Scriptiebank overzicht

 
 
Kan tweetaligheid ouderdomsziekten zoals dementie uitstellen?
Tweetaligheid of toch quasi perfecte tweetaligheid blijft tot de verbeelding spreken. Al decennia lang veroorzaakt tweetaligheid hevige debatten in de academische en politieke wereld. Denk maar aan Minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke die kleuters spelenderwijs wil laten kennis maken met een vreemde taal om zo te groeien naar tweetaligheid. Maar wanneer spreek je nu eigenlijk van tweetaligheid? En wat als talenkennis meer in zijn mars heeft dan enkel een vlotte communicatie?

Taalattitudes van Surinaamse jongeren ten opzichte van het Nederlands
 
Suriname heeft een erg unieke taalsituatie. Door de koloniale geschiedenis zijn mensen uit allerlei werelddelen met zeer verschillende culturen, talen en godsdiensten in één land samengebracht. Het gevolg daarvan is, dat er vandaag meer dan twintig verschillende talen gesproken worden. Ondanks het feit dat Suriname al sinds 1975 geen Nederlandse kolonie meer is, heeft het Nederlands nog steeds de status van officiële taal. Het is de taal van het onderwijs, van het bestuur en van een groot deel van het openbare leven.

Invloed van dieren op het welzijn van ouderen.
 
Belgen stellen het gezelschap van dieren erg op prijs: niet minder dan één gezin op twee heeft ten minste aan hond of kat in huis.
Het samenleven van mens en dier vormt dus wel degelijk een belangrijk sociaal fenomeen, waaraan heel wat verschillende aspecten verbonden zijn en dat ook tal van vragen oproept.
Kranten, tijdschriften, boeken en films suggereren dat mensen “houden” van hun huisdier.

 




 
 
 
 


 
 



 


 






Inge Claessens









 
 
 
 




Omdat we te maken hebben met andere culturen, gaan we eerst het aspect cultuur, met onderlinge verschillen, uitdiepen. Hiervoor baseren we ons op het werk van Geert Hofstede, Allemaal Andersdenkenden. We bekijken cultuur als mentale programmering alsook dimensies van een cultuur. Daarna komen aspecten die de hulpverlening kunnen beïnvloeden aan bod.

 
Vele lezers beschouwen regionale berichtgeving als de meest betrouwbare, omdat men er tenminste controle over heeft. Maar ook om andere redenen blijven regionale kranten een onvervangbare rol vervullen, zo blijkt uit een bevraging van veertig (vooral) oudere lezers van de Krant van West-Vlaanderen.
Katleen Van Landschoot*
 
Voor haar licentiaatsverhandeling, gemaakt in het kader van haar studies communicatiewetenschappen aan de VUB, heeft Katleen Van Landschoot veertig lezers van de Krant van West-Vlaanderen ondervraagd.

“Ik weet wel dat gij in ’t echt geen dokter zijt, maar hoe kunt ge uw acteurswerk toch blijven combineren met uw dokterspraktijk?”
 
In de afstudeerscriptie ‘De dunne (?) scheidingslijn tussen realiteit en fictie bij fans van Vlaamse soaps’ werd een laatstejaarsstudente communicatiewetenschappen aan de KULeuven een heel jaar lang geconfronteerd met zulke menselijke uitspraken. Zij stelde zich namelijk de vraag waarom kijkers van een soap - ook al beweren ze zelf vaak van wel – niet kunnen bevatten dat soap slechts fictie is en daardoor contact zoeken met een bepaald personage.