Neusmaagsonde: evidence-beased richtlijnen voor de juiste positiebepaling

Een blinde plaatsing van een neusmaagsonde is een veel voorkomende verplegingsprocedure. Het bevestigen op de juiste positie van de sonde in de maag is van belang om ernstige complicaties zoals misplaatsing in de longen te voorkomen.

Het doel van dit afstudeerproject is om te achterhalen hoe op een betrouwbare manier de positie van een neusmaagsonde of voedingssonde bepaald kan worden. Hiervoor is de volgende centrale vraag opgesteld: welke evidence-based richtlijnen bestaan op de afdeling om betrouwbaar de positie van een neusmaagsonde of voedingssonde te bepalen?

In de literatuurstudie is een antwoord gezocht door vergelijking van verschillende wetenschappelijke studies over de auscultatiemethode (lucht of water inspuiten en luisteren naar een borrelend geluid), een pH-meting van aspiraat, RX van de thorax en NEX-methode om de lengte van de sonde te bepalen. Andere methoden, zoals de limonade- of ranjatest, CO2-meting of capnografie, self inflating bulb syringe, echografie van het abdomen, elektromagnetische detectie en klinische bevestiging van de plaats van de neusmaagsonde, zijn kort besproken.  

Er is een kwantitatief onderzoek uitgevoerd, waarvoor een gestructureerde schriftelijke vragenlijst onder de verpleegkundigen op verschillende afdelingen in het perifeer ziekenhuis in de Kempen is verspreid. Uit de antwoorden bleek dat 76% van de verpleegkundigen de auscultatiemethode gebruikt, al dan niet in combinatie met het inspuiten van lucht of water, om de plaats van een neusmaagsonde te bepalen. De auscultatiemethode wordt dus nog steeds vaak toegepast.

Op basis hiervan is, met behulp van het AGREE-instrument, de methodologie en transparantie van cursusmateriaal over de neusmaagsondes of voedingssondes van een hoge school en het protocol van het perifeer ziekenhuis in de Kempen beoordeeld.