Scriptiebank overzicht

In deze scriptie werd onderzoek gedaan naar een biomerker om de respons op nervus vagus stimulatie te voorspellen bij epilepsiepatiënten. Op basis van de noradrenaline-hypothese werden hiervoor de pupildiameter en de P300 gemeten in patiënten behandeld met nervus vagus stimulatie. Veranderingen in deze twee parameters werden vergeleken tussen responders en non-responders op elektrische hersenstimulatie.

Ongeveer 1 op 150 mensen heeft epilepsie, en bijna één derde van hen is onvoldoende geholpen met medicatie. Daarom zijn alternatieven noodzakelijk.
Gentherapie is een vrij recente behandelingsvorm, reeds toegepast bij verscheidene aandoeningen, waarbij genetisch materiaal wordt ingebracht in cellen. Recent wordt het ook onderzocht voor de behandeling van epilepsie. Uit dierstudies blijkt dat optogenetica en chemogenetica, twee vormen van gentherapie, een duidelijk aanvalsonderdrukkend effect hebben bij knaagdieren met epilepsie en dus een veelbelovend alternatief vormen voor patiënten met epilepsie.

Elektrische stimulatie van een zenuw verandert de prikkelbaarheid van de hersenschors.Als je even je ogen sluit en denkt aan epilepsie, wat is dan het eerste beeld dat je je voor de geest haalt? Waarschijnlijk zie je nu in je gedachten iemand die schuimbekkend, wild ligt te schokken op de grond. Dit beeld verklaart de herkomst van de term ‘vallende ziekte’ in de volksmond. Echter, niets is minder waar.

Met vallen en opstaan.
 
Door Tim De Smedt.
 
Niet al wie valt heeft epilepsie.
 
Epilepsie is van oudsher de verzamelnaam van een aantal verschillende neurologische aandoeningen. Bij elk van hen treden spontane verstoringen op van de normale hersenactiviteit. Het elektro-encefalogram (EEG) laat de behandelende arts toe deze verstoringen –die niet altijd klinisch waarneembaar zijn- nauwkeurig te detecteren. Het is een pijnloze, gestandaardiseerde en bovenal onmisbare techniek bij het opsporen van epilepsie.