De perceptie en effectiviteit van direct-tot-de-consument reclame en promotie voor geneesmiddelen.

Leen Helsloot
Persbericht

De perceptie en effectiviteit van direct-tot-de-consument reclame en promotie voor geneesmiddelen.

Reclame voor geneesmiddelen: een kwaal of een zegen?

 

Iedereen zag Diggy de Dermatofyt, de schimmel die onder je teennagels kruipt, al wel eens over zijn tv scherm kruipen. Ook de opgeblazen kikker die een geneesmiddel tegen maagpijn promoot, duikt regelmatig op. Dit zijn bekende voorbeelden van reclamecampagnes voor geneesmiddelen waar iedereen vandaag de dag – gewenst of ongewenst – mee in aanraking komt. Waar de farmaceutische industrie zijn reclamecampagnes vroeger vooral richtte naar de medische specialisten, zoals de dokter en de apotheker, worden deze nu meer en meer via de massamedia rechtstreeks naar de consument gericht. Men spreekt van ‘direct-tot-de-consument’ reclame of DTC reclame.

 

In België is reclame voor geneesmiddelen enkel toegelaten voor medicatie die zonder voorschrift bij de apotheker te verkrijgen is. De Verenigde Staten en Nieuw-Zeeland echter zijn momenteel de enige landen waar DTC reclame voor voorschriftplichtige medicatie toegelaten is. Ook in België en verder in Europa komt het debat over het al dan niet toelaten van massareclame voor geneesmiddelen op voorschrift, stilaan op gang.

 

Studies die direct naar de consument gerichte reclame bestuderen, halen verschillende argumenten aan die zowel in het voordeel als in het nadeel van DTC reclame spreken. De belangrijkste vraag is echter hoe de consumenten tegenover deze vorm van reclame staan, want zij vormen uiteindelijk de doelgroep van deze reclame. Hun mening moet in dit debat dan ook een prominente rol spelen. Ook de mening van de dokters en apothekers is van cruciaal belang daar zij dagelijks patiënten over de vloer krijgen die met de reclame in contact komen, zich er door laten informeren en eventueel om het geadverteerde geneesmiddel vragen.

 

Om een antwoord te vinden op de vraag hoe deze verschillende partijen staan tegenover DTC reclame voor geneesmiddelen, werd een empirisch onderzoek uitgevoerd. Een enquête peilde naar de houding van Vlaamse dokters, apothekers en patiënten tegenover enerzijds reclame voor geneesmiddelen die zonder voorschrift verkrijgbaar zijn en anderzijds hun houding ten opzichte van het eventueel toelaten van reclame voor geneesmiddelen op voorschrift. Tenslotte werden de bekomen resultaten vergeleken met deze uit een gelijkaardig onderzoek dat eerder in Nieuw-Zeeland plaatsvond.

 

Bij het bestuderen van de resultaten valt meteen de erg negatieve houding van de Vlaamse patiënten tegenover massareclame voor geneesmiddelen zonder voorschrift op. De dokters delen deze negatieve houding, apothekers nemen eerder een negatieve tot neutrale houding aan. Patiënten en apothekers zijn daarenboven niet gewonnen om reclame voor geneesmiddelen op voorschrift toe te staan. Ook de dokters willen hier niet van weten en nemen ook hier een erg negatieve houding aan.

Als we deze bevindingen uit het Vlaamse onderzoek naast deze van het gelijklopend onderzoek uit Nieuw-Zeeland leggen, waar reclame voor geneesmiddelen op voorschrift wel toegelaten is, zien we dat dokters en apothekers daar een iets neutralere houding aannemen tegenover DTC reclame voor geneesmiddelen. Toch zijn de Nieuw-Zeelandse patiënten zelf geen voorstander van reclame voor geneesmiddelen op voorschrift.

 

Voor deze negatieve houding halen de partijen verschillende argumenten aan. Zo vinden de drie partijen dat de DTC reclame enkel als doel heeft om winst te genereren voor de farmaceutische industrie. De reclamecampagnes bevatten te weinig informatie over de voor- maar vooral ook de nadelen die het geneesmiddel met zich kan meebrengen. Ze worden ervaren als misleidend en creëren verkeerde verwachtingen. De geneesmiddelen worden beter voorgesteld dan ze in werkelijkheid zijn. Er wordt ook maar voor een klein aantal geneesmiddelen reclame gemaakt waarbij het meestal om nieuwe en duurdere medicatie gaat. Daarom geeft de reclame aan de patiënten geen goed overzicht van al de beschikbare medicatie ter behandeling van een bepaalde aandoening of ziekte. De farmaceutische industrie verdedigt zich door te stellen dat de reclame de patiënt attent kan maken op aandoeningen waaraan hij lijdt zonder dit zelf te beseffen en die dus onbehandeld blijven. Dokters en ook apothekers verklaren echter dat er weinig patiënten hen om advies vragen over een ziekte of aandoening die in een reclamecampagne naar voren komt. De patiënten zelf bevestigen dat reclame hen niet aanzet om een ziekte of aandoening met hun dokter of apotheker te bespreken. Ook de rol van de reclame als informatiebron voor de patiënt moet genuanceerd worden. Patiënten vinden de informatie uit de reclame niet nuttig en geloofwaardig en lezen dan ook bijna nooit de volledige advertentie. Bovendien denken ze niet dat een geadverteerd geneesmiddel veiliger of voordeliger is dan een ander geneesmiddel. Ook zullen ze de medicatie die ze zelf gebruiken, niet stipter innemen na het zien of horen van een reclame voor dat geneesmiddel.

Dokters en apothekers vrezen voor een overconsumptie van geneesmidden. De reclame zal dus leiden tot een stijgend en ongecontroleerd geneesmiddelengebruik, waardoor het gezondheidsbudget van de overheid verder in het gedrag komt.

 

Al deze bevindingen moeten een belangrijke pijler vormen in het debat over het al dan niet toelaten van reclame voor geneesmiddelen op voorschrift. De meningen en de argumenten van de patiënten, dokters en apothekers zijn van cruciaal belang en noodzakelijk in de verdere discussies. Ook de farmaceutische industrie kan uit deze resultaten best lessen trekken. Wensen zij hun doelgroep in de toekomst tevreden te houden, dienen zij meer rekening te houden met hun mening en wordt een reclamecampagne die ook de negatieve effecten en risico’s van het geneesmiddel bespreken noodzakelijk.

 

Leen Helsloot

Bibliografie

Bibliografie

Juridische bronnen

Richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik, Publicatieblad, nr. L 311,  28 november 2001, blz. 67-128.

 

Richtlijn 2004/27/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 tot wijziging van Richtlijn 2001/83/EG tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik, Publicatieblad, nr. L 136, 30 april 2003, blz. 34-56.

 

25 maart 1964, Wet van op de geneesmiddelen, Belgisch Staatsblad, 17 april 1964

 

9 juli 1984, Koninklijk Besluit betreffende de voorlichting en de reclame inzake geneesmiddelen, Belgisch Staatsblad, 29 augustus 1984.

 

14 juli 1991, de wet betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en bescherming van de consument, Belgisch Staatsblad, 29 augustus 1991

 

7 april 1995, Koninklijk Besluit betreffende de voorlichting en de reclame inzake geneesmiddelen voor menselijk gebruik, Belgisch Staatsblad, 12 mei 1995.

 

9 juni 2003, Koninklijk Besluit tot wijziging van het koninklijk besluit van 7 april 1995 betreffende de voorlichting en de reclame inzake geneesmiddelen voor menselijk gebruik, Belgisch Staatsblad, 30 juni 2003.

 

Artikels en boeken

Algemene Vereniging van de Geneesmiddelenindustrie (AVGI), (2001), Generics. 4 februari 2005. On-line beschikbaar op: http://www.pharma.be/fr/publications/pg21.html

 

Algemene Vereniging van de Geneesmiddelenindustrie (AVGI), 2 oktober 2002, Voorlichting en Reclame voor Voorschriftplichtige Geneesmiddelen - Standpunt, september 2002, blz. 1-13. On-line beschikbaar op: http://www.pharma.be/nl/standpunten/standpunt voorlichting en reclame.pdf

Algemene Vereniging van de Geneesmiddelenindustrie (AVGI), 23 februari 2005, Zelfzorggeneesmiddelen. On-line beschikbaar op: http://www.pharma.be/nl/avgi02.html

 

Anoniem, (1998), Doctor, Doctor, Let Advertisers Tell Europe’s Patients More About Drugs, The Economist, Vol. 348 (8080), blz. 18.

 

Anoniem, (2000), Time Inc. Survey on DTC Advertising Highlights Pharmacists’ Role, Drug Store News, 14 augustus, blz. 44.

 

Anoniem, (2001), Over-the-Counter Drugs: How Safe? Consumers Reports on Health, augutus, blz. 1-6.

 

Anoniem, (2002), Europe on the Brink of Direct-to-Consumer Drug Advertising, The Lancet, Vol. 359, 18 mei, blz. 1709.

 

Argo, J.J., Huhmann, B.A. en Main, K.J., (2004), Pharmaceutical Advertising in the USA: Information or Influence?, International Journal of Advertising, Vol. 23 (1), blz. 119-142.

 

Auton, F., (2004), The Advertising of Pharmaceuticals Direct to Consumers: a Critical Review of the Literature and Debate, International Journal of Advertising, Vol. 23 (1), blz. 5-52.

 

Bell, R. A., Kravitz, R. L. en Wilkes, M. S., (1999), Direct-to-Consumer Prescription Drug Advertising and the Public, Journal of General Internal Medicine, Vol. 14, November 1999, blz. 651-657.

 

Bell, R.A., Kravitz, R.L. en Wilkes, M.S., (2000), Direct-To-Consumer Prescription Drug advertising: Trends, Impact, and Implications, Health Affairs, Vol. 19 (2), blz. 110-128.

 

Berndt, E.R., (2001), The U.S. Pharmaceutical Industry: Why Major Growth in Times of Cost Containment?, Health Affairs, Vol. 20 (2), blz. 100-114.

 

Bonaccorso, S.N. en Sturchio, J.L., (2002), For and Against: Direct to Consumer Advertising is Medicalising Normal Human Experience: Against, British Medical Journal, Vol. 324 (7432), 13 april, blz. 910-911.

 

Bonner, C.J. en Carr, B., (2002), Medication Compliance Problems in General Practice: Detection and Intervention by Pharmacists and Doctors, Australian Journal of Rural Health, Vol. 10, blz. 33-38.

 

Brichacek, A., (2000), DTC Strategies Target Compliance, Pharmaceutical Executive, december, blz. 74-75.

 

Calfee, J.E. en Ringold, D.J., (1994), The 70% Majority: Enduring Consumer Beliefs About Advertising, Journal of Public Policy & Marketing, Vol. 13 (2), blz. 228-238.

 

Calfee, J.E., (2002), Public Policy Issues in Direct-to-Consumer Advertising of Prescription Drugs, Journal of Public Policy & Marketing, Vol. 21 (2), blz.174-193.

 

Calfee, J.E., Gendall, P. en Hoek, J., (2004), Direct-to-Consumer Advertising of Prescription Medicines in the United States and New Zealand: an Analysis of Regulatory Approaches and Consumer Responses, International Journal of Advertising, Vol. 23 (2), blz. 197-227.

 

Chamberlain, K. en Eagle, L.C., (2002), A Doctor’s Dilemma: Does Direct to the Consumer Promotion of Prescription Drugs Change Marketing Communication Channels and Doctor-Patient Relationships?, Massey University, College of Business, Department of Commerce Working Paper 02/12.

 

Chamberlain, K., Eagle, L.C. en Zou, L., (2002), Direct to the Consumer Promotion of Medication and Retail Pharmacists: A Missing Link in the Debate, Massey University, College of Business, Department of Commerce Working Paper Series 02.14.

 

Chamberlain, K. en Eagle, L.C., (2003a), Consumer Perspectives on Medications, Medical Professionals and the Impact of the Promotion of Medications Direct to Consumers, Massey University, College of Business, Department of Commerce Technical Report 03.02.

 

Chamberlain, K. en Eagle, L.C., (2003b), DTC: Dogma, Doubts, Diversity and Divergence. Perspectives from Medical Professions Regarding the Impact of the Promotion of Medications Direct to Consumers, Massey University, College of Business, Department of Commerce Technical Report 03.01.

 

Chamberlain, K. en Eagle, L.C., (2004), Prescription Medication Advertising: Professional Discomfort and Potential Patient Benefits – Can the Two be Balanced?, International Journal of Advertising, Vol. 23 (1), blz. 69-90.

 

Christelijke Mutualiteit, 17 november 2004, Generische Geneesmiddelen. Kwaliteit voor Iedereen Tegen een Betaalbare Prijs, 2004 (2), blz. 1-51. On-line beschikbaar op:http://www.cm.be/images/GVO/Servicepublicaties/2004/Gpro_Generische2004…

 

Christelijke Mutualiteit, 23 maart 2005, Aanvullende en Alternatieve Geneeswijzen. On-line beschikbaar op: http://www.cm.be/asp/homepage/Frameset.asp?id=5-1.4-1.29-1&zip=2860&zie…

 

Coëlho, M.B. en Kloosterhuis, G., (1971), Praktisch Verklarend Zakwoordenboek der Geneeskunde, Den Haag, Van Goor Zonen.

 

Coffey, P.R., (2001), Clinical Pharmacist: Physicians Should not View Collaboration as Defeat, American Medical News, 6 augustus, Vol. 44 (29).

 

Cohodes, D.R., (1995), Through The Looking Glass: Decision Making and Chemotherapy, Health Affairs, Vol. 14 (4), blz. 203-206.

 

Corstjens, M., 1991, Marketing Strategy in the Pharmaceutical Industry, Cambridge, Chapman & Hall University Press.

 

De Grève, P. en Mast, C., 23 maart 2003, Koop en Verkoop van geneesmiddelen, Jura Falconis, 2001-2002 (4). On-line beschikbaar op: http://www.law.kuleuven.ac.be/jura/38n4/degrevemast.htm

 

De Pelsmacker, P., e.a., (2002), Marktonderzoek met SPSS, Antwerpen - Apeldoorn, Garant.

 

De Pelsmacker, P. en Van Kenhove, P., (2002), Marktonderzoek, Methoden en Toepassingen, Antwerpen - Apeldoorn, Garant.

 

Deshpande, A.D., e.a., (2004), A Model Assessing the Effectiveness of Direct-to-Consumer Advertising: Integration of Concepts and Measures from Marketing and Healthcare, International Journal of Advertising, Vol. 23 (1) blz. 91-118.

Diels, J., 15 juli 2004, Naar een Prijsbewust(er) Geneesmiddelenvoorschrift? Generische Geneesmiddelen in een Ruimer Kader, Dossier Landsbond der Christelijke Mutualiteiten. On-line beschikbaar op: http://www.cm.be/images/100/Generische/Genericadossier_20040715.pdf

 

Draves, L.P., e.a., (2004) “Ask Your Doctor !” Measuring the Effect of Direct-to-Consumer Communications in the World’s Largest Healthcare Market, International Journal of Advertising, Vol. 23 (1) blz. 53-68.

 

Driessens. K., 23 mei 2003, Witte of generische Geneesmiddelen, Gazet Van Antwerpen, Dossiers. On-line beschikbaar op: http://www.gva.be/dossiers/-g/generics/default.asp

 

Driscoll, B., (2001), The Internet and Prescription Medicines: a Legal Minefield?, International Journal of Medical Marketing, Vol. 1 (4), blz. 319-325.

 

Eagle, L.C., (2001), Direct to the Consumer Promotion of Prescription Drugs: A Review of the Literature and the New Zealand Experience, Massey University, College of Business, Department of Commerce Working Paper Series 01.01.

 

Eagle, L.C. en Kitchen, P.J., (2002), Direct Consumer Promotion of Prescription Drugs: a Review of the Literature and the New Zealand Experience, International Journal of Medical Marketing, Vol. 2 (4), blz. 293-310.

 

Ecodata, 2 mei 2005, Bevolking 1 januari 2004. On-line beschikbaar op: http://www.ecodata.mineco.fgov.be

 

Frederick, J. en West, D., (2001), Pharmacy Group Urges Caution Amid Widespread Supplement Use, Drug Store News, 5 maart. Vol. 23 (3), blz.45-46.

 

Friedewald, V.E., (2000), The Internet’s Influence on the Doctor-Patient Relationship, Health management Technology, november, blz. 79-80.

 

Gendall, P. en Hoek, J., (2002), To Have or Not to Have? Ethics and Regulation of Direct to Consumer Advertising of Prescription Medicines, Journal of Marketing Communications, Vol. 8, blz. 71-85.

 

Glass, N., (2001), European Commission may Reform Drug Advertising Legislation, The Lancet, Vol. 358, 28 juli, blz. 306.

 

Goldberg, R., (1999), Ten Myths About the Market for Prescription Drugs, Policy Report nr. 230, oktober 1999. National Centre for Policy Analysis. 11 maart 2005. On-line beschikbaar op www.drugstorenews.com

 

Goetz, J. en Lund, D., (2000), What the Law Allows, Pharmaceutical Executive, augustus, blz. 76-84.

 

Jacobs. F., 20 december 2002, Generische Geneesmiddelen niét Duurder na Nieuwjaar, Gazet van Antwerpen. On-line beschikbaar op: http://www.gva.be/dossiers/-g/generics/duurder.asp

 

Kahn, C., (2001), How the Media Influences Women’s Perceptions of Health Care, Marketing Health Services, Spring, blz. 13-17.

 

Kdr, 1 maart 2005, Test-Aankoop Klaagt ‘Schimmel’-Spot aan, De Standaard, blz. 3.

 

Korcock, M., (2002), DTC Ads in US Having Huge Impact on Drug Sales, Canadian Medical Association Journal, Vol. 167 (3), 6 augustus, blz. 289.

 

Leeflang, P.S.H. en Wittink, D.R., (2002), Promotie van Geneesmiddelen, Economisch Statistische Berichten, Vol. 87, Vol. 4352, blz. 228-230.

 

Lexchin, J. en Mintzes, B., (2002), Direct-to-Consumer Advertising of Prescription Drugs: the Evidence says No, Journal of Public Policy & Marketing, Vol. 21 (2), blz. 194-201.

 

Lipsky, M. S. en Taylor, C. A., (1997), The Opinions and Experiences of Family Physicians Regarding DTCA, Journal of Family Practice, Vol. 45 (6), blz. 495-499.

 

Lyles, A., (2002), Direct Marketing of Pharmaceuticals to Consumers, Annual Review of Public Health, Vol. 23 (1), blz. 73-91.

 

McCabe, S., (2002), Complementary Herbal and Alternative Drugs in Clinical Practice, Perspectives in Psychiatric Care, Vol. 38 (3), blz. 98-107.

 

McInturff, B., (2001), While Critics May Fret, Public Likes DTC Ads, Advertising Age, Vol. 72 (13), blz. 24.

 

Medsafe, 6 september 2004, New Zealand Regulatory Guidelines for Medicines - Fifth Edition. On-line beschikbaar op: http://www.moh.govt.nz/moh.nsf/0/d15a2a1457c9f4834c256a9b00042a70/$FILE…

 

Meek, C., (2001), Direct-to-Consumer Advertising of Prescription Medicines: a Review of International Policy and Evidence, Report for the Royal Pharmaceutical Society of Great Britain, november.

 

Miller, K.E. en Waller, D.S., (2004), Attitudes Towards DTC Advertising in Australia: an Exploratory Study, International Journal of Advertising, Vol. 23 (3), blz. 389-405.

 

Ministry of Health, 16 augustus 2001, Health Report: Direct to Consumer Advertising of Prescription Medicines – Policy options. On-line beschikbaar op: http://www.executive.govt.nz/minister/king/dtca/01.htm

 

Mintzes, B., (2001), Direct-to-Consumer Prescription Drug advertising: The European Commission’s Proposals for Legislative Change. Health Action International (HAI). 10 januari 2002. On-line beschikbaar op: http://www.haiweb.org/campaign/DTCA/BMintzes_en.pdf

 

Mintzes, B., (2002), For and Against: Direct to Consumer Advertising is Medicalising Normal Human Experience: For, British Medical Journal, Vol. 324 (7342), blz. 908-909.

 

National Institute for Health Care Management (NIHCM), (2000), Prescription Drugs and Mass Media Advertising, NIHCM Foundation Research Brief, september 2000.

 

Osman, L.M., (1997), How do Patients’ View About Medication Affect their Self-Management in Asthma?, Patient Education and Counseling, Vol. 32 (Supplement 1), blz. S43-S49.

 

Palihawadana, D., Reast, J.D. en Spickett-Jones, G., (2004), UK Physicians’ Attitudes Towards Direct-to-Consumer Advertising of Prescription Drugs: an Extension and Review, International Journal of Advertising, Vol. 23 (2), blz. 229-251.

 

Petersen, C., (1999), If You Want To Help Asthma Patients, Treat Their Minds, Managed Healthcare, Vol. 9 (4), blz. 40-43.

 

Quill, T.E. en Brody, H., (1996), Physician Recommendations and Patient Autonomy: Finding a Balance between Physician Power and Patient Choice, Annals of Internal Medicine, Vol. 125 (9), blz. 763-769.

 

Researched Medicines Industry (RMI), (2000), DTC Advertising can Enhance Public Health. The Case for Direct to Consumer Prescription Medicine Advertising. 11 maart 2005. On-line beschikbaar op: http://www.rmianz.co.nz/pdfs/fulldtc.pdf

 

Saunders, B., (2003), Direct to Consumer Advertising of Prescription Drugs in New Zealand. Professors’ ‘Protest to Government‘ Placed under the Microscope, Advertising Standard Authority, 7 april, blz. 1-49. On-line beschikbaar op: http://www.asa.co.nz/Research_Papers/medicine_advertising/DTCA.rtf

 

Schrijf.be Medisch, 12 november 2004, Goedkoop Geneesmiddel. On-line beschikbaar op:  http://www.goedkoopgeneesmiddel.be

 

Siegel, L., (2000), DTC Advertising: Bane or Blessing? Pharmaceutical Executive, oktober, Vol. 20 (10), blz. 140-152.

 

SKEPP trekt bewijs voor homeopathie in twijfel, Vrtnieuws, 18 november 2004.

 

Spurgeon, D., (1999), Doctors Feel Pressurised by Direct to Consumer Advertising, British Medical Journal, 20 november, Vol. 319.

 

Test-Aankoop, 1 maart 2005, Novartis Omzeilt Schaamteloos de Wet. On-line beschikbbaar op: http://www.test-aankoop.be/map/src/339081.htm

 

Toenders, W., (2000), Medicijnen die je Liever Niet Moet Slikken, Den Haag, Consumentenbond.

 

Tromp, D., 12 augustus 2002, Het Belangrijkste Dat Je Moet Onthouden is Dat Farmacie Over Mensen Gaat. Foliolum. On-line beschikbaar op: http://www.farm.rug.nl/coofarm/foliolum/artikel1.html

 

Van Dale, Handwoordenboek Hedendaags Nederlands, (2001), Utrecht-Antwerpen, uitgegeven op CD-ROM door Van Dale Lexicografie.

 

Van Dijk, P., (1990), Alternatieve Geneeswijzen, Zeist, Vereniging van Nederlandse Zorgverzekeraars.

 

Vanvelck, M., 25 juli 2003, De Apotheek Vandaag! Hoe Kan ze Morgen Zijn? On-line beschikbaar op: http://www.aposite.be/apotheekvanvelk/aktuell.cfm

 

Wade, J.C., (1995), The Patient/Physician Relationship: One Doctor’s View, Health Affairs, Vol. 14 (4), blz. 209-212.

 

Wang, J.C., (1999), Beyond DTC: What to Do If FDA Scales Back DTC Advertising? Pharmaceutical Executive, juli, blz. 58-60.

 

Wechsler, J., (2000), Advertising Under Attack, Pharmaceutical Executive, juli, blz 26-34.

 

Weissman, R.X., (1998), But First, Call your Drug Company, American Demographics, blz. 27-30.

 

Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid, (2002), Gezondheidsenquête door middel van Interview, België, 2001, Deel 5: Medische Consumptie, IPH/EPI Reports nr. 2002 – 22, 17 februari 2005. On-line beschikbar op: http://www.iph.fgov.be/epidemio/epinl/crospnl/hisnl/his01nl/his411nl.pdf

 

Wilhelm, C., (2000), Growing the Market for Anti-obesity Drugs, CMR Focus, 15 mei 2000, blz. 23-24.

Universiteit of Hogeschool
Toegepaste Economische Wetenschappen
Publicatiejaar
2005
Share this on: