Scriptiebank overzicht

In hedendaagse Engelstalige literatuur geschreven door vrouwen is er een toevloed van complexe, “onsympathieke” vrouwelijke protagonisten. Dit geeft aanleiding tot twee discoursen: één over het genre dat deze romans tot stand hebben gebracht, namelijk “millennial fiction”, en een ander over het feministische gedachtegoed dat zij weergeven, het zogenaamde dissociative feminism. In deze discoursen wordt beweerd dat de hoofdpersonages onverantwoord passief zijn, wat schade brengt aan de feministische beweging. Deze thesis onderzoekt deze discoursen en toont door middel van de analyse van vier hedendaagse romans – Sally Rooney’s Conversations with Friends (2017), Ottessa Moshfegh’s My Year of Rest and Relaxation (2018), Eliza Clark’s Boy Parts (2020), en Lisa Taddeo’s Animal (2021) – aan dat de hoofdpersonages wel degelijk redenen hebben voor hun nihilistische houding en niet passief zijn, maar handelen met agency. Bovendien bevatten de romans een feministisch perspectief aangezien ze normatieve vrouwelijkheid uitdagen, de vrouwelijke ervaring belichten, en taboeonderwerpen over vrouwelijkheid aansnijden.

Onderzoek naar de bruikbaarheid van klassieke werken uit zowel de Nederlandse als uit de wereldliteratuur ter bevordering van de identiteitsvorming van jongeren.

Deze thesis heeft het werk van de experimentele auteur Kathy Acker als onderwerp. Meer specifiek wordt er bekeken op welke manier gender en seksualiteit beleefd worden in de stad in haar teksten.

Mijn scriptie stelt de vraag naar de benadering van literaire tekstfragmenten in handboeken Nederlands in het zesde middelbaar van het algemeen secundair onderwijs in Vlaanderen. Daarmee samenhangend wordt ook de "schoolcanon" onderzocht: welke auteurs komen nu precies in de handboeken aan bod?

Adieu la vie, adieu l'amour van Armand Lanoux heeft een bijzonder hoofdpersonage: collega-schrijver Roland Dorgelès. Gebaseerd op de (toen nog onuitgegeven) oorlogscorrespondentie van deze laatste baseert Lanoux een werk dat zich op het kruispunt van verschillende genres bevindt. Lanoux tast de grenzen van feit en fictie af.

Metafictie: breinvoer voor iedereenMetafictie in Flann O’Briens At Swim-Two-Birds en The Third Policeman Wie aan Ierse literatuur denkt, roept meteen een mentaal beeld op van James Joyce of misschien zelfs Samuel Beckett. Een gedachte die meteen daarop volgt is: hermetische schrijfsels. Zonder afbreuk te willen doen aan voornoemde giganten van de literaire canon schuift dit artikel een vergeten auteur naar voren.

Kleine Uitgeverijen en Grote VerhalenLiteratuur heeft voor vele mensen grote waarde. Onze favoriete boeken vormen voor een klein stuk hoe we de wereld zien. Dat geldt zeker voor kleine, onafhankelijke uitgevers in de V.S., die hun tijd en kapitaal investeren in iets waar ze in geloven: goede boeken uitgeven. Dat is mooi. Alleen – het is maar een deel van het verhaal.Literaire productie heeft de afgelopen decennia grote verschuivingen doorgemaakt onder invloed van de alomtegenwoordige markt.

Gothic Fiction en het bovennatuurlijke als spiegel voor trans-nationale relatiesIn de literaire wereld maakt men vaak een onderscheid tussen literatuur, wat meestal doelt op de klassiekers of de canon, en populaire fictie. De achterliggende redenering is dat, in vergelijking met literatuur, het meer populaire genre van minder belang is en snel van de kaart zal verdwijnen. Niets is minder waar wanneer we kijken naar het eerste populaire genre dat in grote oplagen werd geproduceerd en gedistribueerd: Gothic Fiction.

Middeleeuwse literatuur waar u het warm van krijgt‘Om het menselijke gebeuren, om de diepte van den hartstocht, om de scherpe psychologische ontleding behoort deze vernieuwing van Pyramus en Thisbe tot de beste verhalen der middeleeuwen en kan zij als voorloper van den modernen roman worden beschouwd’, zo luidt het lovende oordeel van gerenommeerd literatuurhistoricus Jozef van Mierlo over het middeleeuwse verhaal De borchgravinne van Vergi.Dat verhaal gaat over een burggravin en haar minnaar, wier (overspelige) liefde op kwaadwillige wijze door de afgunstige hertogin van Bourgondië wordt onth

Jozef Versou: (onterecht) onbekend en onbemindJozef Versou, de auteur van de trilogie die ik in mijn thesis heb onderzocht, is simpelweg onbekend en onbemind. Zowel de schrijver als de stroming waartoe hij behoort, ontbreken in de literaire canon van de twintigste eeuw. De reden is simpel. Versou was een communist pur sang en schreef boeken om mensen te onderrichten en te begeesteren. Hij schreef, met andere woorden, boeken tegen het regime en het huidig maatschappelijk stelsel. Recent verkondigde Jan Verheyen in Knack: "Wij leven in een heel merkwaardig land.

In 2010 werd de verkoop van elektronische boeken in Vlaanderen geschat op 30 000 exemplaren. Dat is 0,21% van de boekenmarkt. Sinds de lancering van de Ipad in juli 2010 is de verkoop van e-boeken ongeveer verdrievoudigd. De verwachting is dat de verkoop van dit soort boeken, naar het voorbeeld van Nederland, in 2011 exponentieel zal toenemen.  Elektronische boeken, én digitaal lezen, kent in Vlaanderen voorlopig dus nog weinig succes. De traditionele manier van lezen, met zwarte letters op wit papier, geniet nog steeds de voorkeur van volwassen boekenlezers.

Sofie Verweire
En zij reisden naar het oosten…
 
Wie kent tegenwoordig geen blog waarop iemand zijn of haar reiservaringen wil delen met wie het maar lezen wil? Wat de meesten echter niet weten is dat dit helemaal niet zo ‘vernieuwend’ is. Integendeel, de reiscultus is eeuwenoud en daarmee ook de reisverhalen van zij die terugkeerden. Reeds uit de middeleeuwen kennen we werken die geschreven werden voor of door reizigers.
 
Het verhaal
 
Tvoyage van Mher Joos van Ghistele is een voorbeeld van zo’n werk, maar wel een buitenbeentje binnen de canon.

De Spoker in Guido Gezelle
 
Guido Gezelle?  “O krinklende winklende waterding”! … “Dien avond en die rooze”! De poëzie van Guido Gezelle omvat meer dan deze gecanoniseerde verzen. Onder het pseudoniem Spoker, ‘spookte’ Gezelle als satirisch en politiek dichter in flamingantische weekbladen en tijdschriften. In haar masterscriptie bestudeerde Adelheid Ceulemans 44 relatief onbekende nationaal-politieke teksten van Gezelle.

                                                                                             Sebastianarchie.