Scriptiebank overzicht

TARANTINO’S DOODDOENERS Bjorn Gabriëls
 
Sinds zijn debuut Reservoir Dogs uit 1992 is regisseur Quentin Tarantino er in geslaagd een eigen stekje op te eisen bij critici, media en fans. De mix van verbaal en fysiek geweld, zijn aandacht voor structuur en de combinatie van verschillende uiteenlopende stijlen hebben geleid tot het adjectief ‘Tarantinesk’. De verscheidenheid aan stijlen haalt Tarantino uit zijn uitgebreide filmgeheugen opgebouwd rond exploitation-films, westerns, horrorflicks en misdaadfilms.

“Een Westerse blik op het Midden-Oosten”, door Tineke Danschutter
 
Bij het lezen van het zoveelste bericht over oproer in het Midden-Oosten fronst niemand nog de wenkbrauwen. De talloze doden en gruwelen zijn dagelijkse kost geworden. ‘Catastrofe’ of ‘ramp’ worden  enkel nog voor terroristische aanslagen in de Westerse wereld of natuurgeweld gebruikt. Toch laten ook in de Arabische wereld dagelijks veel onschuldige mensen het leven. Een ramp wordt de situatie echter al lang niet meer genoemd.

Zowel in het theoretische als praktische deel van mijn eindwerk in de opleiding juweelkunst nam ik “communicatie” als basisidee.
Juwelen brengen immers ideeën en boodschappen over, bijvoorbeeld door hun godsdienstige iconografie, hun sociale symbolen of doordat de drager met zijn juweel wil tonen wat hij zich kan veroorloven. Zelf was ik vooral geïnteresseerd in de wereld van de medailles, waarvan de inhoudelijke verwijzing de essentie is van zijn gehele vormgeving.

Het partnerschap EU-Rusland na de uitbreiding van de EU of aarzelend dansen met de Russische beer’
 
De relatie met Rusland is één van de meest actuele thema’s in het Europese Externe Beleid. In de pers, en soms zelfs ook in de vakliteratuur, is het Rusland van na 1991 echter één van de meest vergeten factoren. Momenteel staan we op een tweesprong: enerzijds kunnen de Europese Unie en Rusland naar elkaar toegroeien door economische, culturele en politieke samenwerking.

 
In een artikel in NRC Handelsblad beschrijft India-correspondent Anil Ramdas hoe een traditioneel Indiaas visserslied door een Amerikaanse rapartiest wordt gesampled, herschreven en vervolgens een wereldhit wordt. Omdat de nieuwe tekst obsceen klinkt en de melodie van het lied ‘gestolen’ is, wordt het nummer in India verboden. Het gevolg is dat de Indiase jeugd het massaal van het Internet downloadt om er semi-clandestien op te dansen. Althans, de jongens dansen erop, want in India mogen meisjes zelfs semi-clandestien niet dansen, roken of drinken.

De uitverkoop van het ACW
 
De christelijke arbeidersbeweging heeft niet alleen veel politieke mandatarissen, ze beschikt met Arcofin ook over de grootste sociale holding van het land. Als sterkhouder van Groep Arco, de financiële poot van het ACW, keert Arcofin dit jaar 70 miljoen euro aan dividenden uit. Bijna 15% van dat manna daalt neer over het ACW en zijn deelorganisaties. Maar voor wat, hoort wat. Het ACW speelde vanaf 1992 zowat al zijn eigen bedrijven kwijt. In 2001 kreunden de militanten onder de genadeslag.

“Syt ghy een man met eer?” 
Het duel in de Zuidelijke Nederlanden:
Aspecten van eer en oneer in de Nieuwe Tijd.
 
Niet de leeuw is de koning van het dierenrijk, maar wel… de vos! Dat was althans de mening van de Leuvense studenten Delbecq en Naveau, die in februari 1774 in herberg ’t Papegaaiken een verhitte discussie voerden over de juiste Latijnse vertaling van de zin “de vos is de koning der dieren”. Moest het nu “vulpes est rex animalium” zijn, of eerder “vulpes est regina animalium”?

Beste,
 
In het voorjaar van 2004 startte ik een onderzoek naar wat PR is en kan zijn voor cultuurorganisaties. Ik vond Kunstencentrum Vooruit bereid me haar communicatiebeleid te laten bekijken. Onderzocht werd in welke mate de PR-activiteiten van het huis efficiënt en effectief waren, en of er ruimte was voor verbetering. De resultaten waren bemoedigend, zowel voor Vooruit als voor vele andere culturele actoren in Vlaanderen – ook zij die graag verder willen kijken dan onze landsgrenzen.

Muziekinitiatie in het DKO: Een Duitse traditie, een Vlaamse uitdaging.
Een scriptie die in grote stappen de kleinste voetjes in het DKO Muziek aanbelangt …
door Ann Leemans, Muziekpedagoge
“Echt? Kunnen wij ook al naar de muziekschool?” De eerste en tweede klassers zitten wat ongeduldig op hun stoeltjes, met ogen vol spanning en in afwachting van wat nog gaat komen.

Een nieuwe Afrikaanse dans
 
Afrika danst, Afrikanen dansen. Een oeroud cliché. Maar dansen ze enkel en alleen hun traditioneel repertoire? Heeft mondialisering dan geen impact gehad op hun danskunsten? Afrikaanse dans goes contemporary ! Hoort u het ook in Keulen donderen?
 
Artiesten uit Afrika worden nog steeds te vaak het imago van authentieke traditie, zoetzuur exotisme en een tikkeltje primitiviteit aangesmeerd: dansers met naakte torso opgesmukt met pluimen, armbanden, kaurischelpen, maskers en amuletten, begeleid op de eeuwig roffelende tamtam.

Het oude verhaal van vlees en woord.
Een intertekstuele studie over de verwantschap tussen het werk van Peter Verhelst en de beeldende kunst.
 
Kim Gorus
 
Intertekstualiteit vervult een belangrijke rol in literatuurtheorieën die geïnspireerd zijn op het Frans poststructuralisme. De aandacht die de hedendaagse literatuurwetenschap besteedt aan intertekstualiteit is kenmerkend voor een algemeen toenemende interesse in interdisciplinaire of grensoverschrijdende studies. Het concept benadrukt immers het onvermogen om een bepaalde discipline hermetisch af te bakenen.

 
Kunst te koop
De Brusselse avant-gardegalerie 1919-1932
 
Lotte De Voeght
 
Op 5 mei 2004 werd bij Sotheby’s in New York Picasso’s Garçon à la pipe uit 1905 geveild tegen een bedrag van 104,2 miljoen dollar (of 85 miljoen euro). Het werd daarmee het duurste schilderij aller tijden. Critici noemen deze recordprijs een ‘culturele obsceniteit’ die een gevolg is van een ‘hysterische markt’.

 
Je wordt ergens geboren: ergens in de ruimte, ergens tussen mensen, ergens in de tijd. Dat laat zijn sporen na. Je merkt het niet, maar langzaamaan worden die eerste mensen, eerste ervaringen en de omgeving rondom je zó vanzelfsprekend dat je de oorsprong ervan vergeet. En dan. Iets terugvinden van de verbazing. Want die verbazing heeft bestaan, en nog duizenden anderen. Daardoor ben je geworden wie je bent. Verbazing om wat voor ons niets verbazends meer lijkt te hebben.

 
Het kijkende lichaam
 
De rol van narratieve elementen in de interpretatie van het hedendaagse danstheater in Vlaanderen
 
Sinds de pijlsnelle en internationale doorbraak van Vlaamse choreografen zoals Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre en Wim Vandekeybus tijdens de jaren ’80, is de ‘hedendaagse Vlaamse dansgolf’ nooit echt tot stilstand gekomen. De oprichting van de dansschool P.A.R.T.S., sterk georganiseerde festivals en actieve nieuwkomers zorgen al bijna vijfentwintig jaar voor grensverleggend en gedurfd danstheater dat bij een relatief groot publiek in de smaak valt.

Vlaamse Scriptieprijs Fonds Pascal Decroos 2003
Artikel ingeleverd door
Liesbeth Van Criekingen
 
De Kwakwaka’wakw potlatch. Dansen voor een eigen toekomst.
 
Wanneer een toeristische brochure omtrent Canada opengeslagen wordt, springen steeds opnieuw dezelfde beelden voor het oog: uitgestrekte landschappen waarin een kanotocht je terug dicht bij de natuur brengt, skiheuvels om u tegen te zeggen, een ontmoeting met walvissen, ruiters omgeven door bevers. Kortom, een waaier aan outdooractiviteiten waar de uitbaters in onze Belgische Ardennen slechts kunnen van dromen.

Muggenziften of mierenneuken?
De jongste spellingswijziging is nog steeds niet verteerd.
 
Piet Creten
 
De ‘nieuwe spelling’ is nog altijd niet ingeburgerd. Dat blijkt uit een onderzoek dat we uitvoerden bij een grote groep leerlingen en leerkrachten uit het middelbaar onderwijs.
 
De vernieuwde regels zijn intussen zo’n acht jaar oud. Bij de invoering ervan ontstond er heel wat deining in de pers over de vernieuwingen die men had doorgevoerd. Vooral de nieuwe regels voor het schrijven van een tussenletter -n in samenstellingen kregen bakken kritiek.

Een spelletje:
De wortels van Capoeira.
              Bert Van Tichelen
 
“Een haan riep ‘cocoroco’ en maakte me wakker. Toen ik uit m’n raam keek zag ik een menigte van mensen die een kring leken te vormen. Af en toe zag ik door de menigte heen en leek ik bewegende, dansende lichamen te zien in het centrum van de cirkel. Soms vlogen voeten over hoofden en de lichamen leken zich zowel ondersteboven als rechtop even comfortabel voort te bewegen in alle windrichtingen, en dit alles op het ritme van de muziek.

Katholieke Hogeschool Kempen
Campus HIKempen Geel
Departement Sociaal Werk
 
Sociaal – artistieke projecten
 
Brug of wegomlegging?
 
Petra Beyens
Heidi Brosens
Mieke Claes
Kathleen Meeus
Karlien Vranken
 
Academiejaar 2001 - 2002
 
Maatschappelijk assistent
Optie sociaal – cultureel werk
Sociaal – artistieke projecten
Brug of wegomlegging?
 
“Waarover gaat je eindwerk?”  “Over sociaal – artistieke projecten.”  “Wat voor projecten?”  Die vraag kregen wij regelmatig.  Wij?  Wij ja, aangezien het in onze opleiding tot sociaal – cultureel werker de gewoonte is dat een eindwerk door een groep van