Scriptiebank overzicht

Partnergeweld is per definitie een gezinsprobleem. Zelfs als kinderen geen directe getuige zijn, weten en voelen zij maar al te goed wat er gebeurt. Het spreekt voor zich dat deze ervaringen hun ontwikkeling verstoren. Wat nog dramatischer is: vaak zijn deze slachtoffers de daders van later. Het is dus van cruciaal belang om een gezin waarin partnergeweld gepleegd wordt ook als gezin te begeleiden.

Deze masterproef handelt over de huidige problematische wisselwerking tussen enerzijds het strafrechtskader en anderzijds de implementatie van artikel 3 van het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind.
Het is actueel onduidelijk welke mogelijkheden diverse actoren van de strafrechtsketen hebben om beide kaders op elkaar af te stemmen en op die manier te komen tot strafrechtelijke beslissingen die ‘het belang van het kind’ waarborgen. De casus van internationale parentale ontvoering wordt gebruikt om deze problematiek te concretiseren.

In mijn scriptie ga ik op zoek naar een definitie voor intrafamiliaal geweld, de tendensen en wat de rol van de hulpverlening is bij deze complexe problematiek. Ik bekijk daarin specifiek de rol van de hulpverlening in Gent.

Meer aandacht nodig voor kinderen uit gezinnen met partnergeweld

Bij partnergeweld gaat de meeste aandacht naar vrouwen. In tegenstelling tot wat de meeste ouders denken, zijn kinderen vaak wél getuige van het geweld tussen de ouders. Kinderen zijn stille en verborgen slachtoffers van partnergeweld waaraan tot recent weinig aandacht werd besteed. Nochtans kunnen deze kinderen gevolgen ondervinden op hun emotionele, psychische en fysische ontwikkeling.