Scriptiebank overzicht

 Welke ouder is een goede schoolouder?
Is een moeder die het huiswerk links laat liggen eigenlijk nog wel een goede moeder? Mag een vader zijn tenen krullen als hem gevraagd wordt de klaslokalen te verven? En verdienen kinderen van ouders die een school kiezen omdat ze op weg naar het werk ligt, niet beter?
 
Ouders vinden het hun taak van thuis uit zoveel mogelijk het schoolleven van hun kind te ondersteunen. In die overtuiging worden ze gesterkt door andere ouders en de school. Ook op school zijn ze steeds vaker welkom.

 
Katholieken vs. Verzet tijdens WO II: een snel verzuurde relatie?
 
 
Hoe ‘leest’ u de krant? Als ‘objectieve nieuwsbron’ of eerder als ‘oppervlakkige lectuur’? Geschreven pers kan gezien worden als een belangrijke vertolker van de publieke opinie en verspreider van ideeën. Een interessant gegeven waar ik dankbaar gebruik van gemaakt heb voor een onderzoek naar beeld- en opinievorming over ‘Het Verzet’…
 
 
Kranten en tijdschriften maken deel uit van wat men zou kunnen omschrijven als de ‘burgerlijke openbaarheid’.

Niet toevallig: Pedro Ángel Palou
 
Literatuur in Mexico? Wordt er daar iets geschreven waarvan het de moeite loont erover te schrijven? En zoja, wie zit er op zo’n analyse te wachten? U zal begrijpen dat deze vragen onvermijdelijk elke literatuurwetenschapper teisteren. En toch loont het de moeite. Literatuur is immers meer dan letters en grammatica of holle woorden en constructies. Het is een manier om van de wereld een verhaal te maken. Daarom zouden de vragen veel eerder als volgt moeten luiden: Waarom schrijft iemand een boek?

 
“Een volk zonder poëzie is een overwonnen volk”

 
In mei 2008 'vierden' de Palestijnen en Israëli's de zestigste verjaardag van hun uiterst ingewikkelde en schijnbaar onoplosbare conflict. De voortdurende wederzijdse aanslagen en regelmatig doodlopende onderhandelingen worden bijna oud nieuws voor de doorsnee Europese krantenlezer of televisiekijker. Het is maar al te gemakkelijk om het menselijk lijden achter de nieuwsberichten uit het oog te verliezen.

 
De Bondt Bart
 
 
’t Was alsof de Hel al hare verdoemden over Baesrode had uitgebraakt!
Een halve eeuw dorpsleven en strijd: Baasrode 1870-1918.
 
Wie vandaag Baasrode bezoekt, voelt zich wat onwennig. De oever van het Scheldedorp ligt nog steeds bezaaid met de oude, vaak in ruïne staande industriecomplexen, als littekens uit een lang vervlogen verleden. De grote herenhuizen in de dorpskom liggen er verouderd en troosteloos bij. Baasrode lijkt de afgelopen decennia ten prooi gevallen aan een algemene verwaarlozing.

De acute opvang van hulpverleners na schokkende interventies
Elke Van de Sompel, 3e Bachelor in de Ziekenhuisverpleegkunde, Hogeschool Antwerpen.
Promotor: Dhr. Bosmans
Co – promotoren: Dhr. Peetermans, Mevr. Spinnoy
 
Inleiding:  Hulpverleners komen door hun beroep met veel stressoren in aanraking. Hun dagelijkse confrontatie met menselijk leed laat op termijn ongetwijfeld zijn sporen na. Met mijn thesis wil ik nagaan hoe Spoedverpleegkundigen, ambulanciers en verpleegkundigen op Intensieve Zorgen schokkende interventies ervaren.

“L’enfer, c’est les autres.” Dit beroemde citaat van Jean-Paul Sartre, doelde op het feit dat de aanwezigheid van andere mensen onvermijdelijk een inperking van de eigen vrijheid inhoudt. Toegegeven, bij deze uitspraak had hij waarschijnlijk niet echt overbevolkte toeristische trekpleisters in gedachte. Maar een bezoek aan de Brugse binnenstad op een zomerse namiddag is voldoende om te merken dat de toeristenmassa die de pleinen bevolkt en de trottoirs van de Steenstraat onbegaanbaar maakt, de romantiek al snel verloren kan doen gaan.
 
Roept dit voorbeeld bepaalde herinneringen op?

 
Gebruiksvriendelijkheid klinkt als muziek in de oren!
 
Ergert u zich soms blauw aan internettoepassingen die niet eenvoudig te gebruiken zijn? Vindt u dat sommige websites onoverzichtelijk, rommelig en slecht gemaakt zijn, zodat u niet vindt wat u zoekt? Stelt u zich af en toe ook de vraag hoe het komt dat andere websites dan weer wel goed werken? Welkom in de wereld van de usability of gebruiksvriendelijkheid!
 
Tegenwoordig kunnen we vaststellen dat steeds meer mensen sommige aankopen via het internet verrichten.

“Mijn baarmoeder is een woestijn”
 
Wereldwijd eindigt 22 procent van alle zwangerschappen in een abortus provocatus. In Oost Europa is dit zelfs 57 procent. Dat abortus een vrouw niet onberoerd laat, wordt steeds duidelijker. Veel vrouwen krijgen na hun abortus problemen met de verwerking van het verlies. De vruchtbare moederschoot lijkt voor hen soms zelfs een dor, droog en onvruchtbaar land, waar niets nieuws kan groeien.
 
Het was het onderwerp van de dag in het voorjaar van 1990: abortus, mag het wel of mag het niet?

Mijn scriptie is in eerste instantie een zoektocht naar een werkwijze: hoe wil en kan ik, als kunstenaar, iets meedelen aan de kijker?
Allereerst duid ik aan hoe ik de kijker wil aanspreken. Welke mogelijkheden heb ik als beeldend kunstenaar wanneer ik zonder woorden tot de toeschouwer wil doordringen? Niet dat ik geen woorden wil gebruiken, maar wat als de eigenlijke boodschap onzegbaar is? Wat we willen meedelen ligt steeds tussen het realistische en het imaginaire in. We vertrekken vanuit een realiteit, maar in het beeld dat we ons vormen sluipt steeds weer onze verbeelding binnen.

De hedendaagse stad – een opening tot analyse
 
De stad, neem nu Brussel, trekt mensen aan, stoot anderen af. Ze roept beelden op waarin men haar ambivalenties leest – de stad als een podium voor alle mogelijke antagonisten: belofte en bedreiging, orde en chaos, schoonheid en lelijkheid, melancholie en verlangen, romantiek en realisme. Op die wijze en aan de hand van die beelden tracht men haar te ‘vatten’, zoekt men naar wat de stad in wezen is – of zou kunnen zijn.

 
“Ik ben niet geïnteresseerd in het verleden. Ik ben geïnteresseerd in de toekomst,
want daar verwacht ik de rest van mijn leven te vertoeven.” - Charles Kettering
 
Toekomstverhalen over hulpverlening in sciencefictionfilms vormen een waardige ‘instrumental tool’. Huidige tendensen worden er haast karikaturaal in gerepresenteerd dankzij het stereotype ‘what if?’ template van het genre. Op die manier alarmeren ze ons en verhogen ze het bewustzijn omtrent actuele trends.

Past and passed in the present. Persistence of history in Westbank, a post-Apartheid township in South Africa.
 
Kaapstad 2010 – Zestien jaar geleden kon elke wereldburger de vrijlating en inauguratie van Nelson Mandela van dichtbij volgen. Na een periode van relatief stilzwijgen zijn ook nu alle cameraogen op Zuid-Afrika gericht. De komende maanden juni en juli is Kaapstad het Mekka voor duizenden voetbalfanaten.

DE FILOSOOF EN DE FANTASIE
De pen van Sarah Kofman
 
Een pen heeft een geschiedenis, alleen weet niemand welke. Op de werktafel van Sarah Kofman lag een pen die klungelig met plakband was gerepareerd, zo’n vulpen die niet meer wordt gemaakt en die je met inkt moest vullen. Ze lag voor haar en dwong haar te schrijven, te schrijven. Het was de pen van haar vader, een herinnering, een spoor. Het was persoonlijk.

Artikel: Jaak Vermeiren – Vlaamse Scriptieprijs 2005
 
Copingstijlen, Depressieve Klachten en Somatische Klachten bij opgenomen Depressieve Patiënten
 
De relatie tussen depressieve klachten en somatische klachten is door veel onderzoek en literatuur aangetoond. Bij zowel depressieve als somatische klachten spelen coping en cognitieve processen een belangrijke rol. Het is echter onduidelijk op welke manier coping en cognitieve processen invloed uitoefenen op depressieve en somatische klachten.

Architectuur = Literatuur
Mogelijkheden en verhalen
Christophe van Gerrewey
Architectuur lijkt, onder meer in de Vlaamse culturele wereld, steeds belangrijker te worden. De aandacht die eraan gegeven wordt in dagbladen, weekendbijlagen, magazines en televisieprogramma’s wordt steeds groter. Iedereen kan stilaan meepraten over de bezigheid, en de aanwezigheid, die zich architectuur laat noemen.

De psychoticus is nog zo zot niet
Over de psychoticus, in de populaire taal beter gekend als ‘de gek’, doen vele verhalen de ronde. Een voorbeeld hiervan zijn o.a. de talloze moppen die over hem verteld worden waarbij de pointe vaak wordt gevormd door het vernoemen van diens absurde redeneringen.
Vanuit een meer filosofische hoek zullen sommigen opmerken dat deze zotten ook een kern van inhoudelijke waarheid bezitten in hun spreken. Deze opvatting heeft er echter niet zelden toe geleid dat de zot ineens werd verheven tot het voorbeeld van de innerlijke vrijheid.

Het idee om een onderzoek te doen naar de beleving van de weg van en naar school, ontstond vanuit mijn persoonlijke interesse voor schemerzones, de stukjes Niemandsland tussen 2 werelden in. Werelden waarin de grenzen vaak veel duidelijker zijn, de regels veel uitgesprokener aanwezig zijn. Eén van deze schemerzones is het traject tussen thuis en school.

Retourticket naar Belgisch – Congo
 

Jef Hermans
 
De laatste jaren is het item alsmaar belangrijker geworden. Wekelijks komt het in het nieuws: Congo, onze vroegere kolonie. De verhoogde interesse vloeit niet alleen voort uit de aanhoudende problemen. Ook de aanstaande feestelijkheden hebben hier een invloed op. In 2008 herdenken we dat Kongo – Vrijstaat 100 jaar geleden aan België werd gehecht. In 2010 wordt dan weer de 50 - jarige onafhankelijkheid van onze vroegere kolonie gevierd. Om deze redenen ontstaat er stilaan een intensere literatuur.

Voor het Duitse vuurpeloton: executies in bezet België tijdens de Eerste Wereldoorlog: tussen realiteit en mythe“Hoe gaat dat doodschieting toe? En de geest verplaatst zich in het vroege schemeruur. De zon is nog niet opgestaan; het donker celrijtuig, dat u naar de strafplaats voert houdt stil en ge stapt af. Is het van schrik of van koude, dat ge beeft en dat uw kin knakt? Het is ook zoo killig daar aan dien muur, waar ge zijt gereedgesteld. Voor u, in nog twijfelduister is er een wemeling van enkele soldaten, een zwakke flikkering van staal. Het gaat zoo vlug niet toe, als ge denken zoudt.

Staat altruïsme ooit los van egoïsme?
 
De centrale vraag die ik wil onderzoeken, is of altruïsme ooit losstaat van egoïsme. Altruïsme en egoïsme zijn termen die voornamelijk begrepen worden in het kader van motivaties, intenties en doelstellingen. Wat leidt ons in de keuzes die we maken en die uiteindelijk ons gedrag bepalen? Hoe komt het dat we doen wat we doen? Uitgaande van een materialistisch standpunt – met een amorele kosmos – moeten we op zoek gaan naar de manier waarop wij mensen zelf waarden creëren en onderscheiden.

Wortels van de Spaanse cinema
 
De Spaanse cinema zit in de lift. Namen als Almodóvar en Amenabar maken internationaal furore. Dit huidige succes doet nadenken over de fundamenten van de Spaanse cinematografie. Enkele parallellen springen in het oog.
 
Toen de Spaanse regisseur Pedro Almodóvar in 1999 promotie maakte voor zijn film Carne Tremula, vergeleek hij zijn werk met dat van zijn landgenoot Luis Buñuel, die een halve eeuw voor Almodóvar de Spaanse cinema op de internationale kaart plaatste. “Buñuel was hevig aangetrokken door voeten, vrouwenvoeten.

Kristof Vrancken                            Heusden-Zolder, 10 oktober 2004
4e meesterschap fotografie
KHLIM, Media and Design Academy
 
Ooh wreede mensch laat de wreede mensch rust.
 
Deze scriptie handelt over dwazen, en koningen. Over monsters en ‘t zieleheil. Het tast de velden af van het niets, en ‘t strompelt eenzaam rond in ‘t niemandsland, waar ‘t met zijn hoofd tegen de berk slaat en kikkers ziet. Noch realiteit, noch fictie maar immer drijvend als een los geslagen treurwilg.

Waarom moest Tsjechoslowakije splitsen?
 
Tsjechië en Slowakije zijn op 1 mei hand in hand de Europese Unie binnengestapt. Nochtans vonden beide landen het eind 1992 nodig om elkaar na maandenlange onderhandelingen de rug toe te keren. De splitsing was volgens de meeste Tsjechoslowaken absoluut niet noodzakelijk, maar toch besliste een kleine politieke elite dat beide landen vanaf 1 januari 1993 elk hun eigen koers zouden varen. Ruim een decennium later zijn vele vragen nog steeds niet opgelost.

De titel van de scriptie doet een zeer specifieke studie vermoeden; een weergave van het leven van een middeleeuwse, nota bene heilige koningin. Het onderwerp is echter veel minder concreet dan het op het eerste gezicht lijkt. Een biografie van Jadwiga van Anjou is een momentopname van een bij ons vrij onbekend stukje geschiedenis, dat de grenzen van het veertiende-eeuwse Poolse koninkrijk ruim overschrijdt. Jadwiga was een echte Centraal-Europese prinses. Ze stamde af van het Franse geslacht van Anjou, dat sinds het begin van de veertiende eeuw over Hongarije regeerde.

Terugkeer van één miljoen vluchtelingen naar Bosnië-Herzegovina: voorbeeld van wederopbouw of van gebrek aan internationaal engagement?
 
Tien jaar geleden werden we vanuit ex-Joegoslavië overspoeld door beelden van ellenlange vluchtelingenstromen. Sarajevo, de multiculturele hoofdstad van Bosnië, was een vernielde stad, en ook dat werd bijna dagelijks getoond door tv-zenders over de hele wereld. Toen lieten die beelden nog een sterke indruk na. Tien jaar later blijft daar nog maar weinig van over. Wat rest zijn slechts vage herinneringen aan een voorbije oorlog.

Het oude verhaal van vlees en woord.
Een intertekstuele studie over de verwantschap tussen het werk van Peter Verhelst en de beeldende kunst.
 
Kim Gorus
 
Intertekstualiteit vervult een belangrijke rol in literatuurtheorieën die geïnspireerd zijn op het Frans poststructuralisme. De aandacht die de hedendaagse literatuurwetenschap besteedt aan intertekstualiteit is kenmerkend voor een algemeen toenemende interesse in interdisciplinaire of grensoverschrijdende studies. Het concept benadrukt immers het onvermogen om een bepaalde discipline hermetisch af te bakenen.

 
Je wordt ergens geboren: ergens in de ruimte, ergens tussen mensen, ergens in de tijd. Dat laat zijn sporen na. Je merkt het niet, maar langzaamaan worden die eerste mensen, eerste ervaringen en de omgeving rondom je zó vanzelfsprekend dat je de oorsprong ervan vergeet. En dan. Iets terugvinden van de verbazing. Want die verbazing heeft bestaan, en nog duizenden anderen. Daardoor ben je geworden wie je bent. Verbazing om wat voor ons niets verbazends meer lijkt te hebben.

De nieuwe utopie van Ground Zero
 
11 september 2001. Slechts enkele uren na zonsopgang werd New York al weer volledig in het duister gehuld. De hele wereld keek geschokt mee hoe een enorme stofwolk het leven uit de anders zo vitale stad verdreef en plaats maakte voor de dood. Al snel rees de vraag welke feniks er uit de as van het verdwenen World Trade Center zou herrijzen. Voor de eerste keer in zijn geschiedenis ervoer New York de nood aan een gedenkteken: de stad met een natuurlijke afkeer van monumenten, de stad die sinds zijn ontstaan steeds vooruit had gekeken, de stad zonder verleden.

Pardon? Een Generaal Pardon?
Uitdagingen van een verzoeningspolitiek onder Filips II (1566-1576)
 
Pardon?
“Pardon? Een generaal pardon?” dacht u waarschijnlijk bij het lezen van een term die nauwelijks nog tot onze actieve woordenschat behoort. Misschien vermoedde u louter intuïtief dat het om één of andere ruime daad van vergeving ging. De zestiende-eeuwse mens had beslist verbaasd opgekeken bij onze taalkundige onwetendheid over de genademaatregel.