Scriptiebank overzicht

De stap naar de trap: een rolmodel op video doet werknemers de trap nemenFysieke activiteit sijpelt steeds meer weg uit ons dagelijks leven. Agenda’s staan volgepland met werkgerelateerde activiteiten, etentjes en bioscoopbezoekjes. Bovendien hebben technologische innovaties, zoals auto’s en internetshopping, ervoor gezorgd dat bewegen niet langer noodzakelijk is om te overleven.

Er heerst een grote onduidelijkheid bij de professionele hulpverleners omtrent de meest optimale navelstrengsstompverzorging bij de à terme neonaat. Niet alleen over de methode zelf, ook over het aantal keren behandelen van de navelstrengstomp, bestaat er discussie. Deze  onzekerheden bij de professionele hulpverleners omtrent de meest evidence-based richtlijnen  worden ook  op  de  ouders geprojecteerd.De gemiddelde separatietijd van de navelstrengstomp is vijf tot vijftien dagen.

Medische beeldvorming: voor velen een stap in de duisternis?Komt een man bij de dokter.De man heeft wat last van buikpijn. Na enkele vragen besluit de dokter dat hij niet veel wijzer is geworden en zegt ‘Ga maar even langs in het ziekenhuis, voor een CT’tje’. De man zegt ‘Goed’ en gaat naar huis. Wanneer hij de volgende dag op de afdeling radiologie en medische beeldvorming aankomt, maakt hij zich zorgen. ‘Wat is een CT?’, ‘Doet dat pijn?’, ‘Heb ik kanker?’.In bovenstaand scenario kan ieder van ons zich wel vinden: als familielid, kennis, partner van de patiënt of als patiënt zelf.

Beste sollicitant, bent u goed in samenwerken?“Omdat het moet en ik er door wil zijn.” Studenten zien vaak het doel van opdrachten niet in. Hoe komt dat? Ligt het aan de student of scheelt er iets met ons hoger onderwijs? En, bereiden we onze studenten voldoende voor op het werkleven? Wat moeten studenten écht kunnen wanneer ze aan het werk gaan?Multidisciplinaire samenwerking tussen studentenOp basis van deze vragen ging ik op zoek naar antwoorden in het hoger onderwijslandschap.

Vroedkundige werklast in tijden van een verkort materniteitsverblijfDe overheid heeft plannen om te besparen in de gezondheidszorg. Zo streeft ze naar een efficiënter gebruik van beschikbare ziekenhuisbudgetten. Deze plannen kunnen leiden tot een even veilig, maar korter materniteitsverblijf. De vraag kan gesteld worden of de vroedvrouw dan meer zorg zal verstrekken in kortere tijd. Hoe kan de werklast van de vroedvrouw er dan uitzien?Om zicht te krijgen op de vroedkundige werklast is het nodig om de bovenstaande vraag in stukjes te verdelen. Wat wordt verstaan onder werklast?

Een stukje ziekenhuis thuis …Midden tussen de apparaten, verbonden met allerlei draadjes en slangetjes, onder het waakzame oog van dokters en verpleegkundigen ligt een kind in een bed op de afdeling intensieve zorg. Dit kind is ziek, erg ziek en kan niet goed zelf ademen, daarom dus al die toestellen. Maar wat als een kind lange tijd hulp nodig heeft bij het ademen? Blijft het dan voor altijd in het ziekenhuis, vast aan al die kabeltjes?

Een verpleegkundige tendens is dat het steeds belangrijker wordt om de patiënt zelf verantwoordelijkheid en zelfstandigheid te geven binnen het zorgproces. Dit is iets wat we graag willen implementeren binnen onze werksetting. Door de patiënt en zijn mantelzorger te coachen in het medicatieproces willen we een hogere therapietrouw garanderen. We willen via deze acties een betere kwaliteit van zorg garanderen.We hebben een literatuurstudie gedaan omtrent de gekozen onderwerpen en hieruit handvaten trachten te besluiten voor het werkveld.

“Werkplekleren als voorsprong op het echte werk”Laatstejaarsstudenten verpleegkunde die hebben deelgenomen aan de leerwerkplekstage stellen dat ze veel hebben geleerd en zich klaar voelen om te beginnen als verpleegkundige. Dieter Smis (Universiteit Antwerpen), deed in zijn masterscriptie onderzoek naar de meerwaarde van het werkplekleren bij de studenten.Laatstejaarsstudenten van de verpleegkunde-opleiding van de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen worden tijdens hun laatste stageperiode ingezet als bijna-volwaardige verpleegkundigen.

Dubbel leven gevenReanimatie van een zwanger slachtofferDe zwangerschap is meestal een periode van vreugde, liefde, en het uitkijken naar nieuw leven. Maar de zwangerschap  verloopt niet altijd zo rooskleurig. Een zwangere vrouw kan dermate in de problemen geraken dat het haar leven, en dat van haar baby, bedreigt. Het nieuwe stappenplan ‘Basic Life Support bij een zwanger slachtoffer’ leert studenten verpleegkunde hoe te handelen bij een reanimatie van een zwanger slachtoffer. Tijdens de zwangerschap treden veel veranderingen op in het lichaam van de vrouw.

Mijn verblijf op NICU, een dapper beginEEN BOEKJE TER ONDERSTEUNING VAN OUDERS IN DEZE MOEILIJK PERIODE OP DE NEONATALE INTENSIEVE ZORGEN (NICU)Kent u ouders bij wie hun baby na de geboorte speciale zorgen nodig had? Heeft u toen ondervonden welke emoties en moeilijkheden dit teweegbracht? De kans is groot dat u weet, uit eigen ervaring of uit je nabije omgeving, hoe moeilijk het is wanneer je pasgeboren baby in het ziekenhuis moet verblijven.Gedurende de vaak lange ziekenhuisopname wensen ouders betrokken te worden. Ze voelen zich vaak onzeker en hebben begeleiding nodig.

Bewoners veiliger transfereren tussen woonzorgcentra en ziekenhuizen in VlaanderenStel even:  je grootmoeder woont in een woonzorgcentrum. Zij lijdt aan een hartziekte, is beginnend dement en heeft suikerziekte waardoor ze ook slechtziend en heel erg slecht te been is. Door de schommelende suikerwaarden in haar bloed is een ziekenhuisopname noodzakelijk. De verpleegkundige van het woonzorgcentrum geeft met een gerust hart een uitgebreid overdrachtsdossier mee met de ambulancier. Maar ze vergeet te zeggen dat je oma lijdt aan beginnende dementie.

Ik kan mijn medicatie best zelf beheren!Stel: je wordt opgenomen in het ziekenhuis. Meteen moet je jouw medicatie, die je al jaren thuis zelfstandig inneemt, aan de verpleegkundigen afgeven. Kan je dit plots niet meer zelf als je in het ziekenhuis belandt?Negatieve en postieve kantenTegenwoordig wordt er onvoldoende nagedacht over de gevolgen van het uit de handen nemen van de medicatie van een patiënt tijdens een ziekenhuisopname.

Wat kunnen psychiatrisch verpleegkundigen leren van mensen met een psychose?Het hier gerapporteerd onderzoek laat mensen met een langdurig traject van psychotische kwetsbaarheid, opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis aan het woord. Hen werd gevraagd wat ze van de verpleegkundigen die voor hen zorg bieden, verwachten? Het gaat om een kwetsbare groep waarvan hun mogelijkheden door de patiënten en door de verpleegkundigen vaak onderschat worden. De meeste patiënten kwamen aanvankelijk stil en onzeker over.

Helpt u iemand in nood?Vrijdag 11 juli 2014, een warme zomermiddag aan het Noordzeestrand. Kinderen maken zandkastelen en spelen in het koele zeewater. Ouders keuvelen vanuit felgekleurde strandstoelen gezellig met elkaar. Een normale vrijdagmiddag zou je zo denken. Niets is minder waar.Op de redderspost even verderop is het alle hens aan dek. Enkele minuten eerder zakte een jonge twintiger in elkaar. Jens, pas afgestudeerd aan de secundaire school richting verzorging, zag alles gebeuren. Hij panikeerde niet en wist heel snel de reanimatie te starten.

Verpleegkunde en vroedkunde studeren geeft stress, burn-out en depressie. Of is eigenwaarde de oorzaak?“Zorgberoepen zijn stressvol en emotioneel zwaar. Studenten ervaren niet alleen de stress van het studeren zelf, maar maken tijdens de stages kennis met wat een zorgberoep inhoudt. Stress, depressie en burn-out zijn geen ongekende aandoeningen tijdens de studies, maar wat doen we er aan?”Zorgberoepen geven stressEen zorgberoep wordt gezien als een stressvol en emotioneel zwaar beroep. Bovendien krijgt 25% van alle verpleegkundigen tijdens hun loopbaan te maken met burn-out.

De begeleiding van een mindervalide kind bij een ziekenhuisopname voor een operatie.Een operatie moeten ondergaan is voor de meeste mensen wel iets waar ze angst voor hebben. Het is een spannende gebeurtenis die mentale spanningen en stress teweeg kan brengen. Preoperatieve zorg is er dan ook op gericht deze gebeurtenis zo goed mogelijk te ondervangen en wordt grotendeels toegediend door verpleegkundigen. Voor kinderen wordt deze voorbereiding nog meer op maat gegeven. Zij zijn, meer dan volwassenen, onderhevig aan de indrukken die een ziekenhuisopname kan oproepen.

Psychiatrische thuiszorg : een haalbare kaart ?Psychiatrische patiënten verdienen net als elke patiënt een zorg op maat in hun thuisomgeving. In de praktijk blijkt dit niet vlekkeloos te verlopen. Daarom ging men zowel bij hulpverleners als bij patiënten na welke aanpassingen zich opdringen opdat ook psychiatrische patiënten op een goede manier thuis kunnen worden behandeld.

Multidisciplinaire interventies en begeleiding bij misselijkheid en braken ten gevolge van chemotherapie.De verpleegkundige rol als meerwaarde bij de begeleiding van jonge kankerpatiëntjes.Wanneer een kind plotseling ernstig ziek wordt en aan kanker lijdt verandert het leveningrijpend.   Er breekt een periode van spanning en onzekerheid aan.

Sportende student zit beter in zijn vel.Thesis wijst uit dat er een verband is tussen bewegen en zelfbeeldDe bachelorscriptie ‘Sport en eigenwaarde’ onderzocht de invloed die fysieke activiteit heeft op ons lichaam én onze geest. Daarbij verdiepte deze zich op het aspect zelfbeeld en ontwikkelde en testte een methode om na te gaan of fysieke activiteit in verband staat met zelfbeeld.

Patiëntvriendelijk onthaal: topprioriteit voor de ziekenhuizen?Ziekenhuizen begrijpen steeds meer dat een patiëntvriendelijk onthaal een belangrijk onderdeel is van de kwaliteitsbeoordeling -en beleving van de patiënt. Dit heeft een directe invloed op de algemene tevredenheid. De onthaalfunctie en onthaalomgeving worden meer en meer een prioriteit in de ziekenhuisorganisatie en de strategie, wil men als ziekenhuis het verschil maken met de concurrentie.Patiënten zijn kritischer en mondiger geworden, en vergelijken ziekenhuizen met elkaar.

De jeugdbeweging: EHBO K.O.?!Kinderen bij de jeugdbeweging is een combinatie die ervoor zorgt dat schrammen, blaren en pijntjes dagelijkse kost zijn. Helaas laat de inhoud van de EHBO-koffer dikwijls te wensen over.Deze zomer hebben duizenden kinderen weer de tijd van hun leven beleefd op kamp met de jeugdbeweging en binnenkort start voor hen alweer het nieuwe speeljaar. Dit is een periode uit een kinderleven die zonder twijfel gepaard gaat met schrammen, blaren en pijntjes.

Afgestudeerd en nu nog leren rekenen… ik dacht het niet!Onder het motto levenslang leren worden veel initiatieven genomen om personeelsleden te motiveren tot bijscholing. In het UZ Gent werd een e-learning module Medisch Rekenen geïntroduceerd, want verpleegkundigen blijken nu eenmaal geen echte rekenknobbels te zijn… Twee jaar na de opstart van de e-learning module zijn er maar weinig hulpverleners die deze module gevolgd hebben.  Hoe komt dit? Blijkbaar is de module helemaal niet goed gekend onder het verpleegkundig personeel.

‘Wipen’ van ziekenhuisbacteriën In de media verschijnen vaak berichten over ziekenhuisbacteriën die moeilijk te bestrijden zijn. Deze bacteriën kunnen een ernstige ziekte veroorzaken en veel patiënten kunnen tegelijkertijd worden besmet. Er wordt zelfs beweerd, dat één van de welbekende ziekenhuisbacteriën, de zogenaamde MRSA, verantwoordelijk is voor meer doden dan het HIV, het virus dat AIDS veroorzaakt.Veel van de ziekenhuisbacteriën kunnen in onze omgeving overleven, dus ook in de ziekenhuisomgeving.

Ook verpleegkundigen in de palliatieve thuiszorg zien het soms niet meer zitten! Claire VanhoutteBachelorscriptie Verpleegkunde, Hoger instituut voor verpleegkunde en vroedkunde, KATHO KortrijkCorrespondentie: claire.vanhoutte@gmail.comLeadIndien je voortdurend zorgt voor stervende mensen, zoals verpleegkundigen in de palliatieve thuiszorg, kan het soms eens teveel worden. In Vlaanderen werd hiernaar nog geen onderzoek verricht. Ik bracht verpleegkundigen uit de palliatieve thuiszorg in Vlaanderen samen, en we hielden een focusgroepgesprek rond “moral distress”.

Wit-Gele Kruis helpt artsenHet Wit-Gele Kruis heeft een gigantische databank met gegevens over haar patiënten. Dit kan gaan van gewone adresgegevens tot gedetailleerde bloeddrukmetingen. Het delen van deze informatie met de huisarts gebeurt momenteel tijdens een gesprek tussen verpleegkundige en arts. Hoewel deze gesprekken enorm nuttig kunnen zijn, was er toch al langer vraag bij artsen naar een alternatieve manier om deze gegevens eenvoudiger te kunnen raadplegen. Wit-Gele Kruis Limburg en Vlaams-Brabant kwamen samen op het idee een extranet voor artsen te bouwen.

Onderwerp en aanleiding  Sinds de opleidingsonderdelen "sociaal-juridische dienstverlening‟ en "methoden sociaal- juridische dienstverlening‟ ben ik mij enorm gaan interesseren voor de Wet op de patiëntenrechten. Hierdoor ben ik een aantal onderzoeksbronnen en artikels beginnen lezen voor ik aan de stageperiode begon. Deze gingen voornamelijk over het feit dat zowel de beroepsbeoefenaar als de patiënt onvoldoende de patiëntenrechten kennen. Deze informatie heeft mij sterk doen nadenken over de situatie.

Een kind met kleurzinstoornis?Wat nu?!5-8% van de jongens heeft een vorm van kleurzinstoornis of volledige kleurenblindheid. Toch is hierover weinig bekend bij de leerkrachten, opvoeders en zelfs bij ouders. Zij worden hier soms mee geconfronteerd en weten niet goed hoe er mee om te gaan. Het doel van deze bachelorproef is dan ook om deze stoornis onder de aandacht te brengen en leerkrachten, opvoeders, … bij te staan wanneer deze beperking bij een kind in hun klas wordt vastgesteld.

BEADEMEN IN BUIKLIGGING OP INTENSIEVE ZORGENWanneer een familielid, opgenomen op intensieve zorgen, gedurende korte of lange tijd moet beademd worden gebeurt dit doorgaans in de standaard rugligpositie. Ook in de populaire cultuur, zoals in TV-series en films,  is dit de voorstelling van een beademde patiënt op intensieve zorgen.

ProbleemInternationale studies tonen aan dat de prevalentie van ondervoeding bij gehospitaliseerde geriatrische patiënten varieert tussen 20 en 62 %. De cijfers voor Belgische ziekenhuizen zijn vergelijkbaar, wat aanzienlijke kosten met zich meebrengt voor de zorgsector en voor de patiënt. Om deze reden verdient de problematiek meer aandacht van zowel zorgverleners als van de overheid.MethodeDit onderzoek rond de problematiek inzake ondervoeding op geriatrische afdelingen is uitgevoerd in het Jessa Ziekenhuis te Hasselt.

Een van de eerste methodes/begrippen die ik heb geleerd op school tijdens mijn opleiding tot maatschappelijk assistent is empowerment. Een mooi streven en prachtige methodiek om mensen te versterken en aan te spreken op eigen kracht. Echter naarmate de opleiding vorderde en er een einde in zicht kwam ben ik erg sceptisch geworden en gaan  twijfelen aan de mogelijkheid van het uitwerken van deze methodiek.Er is in deze tijden van crisis met zijn besparingen geen tijd meer om te luisteren naar wat mensen willen, in dialoog te gaan en mensen aan te spreken op hun eigen krachten.