Scriptiebank overzicht

In deze masterproef werd een onderzoek verricht naar de aanwezigheid van intermediale verwijzingen naar muziek, tekst en beeld in 'Als op de eerste dag' (2001) en 'Oorlog en terpentijn' (2013) van Stefan Hertmans. Door de gekozen romans in een multidimensionale kunst- en cultuurhistorische context in te bedden, trachtte Sofia De Geest tot een beter inzicht te komen in Hertmans’ poëticaal universum. De intermediale studie was het eerste onderzoek in zijn soort binnen het oeuvre van de auteur.

Aan de hand van twee literaire auteurs verkent deze scriptie de soms poreuze grens tussen fictionele en wetenschappelijke teksten over de geschiedenis van Afrika.

Adieu la vie, adieu l'amour van Armand Lanoux heeft een bijzonder hoofdpersonage: collega-schrijver Roland Dorgelès. Gebaseerd op de (toen nog onuitgegeven) oorlogscorrespondentie van deze laatste baseert Lanoux een werk dat zich op het kruispunt van verschillende genres bevindt. Lanoux tast de grenzen van feit en fictie af.

Het geheel van dit artikel dient als antwoord op de vraag hoe Hermione Granger functioneert als cinematografisch personage, in welke opzichten ze verschilt met Hermione uit het boek, hoe ze functioneert als heldin en hoe ze uiteindelijk (niet meer) functioneert als feministe.

Kleine Uitgeverijen en Grote VerhalenLiteratuur heeft voor vele mensen grote waarde. Onze favoriete boeken vormen voor een klein stuk hoe we de wereld zien. Dat geldt zeker voor kleine, onafhankelijke uitgevers in de V.S., die hun tijd en kapitaal investeren in iets waar ze in geloven: goede boeken uitgeven. Dat is mooi. Alleen – het is maar een deel van het verhaal.Literaire productie heeft de afgelopen decennia grote verschuivingen doorgemaakt onder invloed van de alomtegenwoordige markt.

De tekstgenese van Grillige Kathleen (1966) – René GysenDe Vlaamse schrijver René Gysen (1927-1969) publiceert drie jaar voor zijn overlijden een laatste boek met als titel Grillige Kathleen. Hoewel Gysen en Grillige Kathleen eind jaren zestig relatieve bekendheid verwierven in kringen van experimentele dichters en prozaïsten, is deze roman vandaag helemaal vergeten. Grillige Kathleen biedt de onderzoeker een schatkist aan verhaaltechnische experimenten.

Religiositeit in het werk van Wannes Van de VeldeIn de maat van de seizoenen vloeit den tijd ’lijk een rivier. ‘k Heb dat wel eens meer gezongen, maar vanavond zing ’k het hier.

Terug naar de natuur in de Vlaamse literatuurWe hebben allemaal wel eens de behoefte om ons drukke, moderne stadsleven even in te ruilen voor een periode van rust in de natuur. Of het nu gaat om een kanotocht in de Ardennen of een wandeling door het park: de natuur is van oudsher een plaats voor bezinning, een manier om weer tot onszelf te komen. De Amerikaanse auteur Henry David Thoreau (1817-1862) hield het niet bij een simpele boswandeling en besloot in 1845 om twee jaar lang in de bossen te gaan leven in een zelfgebouwde hut aan het meer Walden.

De natuur in de literatuurEen kijkje in de boeken van Romain Gary, schrijver van de eerste ecologische romanNatuur en literatuur lijken voor velen een ver-van-ons-bed-show. Toch probeert de media onze aandacht op de natuur en de daarbij horende problemen te vestigen: global warming, de groeiende afvalhoop, orkanen en smog. De film, de krant en muziek weten inderdaad niet alleen het ecologisch bewustzijn te vergroten, maar ook een mentaliteitsverandering teweeg te brengen.

 Een poëtica van de ontworteling – Nancy Huston of het auteurschap zonder moedertaal.Wat hebben de kersverse winnaar van de Duitse Goethe-prijs Adonis, de Ierse auteur Samuel Beckett en de Vlaamse NV-A voorzitter Bart de Wever met elkaar gemeen? Juist ja: ze spreken alle drie Frans. Het Bijbelse Babel mag dan een zaak van moderne exegeten en oude schilders geworden zijn, haar torens staan –voorlopig althans- nog stevig overeind.  Niet alleen in de politiek, maar ook in de literatuur laat de meertalige realiteit van onze hedendaagse samenleving haar sporen achter.

 Dartele dandy, where you gonna go now?Het woord “dandy” kan verschillende beelden oproepen: de ene zal denken aan een verwijfd figuur die in de Londense straten rondhuppelt, de andere zal het associëren met het lied van The Kinks of met literaire figuren zoals Charles Baudelaire. Hoe dan ook, deze beelden zullen steevast een constante hebben, namelijk dat de dandy een stijlvol iemand is die veel aandacht besteedt aan zijn uiterlijk en graag opschept met zijn intellectuele kennis.

De zoete pijn van een vergeten dichter: Joseph Brodsky als melancholicusGepest en verstoten, bespuwd, gekleineerd, mishandeld en weggestuurd. Dat was het droeve lot van Joseph Brodsky, de grootste dichter die Rusland sinds de Tweede Wereldoorlog heeft voortgebracht. Terwijl hij door het Soviet-regime werd vervolgd, werd hij in literaire kringen geroemd als de grootste levende dichter van Rusland, de meest welluidende, invloedrijke stem van de moderne Russische letteren.

 
De vrouwen in niemandsland
 
Er zijn mannen en er zijn vrouwen, er zijn blanke en er zijn gekleurde mensen. Een waarheid als een koe en toch is de realiteit complexer dan dat. Bepaalde sociale, culturele en etnische groepen hebben immers problemen met deze (te) rigoureuze opdeling. Zo onder andere de gekleurde vrouwen. Hoewel zij als zwarten bepaalde eigenschappen, gevoelens en ervaringen delen met (bijvoorbeeld) de Afro-Amerikanen en zij zich als vrouwen ten dele kunnen vinden in het feminisme, kunnen ze zich met geen van beide minderheidsgroepen volledig identificeren.

Het vroegnegentiende-eeuwse dandyisme van Beau Brummell en Lord Byron


De vroegnegentiende-eeuwse dandy’s, die het neusje van de zalm waren van de Britse en Franse beau monde, zouden vandaag doorgaan als excentrieke beroemdheden met ernstige gedragsproblemen. In die tijd echter waren hun ongebreidelde narcisme, arrogant en onverschillig wangedrag, obsessie met kleren en zindelijkheid en alcohol- en gokverslaving net die bijzondere karaktertrekjes die hen in het middelpunt van ieders aandacht stelden.

Vanop de zijlijn. Zes maanden en drie woordenboeken. Dat had hij nodig om zich door Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt te worstelen. Toen hij het boek uithad, klopte hij met een grote ruiker bloemen bij haar aan: "Dag mevrouw! Ik ben Kader Abdolah." Wie? "Niemand, eigenlijk een schrijver op de vlucht." De geestelijke moeder van Nederlands twee bekendste kleuters had hem het mooiste geschenk gegeven dat hij zich kon dromen.