In Tussen Twee Werelden wordt de toeschouwer meegenomen in iets wat het midden houdt tussen decor, maquette en installatie voor het relaas van een wandeling door een wereld, die verdacht veel lijkt op onze realiteit; ergens tussen Turijn en Nus. Met AI (Artificiële intelligentie) als metgezel, co-auteur, medelerende, gids, klankbord... wordt op deze reis - in een gedeelde fascinatie voor leegstaande en vervallen bouwwerken - het potentieel voor een toekomstige gedeelde ontwerppraktijk en de impact op de positie als interieurarchitect verkend.

Hoe ga je vandaag de dag om met de fysieke restanten van een oorlogsverleden? Passen deze nog in ons huidig landschap of moet er ruimte gemaakt worden voor elementen die wij vandaag net nodig hebben zoals meer groen en bossen?

De rechtsfiguur "de erfenissprong" kende de laatste jaren heel wat veranderingen. Deze scriptie beschrijft de voor- en nadelen van deze veranderingen in het kader van de hoge erfbelastingen en de toenemende vergrijzing.

Dementie slaat heftig om zich heen,
ook bij ouderen me een niet-westerse achtergrond.
Hoe gaat de samenleving hier mee om?

Een auto-etnografische verkenning van hoe mijn grootouders' generatie in mijn Belgische familie koloniale herinneringen onderhandelen met behulp van foto's.

De thesis belicht de complexe mens-natuur interactie in het landschap. De recente evolutie van de rivier Durme vormt het perfecte voorbeeld om deze interactie te onderzoeken. Aan de hand van historische kaarten, oude foto's en luchtbeelden werd onderzocht wat de rol van menselijke activiteiten is in de opmerkelijke transformatie die deze rivier onderging.

Deze masterproef onderzoekt mogelijke ontwerpscenario’s voor de vervangbouw van de sociale Sint-Bernadette tuinwijk te Gent. Daarbij werd de focus gelegd op verdichting van de wijk, zowel naar woning- als inwonersaantal, binnen de schaal en het karakter van de tuinwijk als stedelijk model.

Het meeroudergezin, waarbij meer dan twee personen actief instaan voor de opvoeding van het kind, staat in deze masterproef centraal. Daarbij werd onderzocht wat de sturingsmogelijkheden zijn die meeroudergezinnen toelaten enige juridische verankering en bescherming te bekomen, rekening houdende met de afwezigheid van een algemeen wettelijk kader.

Een onderzoek naar de inhoudelijke en didactische keuzes die geschiedenisleerkrachten maken rond de lessen over de Belgische koloniale geschiedenis in GO!-scholen in Brussel en de Vlaamse Rand.

Dit proefschrift richt zich op het verklaren van de sterk verschillende uitkomsten van de democratiseringsprocessen in de Volksrepubliek China en de Republiek China (Taiwan) in de late 20ste eeuw. Hierbij is de vraag gesteld waarom de Chinese Nationalistische Partij (KMT) slaagde in haar democratische hervormingen, terwijl de Chinese Communistische partij tot op de dag van vandaag vasthoudt aan haar monopolie op politieke macht.

Deze scriptie analyseert de geschiedenis van de Belgische dierenbeschermingsbeweging van 1897 tot 1914. De thesis focust op de casus van invloedrijk activist Jules Rühl, om zo de ethica, activisme en netwerken van de dierenbeschermers te bestuderen.

Dit onderzoek in de kunsten gaat uit van de Inventaris na Overlijden van eerste Belgische koningin Louise-Marie d’Orléans, waarin meer dan honderd sentimentele juwelen worden beschreven. Hoe deze juwelen als objects of memory meespeelden in de mythevorming rond Louise, wordt vanuit het perspectief van onder andere (material) memory studies onderzocht. Dit theoretisch luik staat daarbij in wisselwerking met een artistiek luik. Omdat zo goed als al Louises juwelen verloren gingen, worden deze vanuit contemporain oogpunt artistiek gereactiveerd met behulp van de methodiek van het confabuleren. Uitgaande van materiële sporen en artefacten wordt zo in woord, beeld en object een alternatieve versie van de mythe Louise geconstrueerd.

Uit de as van Alexander de Grotes rijk verschenen drie koninkrijken: het Antigoniden-, Seleuciden-, en Ptolemaeënrijk. De laatste twee waren de machtigste en vochten grote oorlogen uit met elkaar, terwijl ze tegelijkertijd als Macedoniërs trachtten de lokale bevolking aan zich te binden. Deze thesis tracht het verhaal te vertellen van twee van deze oorlogen en hun impact op onze geschiedenis aan de hand van bronnen in het Grieks, hiërogliefisch, en in het spijkerschrift.

Een nieuw iconoclasme doet zijn intrede. Als zelfverklaarde mijlpalen in de geschiedenis en de
publieke ruimte worden symbolen van een geromantiseerde en eurocentrische visie op het
koloniaal verleden steeds meer onderhevig aan aantasting, bevraging en verwijdering. Als het
ware houden deze controversiële objecten een spiegel voor de ogen van de dagelijkse slenteraar.
In dit onderzoek is er gepoogd antwoord te krijgen op de hedendaagse relevantie van koloniale
monumenten in de openbare ruimte. Als centraal voorbeeld voor deze intentionele
memorerende monumenten worden de beeltenissen van Leopold II onder de loep genomen.
Hoewel deze objecten het tegenovergestelde van dekolonisatie symboliseren vormt deze
verhandeling geen betoog voor de aantasting of verwijdering van dergelijke monumenten.
Integendeel, het beheer en behoud van dergelijke monumenten in functie van
demonumentalisering en remythologisering geniet de voorkeur. Door herdefiniëring wordt
getracht een gemeenschappelijk koloniaal erfgoed en verleden na te streven.
De controversiële objecten omvatten, als voorbeelden van traditionele canonieke kunst, actuele
problematiek en hedendaagse relevantie. Als communicatiemiddel en metonymie van protest
stelt het koloniaal monument zichzelf aan de kaak. Dusdanig capteert het, als geval van
hedendaagse kunst, twee tegengestelde waarheden. Het object zelf als monument en pure vorm
van kolonialisme en het subject als strijd om de zuivere waarheid tussen de onderdrukker en de
onderdrukte. In dit onderzoek wordt getracht na te gaan of deze tegenstrijdige uitingen elkaar
in het object kunnen opheffen. Hierbij wordt een onderscheid gemaakt tussen twee
verschijningen die de standbeelden van Leopold II aannemen. Met name dat van een
intentioneel memorerend monument en dat van een koloniaal monument als readymade. Deze
nemen respectievelijk een amplische en een ciselante of beitelende fase aan.
De toestand van de mens verpersoonlijkt zich in het koloniaal monument als ongehoorzame
readymade. Het ziet zichzelf vervat in de terugkerende object-subject dialectiek die het beleeft.
De conclusie is dat de classificatie en criteria van een readymade ondersteuning biedt voor de
uitlijning van de maatschappelijke en politieke dilemma’s die de objecten meedragen. De inzet
is nog steeds de macht over tijd en ruimte. Het biedt een alternatieve werkwijze voor de
spektakeldemocratie waarin politiekers voor figuranten spelen en politieke correctheid als
illusie voor gelijkheid wordt gehanteerd. Als tweede verschijning nemen kunstenaars in dit
schouwtoneel de rol van burger-betoger op. Doormiddel van additivisme wordt er gemedieerd
tussen de verschillende actoren. Dit moet voldoen aan het erfgoedbeleid maar mag niet meer
als crimineel worden aanzien.

In deze scriptie wordt het onderscheid der goederen, zijnde het onderscheid tussen roerende en onroerende eigendom, onder de loep genomen. Het onderscheid heeft belangrijke implicaties in het burgerlijk, sociaal en fiscaal recht. Via een rechtsvergelijkende studie wordt er nagedacht of er nood is aan verandering.

De scriptie heeft willen toetsen naar de meningen die banken en notarissen hebben over de Europese Erfrechtverklaring en welke rol deze speelde bij de vrijgave van Belgische banktegoeden.

De vrouwenbeweging van de jaren zeventig werd gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan initiatieven. Deze masterscriptie vergelijkt de standpunten van het vrouwenhuis in Brussel met die van het vrouwenhuis in Amsterdam aan de hand van de tijdschriften die de groepen uitgaven.

Een onderzoek naar hoe de regels van het celibaat ingevoerd werden in het dubbelbisdom Kamerijk-Atrecht ca. 1076-1115, welke actoren er actief waren en welke tegenstand er was.

In de vroege homo-emancipatiebeweging van de negentiende eeuw waren teksten uit de klassieke oudheid van groot belang. Ook Richard Burton (1821-1890) maakte van deze teksten gebruik om homoseksualiteit in een positief daglicht te stellen in zijn 'Terminal Essay', een appendix aan zijn vertaling van de Arabian Nights. De Victoriaanse context waarin dit gebeurde zorgde er echter voor dat hij niet vrij over mannenliefde kon spreken, dus ontwierp hij een gecodeerde tekst waarin hij zijn theorie van de 'sotadische zone' neerschreef

Naast de klassieke nalatenschap is er in toenemende mate ook sprake van een digitale nalatenschap. In deze masterscriptie wordt het testamentsrecht via een rechtsvergelijkend onderzoek tussen België, Nederland en Oklahoma afgetoetst aan de eigenheid van een digitale nalatenschap. Er zal een analyse gemaakt worden van de verdiensten of tekortkomingen van de in de bestudeerde rechtsstelsels reeds bestaande laatste wilsbeschikkingsmechanismen binnen de context van een digitale nalatenschapsplanning.

EEN PROGRESSIEVE BENADERING VAN HET FAMILIAAL VERMOGENSRECHT: INTRODUCTIE VAN EEN RELATIEVERMOGENSRECHT

Deze masterproef ontstond vanuit diepte interviews van 15 personen uit 8 families van kinderen en kleinkinderen van invalide soldaten uit de Eerste Wereldoorlog. Uit hun herinneringen aan hun (groot)vader komt naar voor dat de oorlog niet enkel destijds leefde, maar vandaag nog steeds voelbaar is in onze maatschappij.

De vrijwillige erfenissprong is een relatief recente vorm van successieplanning, waarbij de kleinkinderen rechtstreeks tot de nalatenschap van hun grootouders komen. Het gaat om een vorm van successieplanning in extremis, die mits de nodige aanpassingen kan uitgroeien tot een overdonderend succes.

Deze masterproef biedt een kijk op het leven en werk van sportjournalist Jan Wauters. De auteur gaat op zoek naar het waarom van het hagiografische discours rond Wauters en plaatst hem binnen het bredere kader van de geschiedenis van de sportjournalistiek in Vlaanderen sinds 1945.

Sinds 1804 leven we in België met een regel die 'erfstellingen over de hand' verbiedt (d.i. het schenken van een goed onder de verplichting om het goed te bewaren en om het bij overlijden door te geven aan een andere persoon). Meer dan twee eeuwen later stelt zich de vraag of dit verbod nog wel actueel is. Deze scriptie onderzoekt daarom de bestaansredenen van het verbod op 'erfstellingen over de hand' en vergelijkt daarbij grondig met het Franse en Zuid-Afrikaanse recht. Als conclusie stelt de scriptie dat een verbod op 'erfstellingen over de hand' vandaag niet meer pertinent is in het licht van het toenemend belang van vermogensplanning.