Scriptiebank overzicht

De initiële vraag die deze bachelorproef in gang zette, kwam vanuit de gemeenschapsinstelling De Zande in Ruiselede. Het hoofddoel van dit onderzoek is om antwoorden te verschaffen op de vragen die binnen De Zande leven. Concreet brengen we in kaart hoe de participatie van jongeren in de gemeenschapsinstelling 'De Zande Ruiselede' verloopt, en hoe zij deze participatie ervaren. Daarnaast onderzoeken we ook de mate van participatie en de ervaring ervan bij de ouder(s) of voogd(en) van de jongeren. Participatie betekent het mee mogen beslissen en denken, en dit kan invloed hebben op het leven van de jongeren.

Onze hoofdonderzoeksvraag is “In welke mate ervaren jongeren en hun ouder(s)/voogd(en) participatiemogelijkheden binnen de gemeenschapsinstelling Ruiselede?”. Vanuit deze centrale onderzoeksvraag hebben we een aantal deelvragen opgesteld. Om deze vragen te beantwoorden, hebben we diverse onderzoeksmethoden gebruikt. We organiseerden cirkelgesprekken in vier leefgroepen om de jongeren te bevragen en voerden daarnaast individuele gesprekken met enkele jongeren.
Voor de ouder(s)/voogd(en) hebben we een enquête opgesteld. Om de respons op onze enquêtes te optimaliseren, organiseerden we aansluitend bij een ouderavond. Tijdens deze avond waren de ouders welkom om vragen te stellen omtrent onze enquêtes.

Met de resultaten van bovenstaande onderzoeksmethoden hebben we een SWOT-analyse opgesteld, waarin we de sterktes, zwaktes, kansen en bedreigingen van de organisatie met betrekking tot participatie bespraken. Op basis van deze analyse kwamen we tot een aantal aanbevelingen voor De Zande, campus Ruiselede.

Uit het kwantitatief onderzoek waarin we ouder(s)/voogd(en) bevragen, kunnen we concluderen dat het grootste aandachtspunt de gesprekken met de individuele begeleiders zijn. Huisbezoeken, de ronde tafel, het trajectoverleg en de gesprekken met de contextwerker worden als waardevol ervaren en mogen behouden blijven. Daarnaast wensen sommige respondenten voor meer georganiseerde evenementen zoals familiedagen om de participatie te vergroten. Helaas ervaren enkele ouder(s)/voogd(en) dat de bereikbaarheid naar de gemeenschapsinstelling als moeilijk.

Vanuit ons kwalitatief onderzoek blijkt dat de jongeren hun stem kunnen laten horen tijdens hun traject. Echter, hun vragen of ideeën worden niet altijd opgevolgd. Ze ervaren vaak lange wachttijden op een antwoord, aangezien niet alle voorstellen haalbaar zijn. Een negatief antwoord op de vragen of voorstellen van de jongeren kan afhankelijk zijn van de begeleider die op dat moment dienst heeft. Ook moet de sanctie ‘kamermoment’ volgens de jongeren worden herzien.

Enkele aanbevelingen om de participatie van de ouders te bevorderen is onder andere om meer familiedagen te organiseren zodat er op een informele manier meebeslist kan worden binnen het traject van de jongere. Daarnaast hadden we het idee om een welkomstboekje te introduceren in de opstartprocedure van hun traject. Op die manier kunnen ouder(s)/voogd(en) meer kennis krijgen over wat participatie precies is en hoe deze tot uiting komt. Een andere belangrijk gegeven is de bereikbaarheid van de gemeenschapsinstelling. Er zou eventueel overlegd kunnen worden met het politieke bestuur om het openbaar vervoer toegankelijker te maken in die streek.

Er zijn ook een aantal aanbevelingen omtrent de participatie voor de jongeren. Een eerste actie is om meer gesprekken te organiseren tussen de jongere en de individuele begeleider. De jongeren geven ook aan dat ze meer behoefte hebben aan eerlijkheid en transparantie. Vervolgens willen we meer aandacht schenken aan de rol van de commissaris Eveline, die het aanspreekpunt is voor de jongeren.

Worden biseksuele personen negatiever bekeken door hetero's dan door homo's en lesbiennes? Uit dit kwantitatief onderzoek in Vlaanderen blijkt alvast van niet. Wel is er een verband met leeftijd, gender van de biseksuele persoon en het kennen van een biseksueel persoon.

In deze masterproef wordt onderzocht wanneer het online gebruik van afbeeldingen van leerlingen door scholen een schending uitmaakt van het recht op privacy en gegevensbescherming.

In onze masterproef hebben we de mogelijkheden van een energiebewaking voor de industrie op basis van A.I. en meer bepaald op basis van machine learning onderzocht.

Cyberpesten is een recent fenomeen dat aanwezig kan zijn op scholen. Over cyberpesten en de aanpak ervan door scholen en voornamelijk in basisscholen is nog weinig gekend. Dit onderzoek tracht dit hiaat in de literatuur op te vullen en de noden van basisscholen rond cyberpesten te achterhalen.

Kijken, lezen, zien en begrijpen– Rijsbrecht Verschaffel –Koken, kijken en kunst Koken is eenduidig. Wat wil dat zeggen? In de keuken kan je alles met één of meerdere daarvoor passende woorden aanduiden. Een lepel is een lepel, en een kookboek is geen plaats voor raadsels. Kunst daarentegen is ‘meerduidig’ of ‘veelduidig’, allesbehalve eenduidig. En kijken is dat ook, want één beeld zegt meer dan duizend woorden. In de keuken hanteren we een concrete woordenschat, ieder woord duidt een specifiek deel van de directe werkelijkheid.

“Als je stenen op de weg laat liggen, dan struikelen je kinderen daar later over.”De vele voordelen van zelfbewust opvoeden voor zowel ouders als kinderen.“Ik wil zo graag tonen dat ik trots ben op mijn kind.”“ Ik wil mijn kind ‘nee’ leren zeggen.”“ Ik heb dàt, dàt en dàt al geprobeerd en het lukt me nog niet! Hoe kan dat?!”Of herken je deze belofte : “Ik zal NOOIT dezelfde fouten maken als mijn ouders!”  Je gaat het anders doen… of net niet?

Onbemande wapens dagen het internationaal recht uitDoor Sanne VerschurenOnder begeleiding van Professor Eduard Somers en Professor Rik CoolsaetOp 2 juli 2013 voerde het Amerikaanse leger een drone-aanval uit op een verdacht erf in een afgelegen Pakistaans stammengebied. Volgens de Pakistaanse overheid werden hierbij vijf mensen verwond en kwamen zestien mensen om het leven, waaronder enkele leden van het Haqqani netwerk.

Kinderen en jongeren die doof of slechthorend zijn, beheersen de gesproken en geschreven taal niet zo goed. Bovendien kunnen hun vrienden en familieleden niet altijd met gebarentaal communiceren. In dit werk werd een communicatiehulp ontwikkeld op het besturingssysteem voor mobiele apparatuur van Google, Android, die deze hindernissen moet reduceren door tekst om te zetten naar relevante plaatjes en filmbestanden.

 
 
‘Berekende’ richtlijnen om rekenblaadjes auti-vriendelijk te maken
Gewone rekenboeken voor kinderen met autisme?
Een autismespectrumstoornis (ASS) is een ontwikkelingsstoornis, die wordt gekenmerkt door beperkingen op vlak van sociale interactie, communicatie en verbeelding (Wing, 2000). Het is een complexe stoornis die heel wat gevolgen heeft voor het dagelijks leven. In de literatuur wordt vaak melding gemaakt van schoolse problemen bij kinderen met ASS (Vermeulen, 2003; Vermeulen & Degrieck, 2006).

 
 
 
“Beeldvorming van de Arabisch-islamitische wereld in Vlaamse leerboeken geschiedenis van 1979 tot nu: buffer tegen groeiend islamofobisme?”
 
(Master/Licenciaatsscriptie voorgelegd ter behalen van de graad Master/Licenciaat in de geschiedenis, afstudeerrichting Nieuwste Tijden, AJ 2007-2008, Ugent, Promotor: Prof. Dr. Bruno De Wever, 198p.)
 
 
Over engagement & wetenschappelijkheid.
Vanuit een weloverwogen wetenschappelijke benadering van het concept ‘engagement’ kwam deze scriptie tot stand.

Danssessies voor personen met ernstig meervoudige beperking.

Een groepsactiviteit samenstellen voor personen bij wie de individuele behoeften primeren. Het is geen evidentie. Maar net zij hebben er de meeste behoefte aan. Om een aangepaste activiteit te realiseren, moeten een aantal aandachtspunten geïntegreerd worden. Ik doe mijn verhaal vanuit de ervaringen in de leefgroep waar ik stage liep.


Leven met een beperking

Het heersende beeld in de samenleving rond mensen met een functiebeperking is er nog altijd een van medelijden.

The Brachial Plexus: Illustrating Neurocytology and Neuroanatomy

Over “wetenschappelijke illustratie” en neurologie

Traditie

De tijd dat men ’s nachts heimelijk lijken ging opgraven en opensneed om anatomische kennis te verwerven, ligt inmiddels achter ons. Maar net als in het verleden zit de drang om op zoek te gaan naar
kennis, en die met anderen te delen, nog steeds stevig verankerd in de moderne wetenschappelijke
geest.
Onze kennis over de wereld wordt steeds omvangrijker. In Vesalius’ tijd zag men reeds het belang in
van visuele hulpmiddelen.