In onderstaand beleidsrapport wordt geanalyseerd hoe strategic simulations een staat, zoals België, kunnen helpen bij de grand strategy, strategische cultuur en civiele-militaire relaties. Om dit te bereiken wordt eerst de term strategic simulations gedefinieerd. Dit is nodig om een fundatie
te bouwen waarop kan worden verder gewerkt. De term strategic simulations wordt gehanteerd als containerterm zodat alle essentiële types simulaties hieronder vallen. Vervolgens worden alle hoofdthema’s (grand strategy, strategische cultuur en civiele-militaire relaties) geanalyseerd en wordt er gekeken hoe deze in verhouding (kunnen) staan met strategic simulations. Op deze manier ontstaat er een rode draad doorheen het beleidsrapport die gevolgd kan worden en de verschillende thema’s met elkaar verbindt.

Hoe, waar, waarom en met wie kunnen we komen tot de invoering van een luchtvaarttaks (of koolstoftaks voor de luchtvaartsector) die werkt?

Een juridisch onderzoek dat startende van uit humanitaire overwegingen een dubbele problematiek tracht aan te pakken. Enerzijds wordt ingegaan op de verplichting voor staten hun nucleaire arsenalen te vernietigen. Anderzijds wordt de wettigheid van het gebruik van nucleaire wapens onderzocht.

Iran in de mediaDe keuzeAls Belg met ouders van Iraanse afkomst hoor ik al 22 jaar dat ik de berichtgeving over Iran met een korrel zout moet waarnemen. Opgevoed tussen België en Amerika, zag ik dat vooral de media in de Verenigde Staten vaak een beeld schetste van een land, mijn land, waar ik me helemaal niet mee kon identificeren. Met drie culturen onder de knie en een leven vol verhalen, van revoluties tot verkiezingen tot opmerkelijke culturele gewoonten, liet ik via sociale media en teksten aan al mijn naasten horen dat het beeld in de media niet strookte met de realiteit.

Rwanda, gevangen in de ketenen van een koloniaal verleden?Genocide. Bestaat er een akeligere gebeurtenis die de mensheid te beurt kan vallen? In 1994 werd Rwanda op drie maanden tijd het slachtoffer van een genocide die het leven kostte aan zo’n 800 000 Tutsi en gematigde Hutu. De moordpartijen werden georkestreerd door een elite van extremistische Hutu rond de toenmalige president Habyarimana. De wereld keek opnieuw machteloos toe op een volkerenmoord 60 jaar na de Holocaust.

Trilt en beeft Vlaanderen voor Islamitische Staat?Sinds juni 2014 worden we overladen met nieuwsberichten over de terreurorganisatie Islamitische Staat. 20% van de bevraagden heeft angst ontwikkeld voor deze terreurgroep. Dat blijkt uit de masterproef van Elien Kok, studente journalistiek aan de KU Leuven.Zo’n 529 inwoners van Vlaanderen tussen 18 en 83 jaar namen deel aan de vragenlijst over nieuwsberichtgeving en angst voor Islamitische Staat. Deze data leverden enkele interessante resultaten op.

Vlaamse kwaliteitskranten vaak te ongenuanceerd over Poetin‘Het beeld van Vladimir Poetin in onze media is vaak te simplistisch en gekleurd, zegtjournalistiekstudent Jonas van Boxel. Voor zijn masterproef onderzocht hij hoe de Vlaamsekwaliteitskranten de rol van de Russische president in het Oekraïne-conflict beschrijven. ‘Inmeer dan de helft van de artikels is het discours vijandig.’ We zijn met z’n allen licht geobsedeerd door Vladimir Poetin.

Amerikaanse presidenten spreken dezelfde oorlogstaalModerne staatshoofden VS gebruiken dezelfde retoriek om gewapende interventies aan te kondigen en te rechtvaardigen. De oorlogsretoriek van moderne Amerikaanse presidenten vertoont opvallend veel gelijkenissen. Dat blijkt uit de masterproef van Jimmy Driesen, student journalistiek aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB). “Presidentiële oorlogsspeeches lijken onderhevig te zijn aan vormelijke conventies en terugkerende inhoudelijke motieven”, zo stelt Driesen.

Perceptie in de internationale politiek


Tijdens de presidentsverkiezingen van 1992 uitte Bill Clinton sterke kritiek op het beleid van Bush Sr. omtrent de Bosnische crisis. Clinton wou sterkere en duidelijkere acties, waaronder het gebruik van luchtaanvallen, om de Serviërs te straffen voor hun agressie. Eens verkozen tot president was hij echter weinig betrokken in het conflict en kenmerkte zijn 'vernieuwend' VS-beleid in Bosnië zich door een sterke besluiteloosheid.