Scriptiebank overzicht

Inclusief onderwijs: een droom die werkelijkheid kan worden?

Hebt u ooit een droom gehad die werkelijkheid werd? Misschien lijkt een droom toch niet altijd ver weg te zijn. Inclusief onderwijs -het perfecte onderwijssysteem waarin elk kind en elke leerkracht elkaar mooi de handjes geven en samen met elkaar leert en om elkaar geeft- lijkt een onmogelijke opdracht, een droom die nooit werkelijkheid kan worden. En toch… er blijken voorbeelden van te bestaan in het buitenland, zou dit dan ook in Vlaanderen mogelijk zijn?

Allereerst: wat is inclusief onderwijs eigenlijk?

De diplomatieke onschendbaarheid en immuniteit: noodzakelijk kwaad of overbodig voorrecht?
 
Op 17 april 1984 kwam in Londen de Britse politieagente Yvonne Fletcher om het leven toen ze dienst had op het St. James’s Square, waar een vreedzame anti-Qadhafi demonstratie plaatsvond. De kogels die haar dood tot gevolg hadden, werden afgevuurd vanuit het Libyan People’s Bureau, de Libische ambassade in Londen.

Iran: een eigen, islamitische weg naar democratie?
 
Op 6 november 2002 werd Hashem Aghajari, docent geschiedenis aan de Iraanse universiteit van Hamadan, ter dood veroordeeld. Deze historicus had in juni van datzelfde jaar een bewogen speech gegeven waarin hij voor een 'islamitisch protestantisme' pleitte dat de macht van de Iraanse ulama, de geestelijke elites, aan banden zou leggen.

Het vroegnegentiende-eeuwse dandyisme van Beau Brummell en Lord Byron


De vroegnegentiende-eeuwse dandy’s, die het neusje van de zalm waren van de Britse en Franse beau monde, zouden vandaag doorgaan als excentrieke beroemdheden met ernstige gedragsproblemen. In die tijd echter waren hun ongebreidelde narcisme, arrogant en onverschillig wangedrag, obsessie met kleren en zindelijkheid en alcohol- en gokverslaving net die bijzondere karaktertrekjes die hen in het middelpunt van ieders aandacht stelden.

Stedelijk rekeningrijden: een opstap naar filevrije wegen

Verhoogde mobiliteit leidt tot immobiliteit. In deze op het eerste zicht tegenstrijdige uitspraak
schuilt wel veel waarheid. Decennialang heeft de overheid geïnvesteerd in infrastructuur om
het wegverkeer sneller en vlotter te laten verlopen. België heeft nu het dichtste wegennet van
de Europese Unie. Hierbij vergeet men een belangrijk principe: door de betere wegen, zullen
er meer mensen een verplaatsing maken waardoor de files niet oplossen.
Hoe lost men het mobiliteitsprobleem dan wel op?

 
In de schaduw van de Tweede Wereldoorlog vond in Oost-Centraal-Europa een tragedie plaats, die in het westen nauwelijks bekendheid geniet. In 1943-1944 vochten Polen en Oekraïners een oorlog uit in Volhynië en (Oost-)Galicië (in het huidige West-Oekraïne). Het was echter geen oorlog van 'heldhaftige' veldslagen tussen partizanen van beide naties, maar van slachtpartijen onder de burgerbevolking. Poolse en Oekraïense partizanen brandden elkaars dorpen plat en vermoordden de inwoners op een beestachtige manier.

Aan de universiteit van Gent, vakgroep communicatiewetenschappen, werd binnen het kader van een pilootonderzoek naar de ‘psychologische weerbaarheid bij terrorisme ‘ onder leiding van Prof. Dr.

‘Met de handen in het haar!’
 
Zowel op de onderzoeksagenda als op de politieke agenda wordt cultuur steeds belangrijker.  Neem bijvoorbeeld de beleidsnota van cultuur, die stelt dat cultuur onmisbaar is bij de volledige ontwikkeling van het individu en de samenleving.  Om persoonlijk volledig te kunnen ontplooien, is er aldus nood aan culturele participatie.  En als er nu iets is waar jongeren vaak geen tijd voor willen maken, dan is het wel voor cultuur.  Beleidsmakers, culturele centra en musea zitten met de handen in het haar en weten niet meer hoe ze cultuur voor jongeren interessanter

Artikel
 
De Congo-crisis (1960-1963) werd reeds uitvoerig onderzocht door Amerikaanse auteurs. Het wekt geen verwondering dat zij vooral aandacht besteden aan de verschillende benaderingen van de crisis door de betrokken Amerikaanse presidenten Eisenhower en Kennedy. Deze verhandeling heeft oog voor de strategie van de betrokken Belgische regeringen en voor de evolutie van de relaties tussen Brussel en Washington.

De jihadistische rekrutering in Europa – De Reu Rutger
 
Uiteengereten treinen in Madrid, een neergestoken cineast in Amsterdam en tot schroot herleide metrostellen in Londen… naast een grote resem vermoedelijke en verijdelde aanslagen zijn dit de meest gruwelijke gevolgen van het radicaal islamistische gedachtegoed dat, blijkens de feiten, bijzonder actief is in Europa.

“Een Westerse blik op het Midden-Oosten”, door Tineke Danschutter
 
Bij het lezen van het zoveelste bericht over oproer in het Midden-Oosten fronst niemand nog de wenkbrauwen. De talloze doden en gruwelen zijn dagelijkse kost geworden. ‘Catastrofe’ of ‘ramp’ worden  enkel nog voor terroristische aanslagen in de Westerse wereld of natuurgeweld gebruikt. Toch laten ook in de Arabische wereld dagelijks veel onschuldige mensen het leven. Een ramp wordt de situatie echter al lang niet meer genoemd.

 
Op 23 november 2005 zal het precies 15 jaar geleden zijn dat Roald Dahl zijn laatste adem uitblies. Sinds de publicatie van James and the Giant Peach (De Reuzenperzik) in het begin van de jaren 1960 werden zijn verhalen door miljoenen kinderen verslonden. De meeste critici en literatuurwetenschappers waren echter minder enthousiast. Zij vonden Dahl een vulgaire antifeministische racist, die geweld en schunnige taal niet schuwde.

Gerechtigheid is geschied/t?*
Mathieu Vanhaelewyn
 
In september was het exact 60 jaar geleden dat de bevrijders – Britten, Amerikanen, Canadezen of Polen – door de Belgen op bloemen en kussen werden onthaald. De bevolking herademde na vier jaar onder de knoet van de Duitsers en hun medewerkers te hebben geleefd. Maar zoals bij elke oorlog kwam er een nasleep. De bestraffing van de collaboratie met de vijand was tijdens de oorlog voorbereid door de hoge piefen in Londen en menig Belg keek er tijdens de bezetting handenwrijvend naar uit. “Toch krijgen we ze, de moffen!”, knarste Radio België.

Zoveel hoofden, zoveel zinnenMet de regelmaat van de klok duiken er in de managementleer nieuwe theorieën op. Sommige verworden tot scholen, anderen tot trends of gimmicks. Succesvolle ideeën worden in veelbelovende boeken gegoten, verslonden door managers wereldwijd, uitgeprobeerd en vervolgens in de boekenkast geplaatst. Sommige implementaties zijn (gedeeltelijke) successen, anderen gaan compleet de mist in. Wellicht de belangrijkste oorzaak hiervoor is de misvatting dat management een exacte wetenschap zou zijn.

 
Martin Schongauer was een van de belangrijkste figuren in de laatmiddeleeuwse kunst ten noorden van de Alpen. Van zijn hand bleven 116 gravures en enkele schilderijen bewaard waarvan de toeschrijving zelden betwist wordt.
 
Schongauer was een enigmatisch figuur over wiens leven weinig vaststaande feiten gekend zijn. Over zijn geboortedatum noch over zijn opleiding bestaat een consensus. Dit totale ontbreken van informatie over zijn scholing heeft een belangrijke invloed gehad op het verdere onderzoek naar zijn werk.

Sofie Claessens
Artikel thesis: Afrikaanse antropologen & kolonialisme: Kenyatta, Mafeje en Niangoran-Bouah.
____________________________________________________________
 
De antropologie die, door verschillende culturen te bestuderen, inspeelt op onze menselijke nieuwsgierigheid naar ‘hoe het er bij de buren aan toe gaat’ heeft het sinds de jaren ’70 niet eenvoudig. De reden? Geen enkele andere humane wetenschap heeft zich zo verbonden met het kolonialisme begin 20ste eeuw.

 
Het smelten van het poolijs: een zege voor de koopvaardij?
ANTWERPEN – Het ijs op de noordpool smelt en onthult zo een nieuwe maritieme route, de Noordwestelijke Doorvaart.
 
De Noordwestelijke Doorvaart is de scheepsroute die het noordelijk deel van de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan verbindt. De route loopt voor het grootste deel door de wateren van de Canadese Archipel en eindigt in de Beringstraat. Al eeuwenlang is de doorvaart een droom voor ontdekkingsreizigers. In 1906, na drie eeuwen vergeefse pogingen, is Roald Amundsen de eerste die er in slaagt heel de route af te leggen.

Snapshots of Life
Onderzoek naar de recente geschiedenis van de “snapshot aesthetic”
 
De introductie van de draagbare Kodak boxcamera door G. Eastman ruim 110 jaar geleden droeg in belangrijke mate bij tot de popularisering van het medium fotografie. Het snapshot of kiekje groeide uit tot de visuele uitingsvorm bij uitstek voor de vele miljoenen ongeschoolde amateurs die uit waren op het vereeuwigen van de vergankelijke en alledaagse levenservaringen.

Virginia Woolf, en haar oeuvre als spiegel van de ziel


Of ‘de onmogelijkheid tot rouwen’




Ooit schreef Virginia Woolf: “books are the mirrors of the soul”. En dit geldt ook voor haar eigen boeken. In mijn thesis probeerde ik het verband tussen het werk van deze onvolprezen schrijfster en haar psyche aan te tonen -een boeiende ontdekkingstocht. Deze vorm van literatuurkritiek is niet nieuw. Reeds Freud, de alombekende vader van de psychoanalyse, paste als eerste een dergelijke psychoanalytische benadering van kunst toe.

Hoe luit klinkt de gitaar?
De verhouding luit/gitaar in heden en
verleden en een onderzoek
naar de Liuto Forte
 
Dit was de titel die ik koos voor een eindwerk aan het Lemmensinstituut in Leuven, ter afronding van mijn studies gitaar. Wat heeft een luit nu met een gitaar te maken, buiten dat ze een leuke woordspeling kan opleveren? En voor de niet ingewijden, wat is een luit, en wat is een gitaar?
 
Eerst de wat-vraag; in een gewoon woordenboek zal je onder ‘luit’ en ‘gitaar’ vrij beknopte verklaringen kunnen vinden. Lees je er daarentegen een vakwerk zoals de New Grove begeven hebben.

Naast de kracht van de verbeelding verwijst de befaamde historicus Johan Huizinga naar wat hij noemt de historische sensatie. “Een of ander historisch detail uit een schilderij, een prent of zelfs een fragment uit een geschreven bron, kan plots, zegt hij, een gevoel van onmiddellijk contact met het verleden geven, een sensatie even diep als het zuiverste kunstgenot, een (lach niet) bijna extatische gewaarwording van niet meer mijzelf te wezen, van over te vloeien in de wereld buiten mij, de aanraking met het wezen der dingen, het beleven der Waarheid door de Historie”.