Scriptiebank overzicht

Light Emitting Plasma (LEP TM) is een vrij recente lichttechnologie, ontwikkeld in de jaren 90. Het werkingsprincipe van LEP is gebaseerd op inductie. Oorspronkelijk is deze scriptie geschreven met het oog op gebruik van LEP in theater.

De Koninklijke Vlaamse Schouwburg te Brussel: het failliet van het 'Vlaamse' profielNog niet zo lang geleden profileerde de Koninklijke Vlaamse Schouwburg zich net als de gevestigde theaters in Antwerpen en Gent als een cultuurdrager bij uitstek. Vanuit hun didactische functie moesten de schouwburgen in de jaren 1950 en 1960 cultureel verantwoord toneel brengen voor een grote gemeenschap. Toch was de KVS enigszins een buitenbeentje.

De schoonheid van verval.Alles is tijdelijk. Spijtig genoeg ziet onze maatschappij dit niet altijd. In mijn scriptie ging ik op zoek naar de schoonheid van verval. Meestal verzetten we ons tegen verval, tegen de dood. Toch voelen we er ons ook vaak toe aangetrokken. Hoe kan verval acceptabel worden en zelfs mensen aanspreken, aantrekken? Ik ging op zoek naar een antwoord op deze vraag. De ruïne staat in dit onderzoek centraal.Vanuit mijn perspectief als toekomstige interieurarchitecte, ging ik op zoek naar de toekomst van de ruïne.

Het plannen van routes voor toeristen aan de hand van meerdere criteria  Umans IneU vertrekt voor enkele dagen naar een bestemming. U bent een toerist op die bestemming op zoek naar cultuur. Wat gaat u op die bestemming bezichtigen? Hoeveel tijd heeft u ter beschikking om die bezienswaardigheden te bezoeken? Stel dat u gekozen heeft om X aantal bezienswaardigheden te bezoeken, wanneer gaat u dan dewelke bezoeken? Misschien is het beter om de bezienswaardigheden in een andere volgorde te bezoeken zodat de route tussen de bezienswaardigheden optimaler bevonden wordt?

De bomvolle parochiezaal: een vergeten maar divers publiekZowel het publiek van het professionele theater als de beoefenaar van amateurtheater werd al grondig onderzocht in Vlaanderen, maar het publiek van het amateurtheater bleef daarbij meestal links liggen. Tot nu. OPENDOEK vzw - de koepelorganisatie van het Vlaamse amateurtheater met meer dan 27.500 leden en 925 aangesloten groepen - vroeg zich af wie nu precies het publiek van het amateurtheater is.

Theater en nieuwe media in een eeuwige strijd met totalitaire regimes.Sinds enkele maanden staat de Arabische wereld opnieuw in vuur en vlam ondanks de goede vooruitzichten tijdens de Arabische Lente van de vorige jaren. Verschillende landen proberen via revoluties hun totalitaire regimes van zich af te schudden, wat niet altijd zo gemakkelijk blijkt te gaan als men aanvankelijk hoopt. Om de revoluties te organiseren wordt gezocht naar een bepaalde spreekbuis, deze is in de huidige tijd zeer vaak de sociale media. De revolutie in Egypte wordt wel eens de Facebook-revolutie genoemd.

Merdre…! Hoe vertaal je dat?Uit het dagboek van een studenteNa het behalen van haar Master in de taal- en letterkunde volgde Thea Langeraert de opleiding Master in het vertalen. In haar masterproef onderzocht ze de vertaling van het absurde, groteske taalgebruik in het toneelstuk Ubu Roi van Alfred Jarry.22 oktober – ‘Merdre!’‘Merdre!’ Het is het eerste woord van de toneeltekst Ubu Roi van Alfred Jarry die mijn vader mij laat lezen. Het klinkt vreemd. Waarom gebruikt de auteur niet gewoon het scheldwoord merde? Ik lees verder en de conversatie tussen de personages wordt nog absurder.

Performance art in België (1976-1986)“Ik wring mijn voet in kleine plaats ik trek de pezen uit. Een bloedend oog wordt in het scherm gegooid. Ik las myn been. Elektrisch. Een levend persoon zyn schedel wordt gezaagd. Met de hand. Het geluid is het geluid van de natuur – zeer luid” (Devos Danny over de performance “Ready for war”, Force mental 3 nov.-dec.1982, p.59)Performance art is een intrigerende maar moeilijk te definiëren kunstvorm. De mogelijkheden van een performer zijn eindeloos.

Een domestieke stadswandeling’La foule y venait prendre l’air après souper’BASISOBSERVATIEDe aanvang van het project bestaat uit de observatie van Parc de Sept Heures te Spa, namelijk de gelijkenis tussen het afdalen van de aangrenzende bergwand en de vormgeving van het park. Beide promenades in het park vormen een rechtgetrokken versie van de beboste bergwand, een menselijke ordening van de natuurlijke chaos.FLANEREN IN HET NEGENTIENDE-EEUWS PARKHet park werd door de negentiende-eeuwse bourgeoisie vormgegeven onder het motto “zien & gezien worden”.

Live muziek en de roes: de Griekse tragedie als voorvader van het hedendaagse concertwezenHet beleven van een live concert is een erg aparte ervaring. Wanneer je met een grote groep mensen een moment deelt van pure extase, waarbij iedereen even op dezelfde golflengte lijkt te zitten, kun je zeker spreken van iets unieks. Dit soort van sociale belevenis lijkt iets nieuws te zijn, dat slechts sinds enkele decennia ingeburgerd is in de hedendaagse samenleving.

 Kunst- en cultuureducatie in het Vlaamse onderwijs: Een tegendraadse leerling?Misschien omdat de definitie van cultuur met het komen van nieuwe generaties, en dus ook nieuwe generaties cultuur en kunstenaars, ondertussen achterhaald is. De kunstwereld staat nooit stil, verandert voortdurend. En het is de jeugd van tegenwoordig die deze wereld, misschien onbewust, grotendeels beïnvloedt. Niet alleen vernieuwen jongeren cultuur, ze verbreden ook het kunstdomein, verleggen grenzen. (Lize, 5e middelbaar)Kunst en cultuur zijn voortdurend in beweging, maar ook onderwijs staat niet stil.

Humor: achter tien mannen staat één nog sterkere vrouwVlaanderen is de laatste jaren overspoeld door cabaret- en comedytalent. Wie kent Alex Agnew, Gunter Lamoot en Philippe Geubels, de ‘leading men’ van de Vlaamse comedy, niet? Ja, mannen, allemaal mannen, maar waar zijn de vrouwen naar toe? Els De Schepper is hét toonaangevende voorbeeld in Vlaanderen van de succesvolle cabaretière. Ze staat reeds twintig jaar op het podium, alleen. Ze is een unicum in een wereld die geregeerd en geregisseerd wordt door mannen.

Alors on danse – de vluchtigheid van dans Het muzieknummer “Alors on danse” van Stromae uit 2009 zal je nog erg bekend in de oren klinken en zal je waarschijnlijk nog kunnen meezingen. Maar kan je je de laatste danssolo uit het televisieprogramma So You Think You Can Dance 2011 nog voor de geest halen, laat staan mee- of nadoen? Dit is niet enkel voor jou maar ook voor professioneel geschoolde dansers allesbehalve vanzelfsprekend. Theaterwetenschapster Karen Schilders (Ugent) vroeg zich af wat dit betekent voor de toekomst van moderne dans.

Het imago van Romeinse keizersWe zijn de laatste jaren vertrouwd geraakt met de val van dictators in de Arabische landen. Op tv zagen we hoe beelden van Saddam met Amerikaanse hulp omver werden getrokken of afbeeldingen van Khadaffi door opgejutte massa’s in brand werden gestoken. Die gebeurtenissen roepen vragen op. Waarom stonden die beelden daar? Hoe komt het dat de Libiërs zoveel afbeeldingen van hun leider hadden om te verbranden? We kunnen die vragen beantwoorden: Saddam liet beelden van zichzelf plaatsen als een herinnering aan zijn macht en aanwezigheid.

   ‘Hoe kunnen we ervoor zorgen dat leerlingen geboeid worden door de geschiedenis en dit op een creatieve en originele manier?’ Dit was een vraag die ons al een tijdje bezighield. Beiden gebeten door de theater- en geschiedenismicrobe, rijpte bij ons het idee om een geschiedkundig theaterstuk te schrijven én er bovendien in productie mee te gaan.Op aanraden van onze mentor, dhr. Kristof De Craene, besloten we om in ons toneelstuk de middeleeuwse geschiedenis van de historische stad Ieper te verwerken.

  Het relaas van de collectieve(n) revolutie Wat krijg je als je een stel creatieve, autonome, zelfzekere kunstenaars naast elkaar op een podium plaatst? Chaos, onenigheid, een clash van stijlen? Tientallen succesvolle theatercollectieven bewijzen het tegendeel. De collectieve manier van werken ontstond eind jaren zestig in de uithoeken van het Vlaamse theaterlandschap. Veertig jaar en vele verwezenlijkingen later is deze werkvorm van de periferie naar hartje centrum verhuisd. Een tocht die niet zonder slag of stoot verliep...

- U bedoelt misschien theologie?  - Nee hoor, the-o-so-fie.  Een godsdienstpsychologische wind doorheen het Maeterlinckjaar"Helena Petrovna Blavatsky en de theosofie". Zo luidde het onderwerp van mijn masterproef. U wou ook spontaan bovenstaande vraag stellen? Wees niet ongerust, het klonk velen onbekend in de oren. Wanneer ik startte met mijn opzoekingswerk en de eerste boeken in de bibliotheek wou ontlenen, werd ik tot mijn verbazing zelfs naar de afdeling “esoterie en occultisme” verwezen.

 
 Persartikel

De parachutemoord in de pers
Werd Els Clottemans benadeeld door de media?
Al sinds het begin van het proces rond de parachutemoord, is Els Clottemans niet weg te slaan uit de Vlaamse media. Na afloop van het proces ontstond zelfs een publiek debat over de rol van de pers in assisenzaken.

 Het kleine kind op mijn schoot luistert aandachtig naar het verhaal dat ik hem voorlees.
 
De eerste pagina’s van het prentenboek ‘Circus’ worden langzaam omgedraaid, naarmate het boek vordert vluchtiger. Gehaast om te weten wat er na iedere prent komt. Het kind zijn verwondering voor het boek groeit bij iedere bladzijde die we omslaan, net als mijn verbazing. Daarbovenop voel ik mij een slechte oppas. Ik laat het kleine kind kennis maken met de clichés van de circuswereld; circustent, leeuw, zebra, clown zijn enkele prenten die wij samen tegenkomen.

 Van rebel tot modelIn mijn onderzoek ga ik na wat er kenmerkend is voor werken die door artiesten op oudere leeftijd worden gemaakt. De focus ligt op de zogenaamde maturiteitswerken van podiumkunstenaars die aanvankelijk werden aanzien als rebel, maar zich doorheen de jaren hebben opgewerkt tot rolmodellen binnen hun sector. Ik koos voor drie artiesten uit complementaire subdisciplines van de podiumsector: een choreografe, een theatermaker en een toneelschrijver. De Duitse choreografe Pina Bausch ontwikkelde het Tanztheater, een mengvorm van dans en theater.

Dansrepertoire, met uitsterven bedreigd?! Het succes van performances, kan niet geschreven worden zonder ‘U’; ‘U’ als letter, maar ook ‘U’ als publiek. Iedere keer dat iets wordt uitgevoerd, speelt het zich namelijk niet enkel af in het nu, maar wordt het ook bepaald door (het n-)u. Hoewel opvoeringen in feite reconstructies zijn van dat wat vastgelegd werd tijdens een repetitieproces, is iedere uitvoering uniek en onherhaalbaar.

 “... We hebben ongelofelijke haast!”We voelen tegenwoordig een steeds grotere tijdsdruk, het lijkt alsof we steeds minder vrije tijd hebben. Toch is dit maar valse schijn, want in vergelijking met de jaren tachtig en negentig hebben we nog steeds evenveel uren vrije tijd. Door de toegenomen tijdsdruk zijn we wel meer geneigd onze tijd planmatig in te richten. Er wordt steeds vaker gebruik gemaakt van speciaal voor de vrije tijd ingerichte arrangementen om een unieke belevenis te ervaren.

De poëzie van de ruimteAls je aan theater denkt, komen vast en zeker de beelden van die verschrikkelijk saaie voorstelling die je voor school moest zien naar boven. Waarom zou je naar een theaterstuk gaan kijken terwijl je de nieuwste films in de cinema kan bijwonen? Of je net de nieuwste cd van je lievelingsband gekocht hebt? Misschien had je lerares een te moeilijk stuk uitgekozen. Misschien hadden de acteurs een slechte dag. Of misschien was het net omdat je net zoals in de klas naar iemand moet luisteren die voor je staat te spreken.

 Business as unusual: De mogelijkheden en uitdagingen van cultureel ondernemerschap bij gesubsidieerde theatergezelschappen in Vlaanderen Cultureel ondernemerschap is een ‘hot issue’. Er worden fora rond georganiseerd, deskundigen benadrukken het belang ervan en de aandacht voor cultuurmanagement en culturele economie is één van de strategische doelstellingen van Minister Schauvliege . Maar wat houdt dit cultureel ondernemerschap juist in? Zijn er mogelijkheden voor de gesubsidieerde kunstensector?

 
‘DE PLAATS VAN WAT GEZEGD WORDT IS BEWEEGLIJK’ [1]

In mijn masterthesis ga ik op zoek naar de grens tussen poëzie en theater in de toneelteksten van Stefan Hertmans. Hertmans (Gent, 1951) publiceerde voornamelijk poëzie. Daarnaast schreef hij een aantal romans en verhalenbundels, vele essays en drie toneelteksten.

Artikel
 
"Totdat een mens zijn emotie heeft getoond, weet hij nog niet welke emotie het is. Het tonen ervan is derhalve een ontdekking van zijn eigen emoties." (R.G. Collingwood)
 
Elke persoon heeft emoties, al zijn deze bij de ene al wat duidelijker te merken dan bij de andere. Meestal herken je de emoties wel, maar is het moeilijk te achterhalen waar ze vandaan komen.
Zeker bij personen met een verstandelijke beperking is dit een hele opgave.

Acteur (m/v) met talent                                
Lien Van Steendam
 
Werk, en de vreugde komt vanzelf. Boerenwijsheid, maar dan uit de mond van Goethe, het kunstenaarsideaal zelve. Of hoe werk een basisbehoefte is. Een job waarmee we ‘onze boterham verdienen’ en waarin we ons ei kwijt kunnen. Omdat we ons zonder wat minder mens voelen. Jammer van die economische wetten en andere bezwaren die arbeid liefst in geld uitdrukken en de ene job daarbij al wat meer waarderen dan de andere. Of: hoe die basisbehoefte niet bij iedereen gemakkelijk wordt ingevuld.

 
Shakespeare voor beginners
 
In augustus 2008 daveren de planken van de theaterscène. Enkele misnoegde acteurs dienen een ‘manifest voor een acteurs -en publiekstheater’ in bij het Vlaams Parlement. Twee redenen: de grote ensembles zijn verdwenen en er is een ‘unserved audience’. Dé oplossing voor beide problemen: repertoire. Elke (grote) naam uit de theaterwereld levert zijn mening over de kwestie, waardoor de discussie almaar meer verzandt in een web van begrippen, statements, toekomstperspectieven en acties.

                                                                Jurgen LaheyMetaforen: gidsen doorheen het levenHoe ligt je naam/als een schip nog op mijn adem. Het gedicht ‘Najaar’ van Herman de Coninck opent met een mooi voorbeeld van een metafoor. Volgens de traditionele visie op metaforiek, die haar oorsprong vindt in de geschriften van de oude Griekse filosoof Aristoteles, is dat soort stijlfiguur een vergelijking van twee begrippen – in dit geval ‘naam’ en ‘schip’ – op basis van hun overeenkomst.

Mijn scriptie gaat over kamishibai (verteltheater) en handpoppen.
Deze actieve- en creatieve werkvormen spreken de leerlingen van het lager onderwijs enorm aan.
Er staan verschillende activiteiten in voor elke graad van het lager onderwijs. Deze werden zelf bedacht en uitgevoerd, nadien volgde er nog een korte reflectie waardoor de activiteiten steeds beter verliepen.
(Het uitgebreide artikel vind je als bijlage.