Scriptiebank overzicht

Europeanisering van partijprogramma’s:De houding van de Belgische politieke partijen tegenover de Europese Unie, 2009-2010Deze scriptie probeert aan de hand van de combinatie van een kwantitatief en een kwalitatief onderzoek de houding van de Belgische politieke partijen ten opzichte van de Europese Unie te bepalen en te verklaren.

Sophany RamaenHet koloniaal verleden van de EU-lidstaten. Een kans of een last voor België? 2010 was het jaar van de Democratische Republiek Congo (DRC). Dan vierde het land zijn vijftig jaar onafhankelijkheid. Ook bij ons werd er meegevierd. Talloze lezingen, debatten en tentoonstellingen zorgden voor een nooit geziene publieke belangstelling voor de DRC. Denk maar aan het succes van ‘Congo. Een geschiedenis’ van David Van Reybrouck of aan de reeks ‘Bonjour Congo’ van Rudi Vranckx op Canvas.

Naar een verantwoorde staatshbervorming inzake justitieEen efficiënte bevoegdheidsverdeling op het vlak van justitie is razend actueel in België. Het akkoord van de komende zesde staatshervorming gaat voor een deel in op gerechtelijke hervormingen, maar de hervormingen gaan helemaal niet ver genoeg en zijn niet voldoende gesteund op een grondige, wetenschappelijke efficiëntie-analyse. Hierna volgen echter beknopt de resultaten van een interessante thesis die de basis kunnen vormen voor een ultieme, justitiële staatshervorming.

 Duitsland en de Europese klimaatpolitiek:
Van beste leerling van de klas tot beste leerling van de klas
 
De reputatie van de Duitsers op het vlak van milieu heet traditioneel uitmuntend: Toen de Europese Unie besloot Europawijde recyclage-regels in te voeren waren die gebaseerd op het Duitse afvalsysteem. Een label voor milieuvriendelijke producten? De inspiratie kwam van onze groene buur. Klimaatverandering, ze waren er al jaren mee weg: hun zon, hun wind en hun rivieren vonden aansluiting op het hoogspanningsnet.

Van Brussel Annelies
 
Media willen EU niet opnieuw sexy maken
 
“Europese verkiezingen, aan jou de keus” was de slogan waarmee de EU haar burgers optrommelde voor de Europese verkiezingen in juni. Ruim de helft van het kiespubliek in de EU gaf echter niet thuis en met een wrang morning-aftergevoel stelden Europawatchers een nieuw laagterecord qua opkomstcijfers vast. Onmiddellijk rees de klassieke whodunitvraag: wie is er verantwoordelijk voor dat de EU, ooit dat gekoesterde vredesproject, niet langer in ieders hart genesteld zit?

De economische activiteit in Europa kende na de pijnlijke gebeurtenissen van 11 september 2001 een voelbare vertraging.
Sinds enkele jaren slaagt de economie zicht te herpakken en dit kent zijn invloed op de transportsector in de gehele EU - 27.
Dat is goed nieuws voor mensen die afstuderen in transportstudies of die werken in deze sector, maar minder goed nieuws voor het milieu en voor de maatschappij. Want de groei van het transport lijkt in de gehele Europese Unie nog steeds grotendeels te worden opgeëist door het wegvervoer.

Het Beloofde Land
 
Jaarlijks trekken honderdduizenden migranten naar Europa: voor hun werk, voor hun studie of uit vrees voor vervolging.  Daarbij behoren België en Duitsland tot de populairste staten, met een centrale ligging, een goede economie en een liberale grondwet.  De nieuwe inwoners hopen hier een beter leven op te bouwen voor zichzelf en hun familie.  Maar daarvoor moeten ze eerst de nodige papieren aanvragen en vaak lange procedures doorlopen.  Elke vreemdeling komt vroeg of laat in aanraking met de vreemdelingenwet en tal van andere verdragen en overeenkomsten.  Wat is nu het Be

 
De Europese Commissie en Hoger Onderwijs.
 
Als de actualiteit van het Europees hoger onderwijs ter sprake komt, ligt het woord 'Bologna' op ieders lippen. Vaak wordt deze notie geassocieerd met een meedogenloze uniformisering van het hoger onderwijs uit hoofde van de Europese Commissie. Deze aantijging is reeds grotendeels ontkracht, maar toch blijft er een hardnekkig misverstand bestaan omtrent de verhouding tussen de Europese Commissie en het hoger onderwijs. Er wordt niet genoeg gedrukt op het feit dat het Bolognaproces in wezen een intergouvernementeel proces is, d.w.z.