Vertrekkende vanuit de observatie dat gendertransities in de sportwereld in de jaren 1930 een veelvuldig besproken en bekritiseerd thema waren in de Belgische pers, onderzoekt deze masterproef voor de periode 1930 tot 1940 vertogen omtrent trans- en intersekse atleten, zoals de Belgische wielrenner Willy De Bruyn, en de relevantie hiervan voor de vrouwensport.

Deze scriptie brengt de emoties in de Ronde van Vlaanderen in een tekst geschreven, niet enkel voor de Leuvense professor, ook voor de wielerfan die zich niet bezighoudt met het lezen van wetenschappelijke artikels. De evolutie van deze emoties in de laatste vijf decennia van de Ronde van Vlaanderen kan ons helpen om de emoties in de bredere maatschappij onder de loep te nemen.

Deze masterproef heeft geleid tot een gevalideerde en onderbouwde factorial survey naar situationele risicofactoren die aanzetten tot sport-gerelateerde matchfixing binnen het wielrennen in Vlaanderen. Ook is er een eigen definitie van matchfixing, een beschrijving van risicofactoren en een bespreking van de strafbaarstelling van matchfixing.

Belgische sportbonden weigerden voor een lange tijd om vrouwensport te erkennen. In 1950 mochten vrouwen voor het eerst officieel aan atletiek doen. Wielrennen kon pas in 1959 en voetbal in 1970. Op welke manier werden deze sporten georganiseerd? Wie waren de vrouwelijke pioniers in deze sporten en wat waren hun ervaringen met de sportbonden, feminisme, en de bredere samenleving?

Ketonen zitten niet langer alleen in het wielrennen, maar ook in andere sporten. Bovendien zullen ze in groten getale gebruikt worden op de komende Spelen in Tokyo. Een troefkaart voor rijke landen in de strijd om medailles?

In 1990 besloot de Internationale Wielerunie (UCI) vol in te zetten op de globalisering van de wielersport. Een beslissing die duidelijk effect had: topwedstrijden vinden tegenwoordig over de hele wereld plaats en het aantal verschillende nationaliteiten per wielerploeg was nog nooit zo groot. Het wielrennen is internationaler dan ooit, en daardoor waarschijnlijk ook meertaliger dan ooit. Hoe meertalig zijn professionele wielerploegen nu precies? En vooral: hoe gaan ze met taalverschillen in het team om?

Deze bachelorproef onderzoekt de hartproblemen bij profwielrenners. Het document gaat dieper in op de onderzoeksvraag “Wat is het effect van profwielrennen op het hart?”. Het profwielrennen is ongezond en vraagt te veel van het lichaam, maar daarom is het ook topsport. Het spektakel primeert, waardoor de wielrenners zich naar de vernieling rijden.

Deze masterproef onderzoekt op welke manier de veiligheid in het professioneel wielrennen nog verder verbeterd kan worden, rekening houdend met de belangrijkste stakeholdergroepen en hun belangen. Er wordt getracht dit vraagstuk te beantwoorden m.b.v. interviews met experten en Multi-Actor Multi-Criteria Analysis (MAMCA)

In dit onderzoek probeerde ik in kaart te brengen wat jonge wielrenners denken over psychologische begeleiding. Daarnaast worden ook kort hun noden, behoeften en omgang met stressoren in kaart gebracht.

“Renner wordt je met vallen en opstaan”:        Valpartijen in eendagswedstrijden in het professionele wielrennenAstrid ButtiensHet is een koude zaterdagochtend aan het eind van februari… Het cross-seizoen is (bijna) voorbij en de kranten puilen uit van de bijlages met wielerkalenders, routebeschrijvingen en interviews met nieuwe en minder nieuwe wielervedettes. Het is weer zover; het is koers! Enkele maandagen later vullen diezelfde kranten hun pagina’s met foto’s, artikels en opiniestukken over de vele valpartijen die het afgelopen weekend geteld werden.

Oliestaat als nieuw sportparadijs?Qatar lijkt het nieuwe sportwalhalla te worden. Naast het WK voetbal 2022 vindt nu ook het WK wielrennen op de weg 2016 plaats in de steenrijke oliestaat. Deze mondiale gebeurtenis wordt het eerste grote sportevenement dat in het Midden-Oosten zal doorgaan. “Geld en prestige, daar draait het hier om”, weet sporteconoom Trudo Dejonghe. Met Qatar slaat de Internationale Wielerunie (UCI) een volledig nieuwe weg in.

KNOKKEN VOOR EEN PLEKJE IN HET PROFPELOTON LEVEN ZONDER KOERS 
Het wielerseizoen van 2014 zit er bijna op. Op wielersites verschijnen heel wat transferberichten, maar niet alle renners kunnen rustig de winterperiode ingaan. Zo stonden vorig jaar in dezelfde periode ongeveer honderd renners op straat. Zes grote ploegen moesten toen door gebrek aan sponsorgeld stoppen. In het beste geval hebben die renners op de valreep nog een plaatsje kunnen bemachtigen, net als Maxime Vantomme, bij een minder bekende ploeg. Niet iedereen zag het zitten om op lager niveau rond te rijden.

In het spoor van de Vuelta“Life is like riding a bicycle…To keep your balance, you must keep moving” (Albert Einstein) Vakantie… dat is een vrijheid, een stevige fietstocht in een mooie omgeving, er even tussenuit met de makkers.Vakantie… dat is een wervelende stad, bruisende cultuur, een tikkeltje avontuur, een terrasje doen en lekker eten…Maar ach, mevrouw vindt het niet zo leuk dat meneer die enkele vakantiedagen die er nog resten met zijn vrienden doorbrengt.

De wielersport heeft, meer dan de meeste andere sporttakken, sinds zijn begindagen af te rekenen gekregen met kritiek die het oneerlijke karakter van de sport viseerde. In een beginstadium concentreerden deze kritische stemmen zich vooral op renners die delen van het parcours afsneden, de trein namen om sneller te zijn en andere ingenieuze manieren verzonnen om tot winnaar gekroond te worden. Sinds 1960 verlegde de focus van kritische commentaren zich echter naar de alomtegenwoordige aanwezigheid van dopinggebruik in de wielerwereld.

Genderdiscriminatie is een aspect dat overal in de samenleving aanwezig is, zo ook in de sportwereld. Sporten die als mannelijk worden gezien, worden meer gewaardeerd dan de sporten die met vrouwen worden geassocieerd. Media en sport kennen een grote onderlinge afhankelijkheid en vrouwensport kende in het verleden vaak een onderrepresentatie door de media. Hoewel gendergelijkheid als waarde aan belang wint, blijft de genderongelijkheid zichtbaar.

 
‘In pofbroek en badjas’
 
Het fenomeen “Poeske” Scherens
 
 
Een galerij van bejubelde wielrenners dient zich aan vanuit het verleden, als boegbeelden van weleer. Sportieve kinderen van hun tijdsgeest, bewonderd door velen. Waar fiets en geschiedschrijving behoedzaam elkaar kruisen, mag de naam van de sprinter Jef “Poeske” Scherens met stip vermeld. Foto’s uit die tijd tonen een kleine spierbundel, veelal in pofbroek en badjas.

Laatste ronde? Dernier tour? Last lap? Die letzte Runde?Het moderne wielrennen wordt gekenmerkt door een toenemende mondialisering. Een van de grootste gevolgen is de veranderende samenstelling van de wielerploegen: de renners en omkaderingsleden komen van steeds meer verschillende landen en spreken bijgevolg andere talen. Maar hoe worden die taal- en culturele verschillen overbrugd?

Eerste Ronde van Frankrijk voor aardrijkskundigen zaterdag in Parijs voorgesteld

‘Tour de Géographie is enige weg naar dopingvrije wielersport’

Parijs – Het wielrennen is nog niet dood. Na de schijnbaar eindeloze dopingperikelen van de voorbije jaren is het einde van de ellende in zicht. Eergisteren werd in de Franse hoofdstad de komende Ronde van Frankrijk voorgesteld. Tourbaas Cristian Proudhomme gooit het vanaf volgend jaar over een andere boeg.

‘RACE’. Waarom is wielrennen wit?


Een primeur op de voorbije wereldkampioenschappen wielrennen in Salzburg: voor het eerst in het 79-jarig bestaan van het evenement startten er zwarten in de wegrit voor eliterenners. De wereld waarvan Tom Boonen een jaar kampioen was is klein: wit, Westers en autochtoon om precies te zijn.


In het land van Lance Armstrong heeft race twee betekenissen: wedstrijd, om het hardst rijden en ras, afkomst. Wie beide betekenissen samenbrengt komt uit bij een debat over de afkomst van wielrenners.

HET WIELERFLAMINGANTISME ONDER DE LOEP: NATIONALISME IN KLIKPEDALENVlaggende sportnatiesDe hete sportzomer van 2004 werd begin juli op gang getrokken door de 91ste editie van de Ronde van Frankrijk. Het Tourcircus raasde toen vier dagen lang over Belgisch grondgebied. Of beter: over Waalse bodem. Renners en volgers zullen het alvast geweten hebben met de maar liefst 22000 Waalse vlaggen die toen het parcours (ont)sierden. Het massaal uitdelen van hanenvlaggen was een initiatief van de Waalse minister-president Jean-Claude Van Cauwenberghe.