Scriptiebank overzicht

Het Vreemde en het Eigene, de Andere en het Ik vormen de spilfiguren van de interculturele spanning in de literaire vertaling, maar blijven tegelijkertijd té diffuus. Deze scriptie fourneert een preliminaire en non-exhaustieve categorisering van de verschillende types 'alteriteit' waarmee een vertaler in aanraking komt. Bovendien snijdt ze ook een pseudovertaling van Andreï Makine aan en tracht te verklaren hoe een dat tekstgenre niet alleen frauduleus is, maar ook intrinsiek vreemd aan zichzelf.

De masterproef "Les défis de la traduction d'un texte francophone postcolonial et hétérolingue: Le cas de “Nulle part dans la maison de mon père” d'Assia Djebar en allemand et en néerlandais" onderzoekt hoe uitgeverijen het complexe werk voorstellen aan het publiek en analyseert welke veranderingen de meertalige brontekst van Djebar onderging in de Nederlandse en de Duitse vertaling.

Deze scriptie is een introductie tot de Neolatijnse zoengedichten van een lang vergeten Brugse dichter: Janus Lernutius, met een inleiding bij het genre van het zoengedicht, een ontstaansgeschiedenis van Lernutius' Basia, een teksteditie, een literaire vertaling in verzen en een bespreking.

De Russen komen: De Russische vertaalpolitiek 2008-2012.Sinds een aantal jaar voert Rusland een bewuste vertaalpolitiek. Het beleid is erop gericht het aantal vertalingen uit het Russisch in het buitenland te verhogen. En de Russen komen: in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten lijkt het beleid alvast vruchten af te werpen.Begin maart 2013 berichtte de Engelse krant The Guardian over een open brief van Michail Sjisjkin.

 
“Ta mère!” “Ma mère, elle t’emmerde.” Deze dialoog is misschien niet meteen wat u zou verwachten in een roman die deel uitmaakt van de Franse literatuur. Toch staat Mehdi Charef’s Le thé au harem d’Archi Ahmed bol van de grofheden en vuilbekkerij. Deze woorden en uitdrukkingen zijn ongewoon, de Franstalige lezer verwacht zich niet aan dergelijke taal. Aan de vertaler om te proberen de Nederlandstalige lezer net zo vreemd te laten opkijken.
 
Charef wordt beschouwd als de grondlegger van de beurliteratuur.

Het Vlaams uitgevershuis A. Manteau is zonder enige twijfel de meest prestigieuze uitgeverij van de Vlaamse letterkundige geschiedenis. De lijst met auteurs die tijdens de bezetting en in de naoorlogse periode aan het uitgevershuis waren verbonden, is op zijn minst indrukwekkend te noemen. Louis Paul Boon, Hubert Lampo, Johan Daisne, Piet van Aken en talloze andere prominente Vlaamse auteurs prijken in de fondslijst van de literaire uitgeverij.
Naast auteurs uit eigen land gaf het uitgevershuis evenzeer literaire vertalingen uit.

 “Eenzaam in een overbevolkt China”

Mijn eerste dag als vrijwilliger/onderzoeker in het Stars and Rain Education Institute
for Autistic Children - of Xingxingyu - in Beijing. Overal hoor ik ouders hun kinderen
aanmoedigend toespreken. Kinderen worden aangemoedigd en beloond bij het herkennen van
kleuren en het zeggen van “xiexie” (dank u). Wang Peipei, een medewerkster van
Xingxingyu, noemt deze aanmoedigingen “kenmerkend voor ons instituut”.
        Het is niet het enige wat dit instituut zo speciaal en tot op zekere hoogte onchinees
maakt.