Scriptiebank overzicht

 
De vrouwen in niemandsland
 
Er zijn mannen en er zijn vrouwen, er zijn blanke en er zijn gekleurde mensen. Een waarheid als een koe en toch is de realiteit complexer dan dat. Bepaalde sociale, culturele en etnische groepen hebben immers problemen met deze (te) rigoureuze opdeling. Zo onder andere de gekleurde vrouwen. Hoewel zij als zwarten bepaalde eigenschappen, gevoelens en ervaringen delen met (bijvoorbeeld) de Afro-Amerikanen en zij zich als vrouwen ten dele kunnen vinden in het feminisme, kunnen ze zich met geen van beide minderheidsgroepen volledig identificeren.

Dit onderzoek gaat over het wereldtalenstelsel. Het wereldtalenstelsel is een begrip dat geïntroduceerd werd door Abram de Swaan, bekend voor zijn figuratiesociologisch werk in de lijn van Norbert Elias. Hij bedacht het begrip om aan te geven dat de sociologische studie van natuurlijke talen dient te vertrekken van het uitgangspunt dat talen een samenhangend geheel vormen. Ze werken op elkaar in, beconcurreren elkaar en zijn verwikkeld in een machtsstrijd. Dat klinkt op het eerste gezicht vreemd.

 
Carrièredromen bij 25 jarigen
 
 
Jong zijn in de wereld van vandaag is niet gemakkelijk, en ik kan daar van meespreken.

Over dompers, mouchards en papen
De scriptie Over dompers, mouchards en papen laat zien hoe Gentse, socialistische arbeiders hun leefwereld op het einde van de 19de eeuw interpreteerden. Het gaat om antwoorden op vragen als: Wie was volgens deze arbeiders ‘vriend’ en wie ‘vijand’? Hoe moest een vriend zich gedragen? En wat waren de opvattingen over de vijand? De manier waarop de identiteit van deze arbeiders geanalyseerd wordt, is zonder weerga. De scriptie combineert een aantal elementen die elk op zich nauwelijks onderzocht werden.

De Belgische moderevolutie in Parijs
Vele Belgen zijn zich niet bewust van de status van de Antwerpse mode in Parijs. Hoewel het grote publiek op de hoogte is van de namen en de stijl van verschillende Antwerpse ontwerpers, blijft hun macht in Parijs vaak onderbelicht. Eén reden hiervoor is het gebrek aan onderzoek over de status die ‘onze’ ontwerpers in het Parijse modeveld bezitten.

 
Onbekend… en al te vaak onbemind
Albanië. Bij de “gemiddelde Belg” – voor zover deze bestaat of zelfs wenselijk is – roept het land sprekende beelden op: van bloedige stammentwisten, blinde autocratenadepten, uitgeputte vluchtelingen aan de Italiaanse kusten, tot ijskoude maffiosi op het Falconplein in Antwerpen. Kortom, een verzameling curiosa, zo weggelopen uit een rariteitenkabinet.
Verschillende voorstellingen en associaties zijn het gevolg van pure onwetendheid. Maar is meer aan de hand dan particuliere naïeve voorstellingen. Het is een structureel gegeven.

Taalverwerving, culturele waarden en persoonlijkheidskenmerken
 
De voorbije jaren is al veel onderzoek verricht naar taalverwerving. Zo stelden wetenschappers zich de vraag waarom sommige taalleerders in hun te leren taal zeer snel vooruitgang boeken, en andere bijna geen. Intelligentie bleek slechts een minimale rol te spelen. Is het mogelijk dat de culturele achtergrond van taalleerders een invloed uitoefent op het taalverwervingsproces? En hoe zorgt de individuele persoonlijkheid voor perfectionering van de te leren taal?

Een (hoofd)doekje voor het bloeden

Het recente verbod op het dragen van religieuze symbolen voor ambtenaren, zorgde in de voorbije jaren voor behoorlijk wat controverse. Vooral moslims, die zich door de maatregel geviseerd voelden, protesteerden tegen de nieuwe bepaling. De overheid drukte echter zijn visie door, met steun van een meerderheid van de publieke opinie, en stelde dat de neutraliteit van de overheid dergelijke maatregel vereiste.

De Spoker in Guido Gezelle
 
Guido Gezelle?  “O krinklende winklende waterding”! … “Dien avond en die rooze”! De poëzie van Guido Gezelle omvat meer dan deze gecanoniseerde verzen. Onder het pseudoniem Spoker, ‘spookte’ Gezelle als satirisch en politiek dichter in flamingantische weekbladen en tijdschriften. In haar masterscriptie bestudeerde Adelheid Ceulemans 44 relatief onbekende nationaal-politieke teksten van Gezelle.

Community Based Ecotoerisme, slechts een modeverschijnsel?

Milieu, duurzaamheid, culturele verscheidenheid, gezondheidsproblemen, armoede...zijn tegenwoordig sleutelbegrippen, met het oog op de klimaatsverandering en de vele vormen discriminatie. Iedereen is er voortdurend mee bezig, het nieuws spreekt over niets anders. Kijk maar naar de Kyotonorm, de film “An Inconveniant Truth” en vele andere initiatieven. Ook in het toerisme is men zich hier meer bewust van geworden: duurzaam toerisme, ecotoerisme, natuurtoerisme, cultuurtoerisme, community-based toerisme...

Kansrijk onderwijs voor kansarm … hoe krijg je hen voor leren warm ?


Inleiding

De onderwijswereld kende de laatste jaren een niet te stuiten vernieuwingsdrang. Deze vernieuwingen zetten de scholen aan tot structurele aanpassingen. In de vernieuwde leerplannen met de eindtermen of ontwikkelingsdoelen, in het GOK-beleid waarbij het hele team een gemeenschappelijke en ethische keuze rond gelijke onderwijskansen uitwerkt en in het zorg-decreet voor extra ondersteuning, is een rode draad merkbaar.

Waarom mannen porno kijken en vrouwen zich vragen stellen
 
Tot spijt van wie het benijdt: porno is de dominerende erotische voorstelling van onze tijd geworden. Tijd is geld en porno past perfect in dat plaatje.. En, voor eens en altijd: porno is een mannending. Of toch niet?
 
Elk kind weet na wat snuisteren in de lokale dagbladhandel dat porno een mannenzaak is. Blote madammen vormen namelijk een vast deel van het erfgoed van de reguliere Vlaamse dagbladhandel.

Inclusief onderwijs: een droom die werkelijkheid kan worden?

Hebt u ooit een droom gehad die werkelijkheid werd? Misschien lijkt een droom toch niet altijd ver weg te zijn. Inclusief onderwijs -het perfecte onderwijssysteem waarin elk kind en elke leerkracht elkaar mooi de handjes geven en samen met elkaar leert en om elkaar geeft- lijkt een onmogelijke opdracht, een droom die nooit werkelijkheid kan worden. En toch… er blijken voorbeelden van te bestaan in het buitenland, zou dit dan ook in Vlaanderen mogelijk zijn?

Allereerst: wat is inclusief onderwijs eigenlijk?

Salt and sea

Als land in zee trekt
 
17u op een zaterdagnamiddag in de maand oktober.
Storm op zee en af en toe een lichtflits die de horizon doet verschijnen. Mensen staan vol spanning en gelatenheid tegen de glazen gevel gedrukt en aanschouwen het spektakel van de krachtigste en grootste golven van de zee. Het onregelmatige rumoer van mensengeluiden ebt gelijdelijk aan weg in het heftige geklater van de regendruppels.

Tweedeverblijvers aan de Vlaamse kust: toeristen of inwoners?

Casestudie Oostduinkerke

Het tweedeverblijfstoerisme in Oostduinkerke bestaat voor 93% uit binnenlands tweedeverblijfstoerisme. Bijna 80% van de Belgen die er over een tweede verblijf beschikken zijn Vlamingen.
De reden waarom de ondervraagde respondenten een tweede verblijf kochten is ondermeer het zoeken naar een toevluchtsoord voor ontspanning en het loslaten van de dagelijkse zorgen. Tevens kan het gekocht worden als investering.

Waar blijft de klassenloze klas? De uitdaging van diversificatie
 
Het is ondertussen geen nieuws meer dat het onderwijslandschap in Vlaanderen geteisterd wordt door hardnekkige ongelijkheden. Zo blijken de leerlingen uit welgestelde en autochtone gezinnen beter te presteren dan kinderen uit minderbedeelde en allochtone ouders. Al zijn we de voorbije twee jaar overspoeld met literatuur over deze problematiek, er ontbreekt nog steeds een grondige discussie over de processen van het ontstaan van deze ongelijkheden.

De knelpunten van Antwerpse moskeeën
Stand van zaken en uitdagingen in hun organisatorische en administratieve structuur.
 
Dit werk geeft een breed overzicht van de situatie en knelpunten van de moskeeën, in het bijzonder in Antwerpen. De maatschappelijke rol en positie van de moskeeën is effectief een probleem.
 
Theoretische kaders, zoals bijvoorbeeld de theoretische mogelijke verhoudingen tussen religie en staat en de positie die België daarin inneemt werden bewust niet behandeld in dit eindwerk.

Edwidge Danticat, auteur tussen culturen
 
In onze geglobaliseerde wereld woedt het debat over de multiculturele samenleving in alle hevigheid. Want waar culturen samenkomen, is er onbegrip, en vaak zelfs geweld. Edwidge Danticat kan erover meespreken. De Haïtiaans-Amerikaanse auteur publiceert kortverhalen en romans die inhoudelijk een scherpe analyse van de clash der culturen bieden, maar die door hun succes juist een dialoog op gang brengen.
 
Danticat’s geboorteland kent een woelige maar intrigerende geschiedenis.

Zijn Westerlingen dan zo veel moderner dan moslims?


De relatie tussen de Islamwereld en het Westen is de laatste decennia tamelijk gespannen.  Volgens vele westerlingen beantwoordt de Islam niet aan het moderne leven.  Uit een analyse van de World Values Survey blijkt echter dat moslims en westerlingen niet zo veel verschillen als verwacht in waarden en attitudes die samengaan met modernisatie.


In de westerse landen is er een overwegend negatief beeld over de Islam en haar relatie met de moderniteit.

Gebeten door de lachmicrobe
 
Lien Deblaere is educatief medewerkster bij VFG, de gehandicapte vereniging van Bond Moyson. Ze volgde een opleiding tot lachanimator bij de lachclubs van België. ‘Iedereen kan lachen en je kunt het ook niet verkeerd doen. Je moet het doen zoals je zelf voelt dat het goed is. Je moet je volledig los laten,’ aldus Lien. ‘We lachen zonder reden omdat we willen lachen en omdat het heel gezond is.’
 
Lachyoga werd in 1995 uitgevonden door de Indische arts Dr. Madan Kataria.

Vreemde tranen
 
Hoe kunnen we multicultureel samen leven? Altijd wel stof tot debat. Ik wil het daarentegen even hebben over hoe we samen kunnen sterven. Staat u er ooit wel eens bij stil dat we op een dag allemaal moeten sterven? Allemaal, zonder onderscheid in afkomst, religie, ras of geslacht? En dat er daarbij altijd mensen achter blijven die rouwen?
 
Hoe we afscheid nemen van onze doden en ons verdriet daarover een plaats geven, is zeer individueel, maar wordt tegelijk ook sterk cultureel bepaald.

Aanleiding voor deze scriptie is het debat over de continuïteit of verandering van de Turkse bondgenootschaprelatie met de Verenigde Staten (VS) na het einde van de Koude Oorlog. Met de val van het communisme in Oost-Europa in 1989 kwam de Koude Oorlog ten einde en veranderde de internationale politieke positie voor veel staten volledig. Tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie heerste tot voor kort een veelomvattend conflict met militaire dimensies, waarbij tal van andere landen betrokken raakten.

Dialectica: multiculturele dialoog in de Arenbergschouwburg


“Diversiteit binnenhalen is geen kortetermijnproject of een aparte case die je tijdig uitwerkt; het is een gegeven dat integraal en organisch wordt opgenomen en verwerkt in de gehele organisatie.” An Van. Dienderen[1]
 
***
De Arenbergschouwburg is een provinciaal cultureel centrum dat reeds sinds de jaren zestig een belangrijke rol speelt in het Vlaamse culturele landschap.

Waarom mysterieuze syndromen zoals het chronisch vermoeidheidssyndroom mysterieus blijven


Een typisch westerse aandoening volgens de ene, een modefenomeen of hersenschim volgens de andere.  Kortom, een hoop speculaties en verdachtmakingen die ervoor zorgen dat mensen met het chronisch vermoeidheidssyndroom dubbel lijden.
 
Hoe komt het dat deze mensen door de mazen van het medische net blijven slippen terwijl syndromen zoals CVS (afkorting chronisch vermoeidheidssyndroom) een steeds zwaardere economische tol eisen?

Oost West, West Best

HOLLYWOOD. ’s Werelds grootste filmverdelers bereikt jaarlijks zo een 800.000 miljoen tot 1 biljoen mensen wereldwijd. De inhoud van hun films bepalen een erg groot deel van onze kijk op de wereld. Umberto Eco stelde ooit dat zeventig procent van al onze kennis afkomstig is uit Hollywood. Een, hoewel wellicht overdreven, toch ietwat verontrustend cijfer.
Terwijl vandaag de polarisering tussen Oost en West meer en meer toeneemt zien we op het witte scherm steeds vaker erg stereotype afbeeldingen van de islamterrorist.

Het Deense cultuurbeleid als toetssteen!?
“De vermenging tussen politiek en beoordeling begint ernstige proporties aan te nemen.” Met deze uitspraak pakte Herman Baeten, voorzitter van de beoordelingscommissie Muziek, uit in de krant De Standaard van dinsdag 8 augustus. De omvang van politieke inmenging en lobbywerk was niet het onderwerp van deze masterproef, maar het gegeven ‘primaat van de politiek’ was wel één van de beweegredenen. De hoofdbekommernis was de lezer te laten kennismaken met een cultuurbeleid van een ander Europees land.

Bezorgdheid om de gevolgen van de samenstelling van scholen en groepen is een oud zeer. In 1957 diende in de Amerikaanse staat Arkansas het leger ingezet te worden om 9 zwarte leerlingen naar een witte school te laten gaan. Boze blanke ouders probeerden als menselijke buffer dit te verhinderen. Dergelijke situaties deden zich in Vlaanderen nooit voor, maar toch kan ook hier de bezorgdheid om de samenstelling van leerlingengroepen gevoeld worden en flakkert het debat rond concentratiescholen regelmatig op.

Subsaharisch Afrika werd en wordt in het Noorden verbeeld als ‘meest exotische plaats’ en Afrikanen als ‘ultieme anderen’. Dit soort verbeelding gaat gepaard met veralgemeningen en vooroordelen over dit deel van het Afrikaanse continent en zijn bewoners. In het koloniale verleden ondersteunden bepaalde ideëen over andere volkeren het Europees imperialisme en superioriteitsgevoel. Het fenomeen van ‘menselijke zoos’, waarbij mensen en voorwerpen uit de kolonies in het Westen (letterlijk) werden tentoongesteld, is het duidelijkste voorbeeld van koloniale propaganda.

De KASKA-verzameling.Beheersuggesties voor een verwaarloosde collectie. Verwaarlozing in kunstcollecties, … een verdoezelde vorm van vandalisme of geraakt ons nationaal erfgoed in de vergeetput? Een instelling zo oud als de Antwerpse Academie voor Schone Kunsten kan rekenen op een uitgebreide geschiedenis van meer dan twee eeuwen. Bovendien beschikt ze over een eigen kunstverzameling gaande van prijswinnende kunstwerken van studenten tot werken afgestaan door het academische korps.

Kunnen vroegschoolse educatie en opvoedingsondersteuning de onderwijskansen van allochtone kinderen verbeteren ?
 
Hoewel de overheid reeds verscheidene jaren inspanningen doet om ieder kind gelijke onderwijskansen te bieden, blijken bepaalde groepen nog steeds systematisch minder goed te presteren op het vlak van onderwijs. Eén van deze groepen zijn de allochtone kinderen. Allochtone kinderen lopen, in vergelijking met Belgische kinderen, zowel in het lager als in het secundair onderwijs vaker een schoolse achterstand op en worden vaker doorverwezen naar het buitengewoon onderwijs.