Veel is geweten over problematisch cannabisgebruik, maar we weten nog te weinig welke betekenis gebruikers aan cannabis geven en hoe dit tot stand komt. Dit kwalitatief onderzoek toont hoe cannabisgebruikers hun gebruik laten passen in hun zelfconcept. Resultaten voor occasionele gebruikers en frequente cannabisgebruikers worden besproken.

Deze masterproef onderzocht aan de hand van expertinterviews (N=7) de rol van bepaalde statelijke actoren en niet-statelijke gewapende actoren in de vermoedelijke afwending van Belgische wapens naar het huidige Jemenitische conflict. Ook werd er nagegaan hoe de controlemechanismen op beide actoren worden toegepast ter voorkoming van afwending.

Vanuit de veronderstelling dat de jeugdrechter in het belang van de jongeren wil optreden, was het een uitdaging om te zoeken naar een manier dat de jongeren dit ook zo aanvoelen. Aan de hand van de onderzoeksvraag, gingen we op zoek naar de beeldvorming van de jongeren omtrent hun jeugdrechter en of deze verschilt met de intenties van de jeugdrechter en de opzet van het jeugdrecht. We gingen na waar deze verschillen zich situeren en welke aspecten of handelingen deze visies positiever op elkaar kunnen afstemmen. Naast de literatuurstudie kozen we voor een creatieve rapworkshop, om zo een methode te hanteren die dicht bij de jongeren hun leefwereld en interesses staat. We contacteerden verschillende jeugdinstellingen, waarbij vijf van deze positief reageerden. Aan de hand van deze methode schreven de jongeren, samen met een muzikant, een rap over hun beeld omtrent de jeugdrechter. Er participeerden uiteindelijk zesentwintig participanten. Zowel uit de literatuurstudie als uit het empirische gedeelte ondervonden we dat de jeugdrechter een dubbele rol heeft. Enerzijds was er de beschermende rol van de jeugdrechter, die meer tot zijn recht kwam bij de groep participanten die vanwege een problematische opvoedingssituatie bij de jeugdrechter verschenen. Anderzijds was er de bestraffende rol van de jeugdrechter, die duidelijker was bij de groep participanten die vanwege grensoverschrijdend gedrag voor de jeugdrechter verschenen. Het verschil tussen de intenties van de jeugdrechter en de beeldvorming van de jongeren reflecteert zich voornamelijk in de rol van de jeugdrechter en de context waarbinnen deze twee groepen voor de jeugdrechter moeten verschijnen. Opmerkelijk was wel dat alle participanten een vertrouwensrelatie wensten, met iemand die dichter bij hun leefwereld staat.

Deze scriptie introduceert een nieuw toestemmingsbegrip in het seksueel strafrecht. Het stelt strengere vereisten aan de toestemming tot seksuele handelingen opdat deze rechtsgeldig gegeven zou zijn.

Mijn scriptie gaat over de twee nieuwe bewakingsactiviteiten in de wet Jambon. Ik heb onderzocht welke mogelijkheden het te bieden heeft binnen PPS waar ik tot de conclusie kwam dat er veel terughoudende factoren zijn die vele mogelijkheden beperken.

Studie naar de mate van mytheaanvaarding over mannelijk slachtofferschap van seksueel geweld onder inspecteurs in opleiding met als doel de vaak onderbelichte populatie van mannelijke slachtoffers van seksueel geweld onder de aandacht te brengen.

This research set out to systematically and empirically assess the harms of contemporary Nigerian-based piracy across multiple bearers and interest dimensions. To do so, an innovative harm assessment framework, developed by Greenfield and Paoli (2013) was employed. The assessment framework, a multi-step exercise comprised of distinct analytical phases and processes, required the articulation of business models for each of the primary modes of Nigerian-based piracy, the identification of possible harms and bearers, the evaluation of the incidence and severity of actual harms, the rating and prioritization of harms and finally, investigating potential causes of the identified harms. To do so, a mixed-methods approach was employed relying on both primary and secondary data sources. Methods included an extensive literature review, content analysis of over 400 piracy incident reports and semi-structured interviews.

Het kwantitatief onderzoek naar het slachtofferschap van wraakporno exploreert vier zaken:
1. De prevalentie van wraakporno
2. Het profiel van slachtoffers van wraakporno
3. De gevolgen die samenhangen met het slachtofferschap van wraakporno
4. De aangiftebereidheid van slachtoffers van wraakporno

Het doel van het onderzoek is om de invloed van de organisatiecultuur, meer bepaald de politiecultuur, te onderzoeken op de bereidheid om te praten over traumatogene gebeurtenissen, gecontroleerd op achtergrondvariabelen en persoonlijke kenmerken.
Het empirische onderzoek werd uitgevoerd in de Gentse politie in januari en februari 2019. Een anonieme online vragenlijst werd gestuurd naar 716 geselecteerde werknemers; 326 respondenten hebben de enquête effectief ingevuld. Het responspercentage bedroeg 45,5% met een foutenmarge van 4,01% en een betrouwbaarheidsniveau van 95%. De gegevens werden verwerkt met SPSS, waarbij de afhankelijke variabele "bereidheid tot praten" en twee onafhankelijke variabelen "persoonlijke kenmerken" en "organisatiecultuur" werden gewogen. De resultaten werden vervolgens besproken met vier experts uit het veld.

Deze masterthesis betreft een ervaringsonderzoek naar de ondersteuning van ex-gedetineerden tijdens hun re-integratie. Hierbij wordt gefocust op hun bestaande en ontbrekende sociale vangnetten. Het gaat om kwalitatief onderzoek op basis van interviews.

Deze scriptie heeft tot doel om een vergelijking te maken tussen hoe de procedure tot toekenning van het
penitentiair verlof is en hoe deze in praktijk effectief verloopt. Er wordt bijgevolg een globaal beeld van de procedure geschetst, vanuit de standpunten van de verschillende actoren opdat het voor de lezer duidelijk zou worden hoe deze functioneert, wie betrokken is en welke afwegingen en beslissingen deze betrokken actoren dienen te maken.

Een interviewstudie waaraan aan vrouwelijke studenten aan de KU Leuven werd gevraagd hoe zij sexual consent beleven en dit in hun eigen leven communiceren.

Voor mijn masterthesis rechten heb ik de antiterrorismewetgeving van België en Polen vergeleken. Hiervoor heb ik een aantal onderwerpen geselecteerd, waarbij ik mij hoofdzakelijk heb laten leiden door het Kaderbesluit inzake terrorismebestrijding van 2002. Om niet enkel een theoretische vergelijking te maken, heb ik op de Antiterrorisme Sectie in Brussel bijkomend meer uitleg gevraagd omtrent de praktische kant van dit verhaal.

Drones zijn onbemande vanop afstand bestuurde luchtvaartuigen. Deze toestellen kunnen een payload dragen waaronder camera’s met een zeer hoge resolutie. In dit onderzoek wordt gefocust op het houden van cameratoezicht door de politie met behulp van drones in drie situaties, namelijk voor crowd control-doeleinden op evenementen, om situational awareness te verkrijgen na een plots onvoorzienbaar incident en als langdurig surveillancemiddel ter preventie van criminaliteit. De beelden die de politie hierbij verzamelt kunnen persoonsgegevens zijn. Daarom kan het gebruik van drones een inbreuk uitmaken op het recht op privacy in de zin van artikel 8 Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Dit artikel stelt minimumvoorwaarden waaraan het gerechtvaardigd gebruik van een drone moet voldoen. De inbreuk mag enkel uitgaan van een openbaar gezag, zoals de politie, voor bepaalde doelstellingen waaronder het waarborgen van de nationale of openbare veiligheid en het voorkomen van strafbare feiten of ordeverstoringen. De inbreuk moet een nationale wettelijke basis kennen, in verhouding zijn tot één van deze doelstellingen, die niet met minder ingrijpende middelen te bereiken zijn.
In deze scriptie is ervoor gekozen om een functionele microrechtsvergelijking uit te voeren tussen de Belgische en Nederlandse wetgeving die het politioneel gebruik van drones omkadert voor de drie bovenstaande situaties. Er wordt nagegaan aan welke voorwaarden voldaan moet zijn, welke procedure gevolgd moet worden en impliciet welke actoren hierbij komen kijken. Hierbij wordt gefocust op de nationale rechtsgronden en de bepalingen met betrekking tot de privacy. Het luchtverkeersrecht wordt buiten beschouwing gelaten.
Uit dit onderzoek kwam naar voren dat wetstechnisch gezien zowel de Belgische als de Nederlandse politie drones kunnen inzetten op evenementen en na een plots incident, maar dat België hiervoor slechts één rechtsgrond kent en Nederland meerdere. Een belangrijk verschil is dat sinds een wetswijziging van 2016 de Nederlandse burgemeester ook kan beslissen om vaste straatcamera’s te vervangen door drones om langdurig toezicht te houden in probleemgebieden, terwijl dit in België niet toegestaan is. In Nederland werd tot op het heden nog geen gebruik gemaakt van deze mogelijkheid. Het is belangrijk om te benadrukken dat zowel op nationaal vlak in België als op Europees vlak het toepasselijk wettelijk kader onder hervorming is.

De masterscriptie gaat na of en hoe Belgische en Nederlandse burgemeesters geïnformeerd kunnen worden opdat ze bestuurlijke maatregelen zouden kunnen treffen en motiveren. De problematiek rond de informatiepositie van de burgemeester staat daarbij centraal. De focus ligt op de problematiek van gewelddadige radicalisering en terrorisme.

In deze scriptie wordt de commerciële handel in kinderpornografie geanalyseerd aan de hand van een socio-economische theorie. Er wordt onderzocht hoe de markt erin om te groeien en wat we hier aan kunnen doen.

Een jaar na de invoering van Salduz Plus wordt de impact en het draagvlak voor de politiediensten ervan bevraagd. Enkele elementen die zorgen voor een hogere werkdruk werden geïdentificeerd. Een verhoging van de rechten voor de verhoorden blijft echter ter discussie staan.

Deze masterproef handelt over de huidige problematische wisselwerking tussen enerzijds het strafrechtskader en anderzijds de implementatie van artikel 3 van het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind.
Het is actueel onduidelijk welke mogelijkheden diverse actoren van de strafrechtsketen hebben om beide kaders op elkaar af te stemmen en op die manier te komen tot strafrechtelijke beslissingen die ‘het belang van het kind’ waarborgen. De casus van internationale parentale ontvoering wordt gebruikt om deze problematiek te concretiseren.

SWOT analyse van een lokaal criminaliteitspreventief project in Nederland. Deze SWOT analyse wordt erna gebruikt om de QUALIPREV tool te evalueren op zijn representativiteit.

Deze masterproef brengt in kaart hoe personen in voorlopige hechtenis het proces met betrekking tot hun intrede in de gevangenis ervaren. Dit doe ik aan de hand van een literatuurstudie en interviews met gedetineerden uit een Vlaamse gevangenis. Ik focus mij hierbij op drie thema’s: de arrestatie door de politie, de aanhouding door de onderzoeksrechter en het leven in de gevangenis.

In mijn onderzoek schenk ik aandacht aan de concepten conflict en trauma en vergelijk ik hoe counselors in België en in Oeganda omgaan met adolescente vluchtelingenmeisjes die door de oorlog getraumatiseerd en kwetsbaar zijn.

Het uitgangspunt is de vrijheid van meningsuiting. Nochtans zijn er reeds bijzondere strafbepalingen die op het eerste gezicht deze vrijheid beknotten. Doel van de thesis is vanuit rechtsvergelijkend perspectief de accuraatheid van deze strafbepalingen na te gaan en te onderzoeken of er - in de helaas blijvende strijd tegen terreur - nieuwe zogenaamde "uitingsmisdrijven" moeten worden ingevoerd.

De handel in souvenirs gemaakt van wilde dieren vormt een sterke bedreiging voor bepaalde soorten. In Nicaragua is er verscheiden aanbod aan dergelijke producten. Hoewel potentiële kopers dit soort wildlife souvenirs
afkeuren, kan hun onwetendheid er toch voor zorgen dat ze een dergelijk product kopen. Een sensibilisatiecampagne zou daarom de vraag naar wildlife producten kunnen doen
afnemen.

Een kwantitatief onderzoek naar behoefte aan wraak bij inwoners van Leuven naar aanleiding van de terroristische aanslagen in Brussel in 2016.

Een studie van vijftig dossiers over cyberpesten toont aan dat de online-verwensingen bijzonder ver gaan tot het bevel tot zelfdoding toe. Het federaal parket steunt onze vraag om dat laatste strafbaar te stellen. De jeugdparketten dienen meer in te zetten op herstelbemiddeling, het versturen van waarschuwingsbrieven en het uitnodigen van minderjarige daders om hen te herinneren aan de wetgeving die op hun gedrag van toepassing is.