Hernieuwbare energievoorziening voor sanitair warm water in buurten met een lage woondensiteit

Cyriel Van Damme
Persbericht

Netflix, of toch maar een zonneboiler?

Vindt u het klimaat "redden" te duur?

Heeft u zelf geen tijd voor "heel dit gedoe"?

Of denkt u misschien dat het allemaal geen nut heeft?

Dan brengt dit artikel hier eventueel wel verandering in...

We kennen de stereotypen allemaal: investeren in hernieuwbare energie is te duur; vraagt veel onderhoud; rendeert niet echt, ... Toch zal men voor het bereiken van de vooropgestelde klimaatdoelstellingen niet enkel naar de politiek mogen kijken en zal men soms toch zélf het heft in eigen handen moeten nemen.

In deze studie worden er verschillende kosten-baten analyses van het plaatsen van een zonneboiler (die men al dan niet deelt) gemaakt. Er wordt zowel gekeken naar een individuele -, mini collectieve - als collectieve energievoorziening van sanitair warm water via één of meer zonneboilers.

Ook wordt deze studie getoetst met een draagvlakstudie in de buurt in Roeselare waar het onderzoek op gebaseerd is.

image-20190916135145-1

Bij het afwegen van de resultaten blijkt dat een gezin van gemiddelde grootte met een gemiddeld verbruik aan sanitair warm water het meeste baat heeft bij de installatie van een een zonneboiler met twee vlakkeplaatcollectoren van een bepaald type met een hoog rendement. Dit zowel voor de drie traditionele (fossiele) verwarmingsmethoden (aardgas, stookolie en elektriciteit).

Er wordt zowel rekening gehouden met de terugverdientijd in jaar, de geldbesparing per jaar in euro alsook de CO2-besparing per jaar in kilogram.

image-20190916140321-2

image-20190916140405-3

image-20190916140624-4

Toch blijkt uit de draagvlakstudie (een kwalitatief onderzoek met diepte-interviews) dat dergelijke investering vaak eerder als een last in plaats van een voordeel op lange termijn gezien wordt:

- Bewoners vinden de investering te groot.

- Bewoners verhuizen regelmatig waardoor ze hiervoor geen nut zien.

- Bewoners verliezen motivatie omdat zij "afzien" maar hun omgeving in mindere mate

Wat als de bewoners door middel van een innovatief model van investeren nu eens én ontlast worden en daarbovenop ook nog eens genieten van een winst op lange termijn van hun investering? Ja, het is allemaal mogelijk:

In een finale case wordt er een scenario uitgedokterd waarbij er maximale winst geboekt wordt voor alle stakeholders van een zonneboiler installatie, namelijk:

- De investeerder/installateur: de investeerder plaatst de zonneboiler op het dak van het huis van het betreffende gezin en krijgt van het gezin hiervoor maandelijks 10 EUR voor een periode van 25 jaar. De investeerder blijft verantwoordelijk voor garanties, defecten en onderhoud. In een ideaal scenario (zonder defecten) houdt de investeerder na 25 jaar passieve service een bedrag van 1.350 EUR, en dit zonder grote inspanningen.

- De huishoudens: zij lenen hun dakoppervlak uit aan de investeerder die de installatie bezit én onderhoudt en gaan een abonnement aan van 10 EUR per maand bij de investeerder. Hierdoor worden de bewoners ontlast van hun zorgen en besparen ze bij een gemiddeld verbruik aan sanitair warm water zo'n 575 euro op de levensduur van de zonneboiler van 25 jaar.

- Het klimaat: uiteraard is ook het klimaat een grote stakeholder van een installatie van een zonneboiler. Zo zou er op een termijn van 25 jaar (de levensduur van de zonneboiler) wel 10.275 kg of méér dan 10 ton CO2 niet in de atmosfeer belanden, en dit per huishouden dat effectief een abonnement aangaat.

De kansen van dergelijk scenario zijn bij deze geschetst en zijn dan ook toepasbaar in heel Vlaanderen (Vlaams premiestelsel) en zelfs daarbuiten.

Nu is het aan ons om de leiding te nemen in onze ambities op de klimaatconferenties!

Oh, en ja, laat dat Netflix abonnement maar vallen!!

Bibliografie
Universiteit of Hogeschool
Professionele bachelor ecotechnologie
Publicatiejaar
2019
Promotor(en)
Danny Dhondt
Kernwoorden
Share this on: