Snellere evaluatie van patiënten met kortdurende beroerte levert goede resultaten op
Snellere evaluatie van patiënten met kortdurende beroerte levert goede resultaten op
Patiënten met een kortdurende en volledige opklarende beroerte, ook wel TIA patiënten genoemd, hebben voordelen bij een snellere en efficiëntere evaluatie en behandeling. Dat is gebleken na evaluatie van de resultaten van de “TIA kliniek” van het UZ Leuven door masterstudent en arts Nicolas Vandenbussche van de dienst Neurologie van het UZ Leuven.
TIA is een Engelstalig acronym en staat voor transient ischaemic attack, wat kortdurende en volledig opklarende beroerte betekent. Mensen met deze aandoening ervaren kortdurende maar volledig omkeerbare uitval van bepaalde neurologische functies, zoals krachtsverlies in een arm of een been, het verlies van een deel van het zicht of het verlies van taalfuncties. Uit de medische literatuur blijkt dat mensen die TIA doormaken een verhoogd risico op een nieuwe beroerte hebben. Sommige verslagen spreken zelfs over een risico van 10,5% op een nieuwe beroerte tot 90 dagen na de eerste beroerte. De patiënt heeft dus nood aan dringende medische evaluatie en het instellen van de juiste behandeling.
Vroeger werden patiënten met deze aandoening vrijwel altijd opgenomen in het ziekenhuis. Wereldwijd hebben enkele centra modellen opgesteld om de evaluatie en de behandeling van deze patiënten zo kort mogelijk te houden en met succes. Op deze manier kunnen onnodige ziekenhuisopnames vermeden worden waardoor tijd en kosten voor de patiënt en de gezondheidszorg kunnen bespaard worden.
De “TIA Kliniek” werd begin 2015 opgericht door de dienst Neurologie van het UZ Leuven en wordt geleid door Prof. Dr. Robin Lemmens. Het doel is om patiënten met een TIA in een gestandaardiseerd en gestroomlijnd zorgprogramma te evalueren volgens de huidige internationale medische richtlijnen. Door middel van een stroomschema en met behulp van bewezen criteria uit de medische literatuur, worden patiënten met een TIA onderverdeeld in een laagrisicogroep en een hoogrisicogroep. Hoogrisicopatiënten worden steeds opgenomen op de beroertezorgafdeling zodat bij een nieuwe beroerte snel kan ingegrepen worden. Indien er bij een laagrisicopatiënt een afwijkende bevinding is, wordt ook deze patiënt opgenomen. Wanneer na evaluatie bij een laagrisicopatiënt geen verontrustende feiten gevonden worden, kan de patiënt met de juiste therapie en opvolging de dag zelf ontslagen worden uit het ziekenhuis.
In zijn masterthesis aan de KU Leuven onderzocht dokter Nicolas Vandenbussche van de dienst Neurologie UZ Leuven de resultaten van twee jaar TIA Kliniek. Het onderzoek spitst zich toe op de medische uitkomsten en de kwaliteit van het zorgprogramma. Tijdens de jaren 2015 en 2016 werden in totaal 56 patiënten met een TIA opgenomen in de TIA Kliniek. Geen enkele van de patiënten met een laag risicoprofiel kreeg een nieuwe beroerte binnen de 90 dagen na de eerste beroerte. Het model blijkt dus doelgericht en efficiënt voor deze patiënten en verhindert een overbodige ziekenhuisopname.
Een verdere, uitvoerige analyse van de werking van de TIA Kliniek ten opzichte van het voorgaande werkingsmodel bracht enkele interessante bevindingen naar voren. Zo werden patiënten in de TIA Kliniek minder blootgesteld aan CT scans en meer aan MRI scans, wat een drastische vermindering van de blootstelling aan radiografische straling betekent. Patiënten werden daarnaast ook veel vaker teruggezien op opvolgingsraadplegingen en namen vaker de geschikte medicatie ter preventie van nieuwe beroertes.
De bevindingen van dit onderzoek liggen in lijn met de resultaten uit voorgaande studies die gelijkaardige modellen en onderwerpen onderzochten. De resultaten zijn hoopgevend voor gerichte en efficiënte behandeling van patiënten met TIA. Want men mag zich niet blindstaren op het feit dat een TIA een kortdurend en volledig omkeerbaar fenomeen is. Het kan leiden tot ernstige gevolgen wanneer de patiënt een nieuwe, grotere beroerte ontwikkelt enkele dagen of weken na een TIA. De dienst Neurologie UZ Leuven vindt het daarom belangrijk om te blijven investeren in de ontwikkeling van klinische modellen die zoveel mogelijk mensen trachten te vrijwaren van deze ernstige aandoening. De resultaten zullen daarom op lange termijn opgevolgd worden om de zorgtrajecten omtrent beroertezorg te optimaliseren.
