerd in de rug- en nekschool niet blijven doorzetten in hun dagelijkse leven. Een aantal technieken om deze gedragsveranderingen vol te houden worden nu voorgesteld in de workshop ‘gedragsverandering’ van AZ Alma in Sijsele.
Het is overal bekend dat rug- en nekklachten een vaak voorkomend en belangrijk gezondheidsprobleem zijn binnen onze westerse samenleving. Hierbinnen heeft er maar liefst 60 tot 90% minimaal één keer in zijn leven te maken met rug- of nekklachten. Kortom, iedereen heeft er wel eens last van. Er zijn verschillende risicofactoren voor het ontstaan van rug- en nekpijn: fysieke fitheid, kracht van de rug- en buikspieren, depressie en factoren afhankelijk van het soort werk. Daarnaast blijven velen kampen met hun klachten na raadpleging van verschillende hulpbronnen. Dit gezondheidsprobleem heeft niet alleen een grote invloed op de persoon in kwestie, maar ook op de omgeving, de medische zorg als op de economie. Denk maar aan de talloze uitkeringen die gegund worden aan mensen die tijdelijk of permanent arbeidsongeschikt zijn door toedoen van rug- en nekklachten.
Ontstaan van klachten en problemen bij behandeling
Vaak is het ontstaan van rug- en nekpijn niet de fout van de persoon in kwestie. Verschillende oorzaken van buitenaf kunnen voor de klachten zorgen. Zo moeten heel wat werknemers in een supermarkt zware dozen verplaatsen en dit vaak zonder materiaal om dit op een goede manier uit te voeren. Uit dit voorbeeld blijkt dat het vaak lijkt alsof rug- en nekklachten ontstaan onder invloed van externe factoren. Het is natuurlijk gemakkelijk om altijd de oorzaak van onze problemen buiten onszelf te leggen.
Als u met uw probleem naar een specialist, rug- en nekschool et cetera gaat is het belangrijk om te weten dat je zelf ook een bijdrage zal moeten leveren. Velen onder ons denken dat het probleem opgelost is door naar de revalidatie te komen en verder geen drastische stappen te ondernemen, waardoor de resultaten niet lang blijven. Revalidatie helpt om de gevolgen van problemen op te lossen, maar neemt de oorzaak niet weg. Om de problemen bij de kern aan te pakken en dezelfde gevolgen niet opnieuw te krijgen, zal je handelingen in het dagelijks leven moeten vervangen door handelingen die geen probleem veroorzaken. Deze handelingen zullen dus op termijn geautomatiseerd moeten worden om succes te garanderen!
Het kan ook anders!
Vanuit dit principe ontstond de workshop ‘gedragsverandering.’ Deze is samengesteld door een ergotherapeut en psycholoog uit het AZ Alma te Sijsele, Brugge. Het doel van de workshop is om cliënten bewust te maken van hun eigen inbreng in het gedragsveranderingsproces en de revalidatie. Het is een moment waarin tijd wordt gemaakt om alle persoonlijke problemen te bekijken en samen hiervoor een oplossing te zoeken. In dit gehele proces staat de cliënt dus centraal. Na het ontstaan van de workshop werd de meerwaarde ervan onderzocht. Om deze in kaart te brengen, werd een onderzoek met een termijn van drie maanden verricht in drie verschillende rug- en nekrevalidatie.
Revalideren is dus ook veranderen! Het is van belang om jezelf ook te zien als een belangrijke persoon binnen jouw revalidatie. Jouw rug- of nekpijn kan niet worden weggenomen maar de revalidatie kan wel hulp bieden bij het leren omgaan en geven van concrete tips voor jouw situatie. Zie revalidatie als een nauwe samenwerking tussen de hulpverlener en jezelf. Jij hebt de hulpverlener nodig om je de juiste weg te wijzen, maar de therapeut heeft jouw inspanning nodig om dit op lange termijn te verwezenlijken!
Bibliografie
Alaranta, H., Rytökoski, U., Rissanen, A., Talo, S., Rönnemaa, T., & Puukka, P. (1994). Alaranta H, Rytökoski U, RissanIntensive physical and psychosocial training program for patients with chronic low back pain: a controlled clinical trial. Spine, 1339-1349.
AZ Alma. (s.d.). inhoud therapie. Consulté le september 1, 2015, sur AZ Alma: http://www.revalidatiecentrum.azalma.be/CampusSijsele/rugrevalidatieenn… rapie.aspx
AZ Alma. (s.d.). rugrevalidatie en nekrevalidatie. Consulté le september 2, 2015, sur AZ Alma: http://www.revalidatiecentrum.azalma.be/CampusSijsele/rugrevalidatieenn…;
Balm, M. (2000). Gezond bewegen kun je leren: gedragsverandering door ergo-, fysio- en oefentherapeuten. nederland: Boom Lemma Uitgevers.
Bastin, H. (2015, februari 12). Lage Rugpijn Uitstraling Been?! Wat Heb Ik? Récupéré sur Lage Rugpijn Fysio: alles over je lage rugpijn: http://lagerugpijnfysio.nl/lage-rugpijn-uitstraling-wat-heb-ik/
Beurskens , S., van Peppen, R., Stutterheim, E., Swinkels, R., & Wittink, H. (2008). Meten in de praktijk: stappenplan voor het gebruik van meetinstrumenten in de gezondheidszorg. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Blom, M., Floor, N., Timmerman, D., & Visser, D. (2014). Het meten van veranderingen in bewegingsgedrag. Beweegreden, 17-21.
Brug, J., van Assema, P., & Lechner, L. (2007). Gezondheidsvoorlichting en gedragsverandering. Assen: Van Gorcum.
Brunos. (2015, juni 24). Motivatie: intrinsiek, extrinsiek en de verwachtingstheorie. Consulté le Augustus 13, 2015, sur InfoNu: http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/76235-motivatieintrins…;
Carswell, A., Mc Coll, M., Baptiste , S., Law , M., Polatajko, H., & Pollock, N. (2004). The Canadian Occupational Performance Measure: A research and clinical literature review. Canadian journal of occupational therapy, 210-222.
Chavannes , A., Mens, J., Koes , B., Lubbers, W., Ostel, R., Spinnewijn, W., & Kolnaar, B. (2009). NHGStandaard aspecifieke lagerugpijn. Dans T. Wiersma, F. Boukes, R. Geijer, & A. Goudswaard, NHGStandaarden voor de huisarts 2009 (pp. 1128-1144). Houten: Bohn Stafleu van Longhum.
Cloudt, S. (2003, juni). Gedragsverandering, hoe bedoel je? Amersfoort, Utrecht, Nederland. Récupéré sur http://www.stefancloudt.nl/Verplichte%20literatuur%20MTO6.pdf
Deyo, M., Rainvill, J. M., & Kent, M. (1992, augustus 12). What Can the History and Physical Examination Tell Us About Low Back Pain? The Journal of the American Medical Association, 268(6), 760-765.
Folstein , M. F., & Luria, R. (1973). Reliability, validity, and clinical application of the visual aanalogue mood scale. Psychological Medicine, 479-486.
Gents. (2015). wat is motivatie. Consulté le Augustus 13, 2015, sur zelfontplooiing: http://www.zelfontplooiing.nl/motivatie.htm
54
Gezondheidsraad. (2012, december 20). Beeldschermwerken. Den haag, Zuid-Holland, Nederland.
Guzman, J., Hurwitz, E. L., Caroll, L. J., Haldeman, S., Côté, P., Carragee, E. J., . . . Cassidy, D. J. (2008). A New Conceptual Model of Neck Pain:Linking Onset, Course, and Care: The Bone and Joint Decade. Eur spine Journal, 33(4), 14-23.
Harman, K., MacRae, M., Vallis, M., & Basett, R. (2014). Working with People to Make Changes: A Behavioural Change Approach Used in Chronic Low Back Pain Rehabilitation. Physiotherapy Canada, 82-90.
Hogg-Johnson, S., van der Velde, G., Carroll, L. J., Holm, L. W., Cassidy, J. D., & Guzman, J. (2009). The burden and determinants of neck pain in the gernal population: results of the bin and join decade 2000-2010 task force on necht pain and its associated disorders. Journal of manipulative and physiological therapeutics, 32(2), 46-60.
Hoy, D., Protani, M., De, R., & Buchbinder, R. (2010). The epidemiology of neck pain. Best Practice & Research Clinical Rheumatology, 24, 783-792.
Kapandji, I. (2009). Bewegingsleer: de romp en wervelkolom (Vol. |||). Houten: Bohn Stafleu Loghum.
KU Leuven. (2015, oktober 15). Diagnosen. Récupéré sur Intego: http://intego.be/nl/Resultaten/DiagnosenMap
Le Granse, M., van Hartingsveldt, M., & Kinébanian, A. (2012). Grondslagen van de ergotherapie. Amsterdam: REED BUSINESS.
Linton, S. (2000). A review of psychological risk factors in back and neck pain. Spine, 1148-56.
Lønn, J. H., Glomsrød, B., Soukup, M. G., Bø, K., & Larsen, S. (2001). Active Back School: Prophylactic Management for Low Back Pain A Randomized, Controlled, 1-Year Follow-Up Study. Journal of rhebilitation medicine, 865-871.
Mairiaux, P., & Mazina , M. (2008, September). Lage rugpijn op het werk: een handleiding voor de werkgever en de sociale partners. Luik, België.
McCool, W. F., & King, T. L. (2004, november/december). The Definition and Assessment of Pain. Journal of Midwifery & Women’s Health, 49(6), 471-472.
Poelgeest, A., Noordstar, J., Mares, M., Balm, M., & Luijnenburg - Kroes, P. (2010). Gezond bewegen kun je leren. Boom: Lemma.
Poelgeest, A., Noordstar, J., Mares, M., Luijnenburg-Kroes, P., & Balm, M. (2010). Gezond bewegen kun je leren. Den haag: Boom Lemma uitgevers.
Portney, L., & Watkins, M. (2014). Foundations of Clinical Research - Applications to Practice. Edingburgh Gate, England: Pearson Educated Limited.
Power, C., Frank, J., Hertzman, C., Schierhout, G., & Li, L. (2001). Predictors of low back pain onset in a prospective British study. Am J Public Health , 1671-1678.
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. (2015). Nek- en ruglachten/cijfers en context/prevalentie en incidentie. Récupéré sur Volgezondheidenzorg.info: https://www.volksgezondheidenzorg.info/onderwerp/nek-en-rugklachten/cij…;
