Parentale burn-out wordt dikwijls vanuit een (ontwikkelings)psychologische invalshoek benaderd, waarbij onderzoek vanuit een sociaal werk perspectief schaars is. Dit onderzoek zet hierop in door het concept en zijn hoge prevalentie kritisch te bekijken en maatschappelijke tendensen die hierop een invloed uitoefenen in kaart te brengen. Verschillende medewerkers uit organisaties voor opvoedings- en gezinsondersteuning werden hiervoor bevraagd. Deze masterproef legde zowel implicaties voor de praktijk bloot als voor het beleid.

We merken een steeds grotere belangstelling op voor onderwerpen als de postkoloniale benadering, dekolonisatie en antiracisme in het Vlaamse culturele en academische milieu. Enkel met betrekking tot het Vlaams secundair (literatuur)onderwijs weten we niet in hoeverre de postkoloniale benadering reeds een plaats heeft kunnen opeisen. Om die reden onderzoek ik in deze scriptie in hoeverre de postkoloniale blik is doorgedrongen in het Vlaams secundair literatuuronderwijs, en dat op drie vlakken: op het vlak van (1) de behandelde literatuur, (2) de benadering van de literatuur en (3) de functies van het postkoloniale literatuuronderwijs. Enkel door de huidige stand van zaken over postkolonialisme in het secundair onderwijs na te gaan, kunnen we het postkoloniale literatuuronderwijs systematisch verbeteren en leerkrachten aanmoedigen om de voorgenoemde ideeën en voordelen in te zetten in hun lessen.

Een vergelijkende studie van de institutionele Benelux-Unie: haar economieën, economisch beleid en economische kansen voor de regio.

Dit praktijkonderzoek heeft als doel inzicht te krijgen in de wijze waarop het Steineronderwijs in Vlaanderen volgens hun pedagogie en filosofie hun ASO-leerlingen voorbereidt op het leven. Hierin staat de vraag centraal: wat is de meerwaarde van kunstzinnigheid en creativiteit in het secundair onderwijs en hoe vertaalt zich dat in het Steineronderwijs. Aansluitend hierop worden de sterktes en de zwaktes van dit type onderwijs verder onderzocht. Naast een uitgebreide literatuurstudie werden er diepte-interviews afgenomen van oud-leerlingen van MSV en Werner Govaerts, coördinerend directeur van de Federatie Steinerscholen. Deze scriptie werd geschreven naar aanleiding van een politieke tendens waarbij kunstzinnige vakken in het secundair onderwijs sterk worden teruggeschroefd. Er wordt geconcludeerd dat kunst een noodzaak is voor een brede, optimale ontwikkeling van een jongere. Hierdoor krijgen jongeren de kans om hun eigen stem te laten horen, hun eigen talenten te ontdekken, hun eigen creativiteit te ontwikkelen en hun eigen unieke identiteit tot uitdrukking te brengen. Binnen het Steineronderwijs wordt sterk de nadruk gelegd op die persoonlijke ontwikkeling van de leerlingen. Ze worden niet klaargestoomd om zich aan te passen aan de huidige maatschappelijke verwachtingen maar ondersteund in het groeien naar wie ze in wezen al zijn. Zo kunnen jongeren op een eigen unieke en creatieve wijze een meerwaarde bieden aan de maatschappij.

De maatschappelijke en economische opportuniteiten van Belgische pop-up stores werden tijdens de COVID-19 pandemie extra uitgelicht. Ze kunnen namelijk internationalisering faciliteren, kosten en risico's beperken en leegstand helpen verminderen. Het concept biedt bovendien meerwaarde voor E-commerce onder bepaalde voorwaarden.

De context waarbinnen de initiatieven voor beschut wonen gedijen is sterk gewijzigd door evoluerende visies op zorg en wonen. De solide fundamenten van beschut wonen wens ik evenwel niet te ondermijnen maar ik ga na hoe je beschut wonen kan actualiseren inspelend op de huidige veranderingen. Dit eindwerk beoogt bouwstenen aan te reiken voor een beschut wonen 2.0.

In China worden hoogopgeleide, ongehuwde vrouwen van om en bij de leeftijd van 27 jaar bestempeld als 'leftover women'. De thesis onderzoekt dit fenomeen vanuit een sociopolitiek en economische invalshoek aangevuld met een discourse analyse van het populaire datingprogramma: "If you are the one".

In mijn scriptie ga ik uit van 'de mens' in de rol van hulpverlener of -vrager binnen de maatschappelijke context. Ik onderscheid drie mensbeelden; economisch, biologisch en relationeel. De dominantie van de twee eerstgenoemde op de laatste is daarbij een hindernis voor hedendaagse hulpverlening.

Collectief wonen in Vlaanderen en BrusselCollectief wonen is niet populair in België. In 2012 liet onze minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters zich nog ontvallen dat hij cohousing een goede vorm van verdichting vindt, “Maar er specifieke zones voor bepalen, zou de vrije keuze beknotten.”Deze uitspraak duidt op twee heersende tendensen.Ten eerste geeft de overheid vooralsnog niet veel blijk van interesse als het over collectief wonen gaat.

Het geslacht? De boom in! De woonplaats? De cloud in!Napoleon zou zich omdraaien in zijn graf.Exact 210 jaar geleden liet deze veelvuldig beschreven figuur de wetten van het Franse keizerrijk in boekvorm gieten. Het moet gezegd: de man had visie. Wat toen neergepend werd, bleek tijdsbestendig want twee eeuwen later gelden deze wetboeken nog in onze contreien. De tijdsgeest vandaag is echter lang niet meer wat hij oorspronkelijk was. En nog meer veranderingen staan te bonzen op de deur.

Strafrecht in de kasselrij Ieper in de 18e eeuw Op 22 april 1759 wurgt landloper François Cneudde op brutale wijze de eenenvijftigjarige vrouw Joanna Ovijn met haar eigen halsdoek, vervolgens kleedt hij haar volledig uit en steekt hij al haar kleren en bezittingen in zijn plunjezak. ‘In sijne ommenschelieke vreetheijt’ steekt hij haar lijk meerdere keren door met een mesje, snijdt daarna haar buik open en haalt haar darmen en ingewanden uit.

GEHEUGENDRAGER VOOR GEHEUGENVERLIES:ARCHITECTUUR VOOR MENSEN MET DEMENTIE                                                                                                                                                                                                                                                                                             LEADDe vergrijzing vormt vandaag de dag een steeds groter maatschappelijk probleem. Mensen worden steeds ouder en naargelang de ouderdom ook vaak in toenemende mate hulpbehoevend.

Jeugdbewegingen te weinig voorbereid op diversiteit.Diversiteit, toegankelijkheid, inclusie… Men kan tegenwoordig niet meer aan jeugdwerk doen zonder op deze begrippen te stuiten. Stuiten en verstuiken? Recente studies wezen uit dat jeugdwerkers nog altijd worstelen met het effectief ‘openstellen van hun deur voor allen’. De intentie is er, maar de vraag ‘hoe moet dat dan?’ blijft al te vaak onbeantwoord.

‘Goed’ ouderschap. Mythe of realiteit?Vandaag de dag kunnen ouders en aanverwanten terugvallen op een ruim aanbod aan brochures, boeken, artikels en voorzieningen die hen voorzien van advies en begeleiding over de opvoeding van hun kind. De opvoeding van kinderen en jongeren staat centraal op de maatschappelijke en politieke agenda; ook internationaal.

 Dit werk bouwt in rechtstreekse zin verder op een centraal thema binnen de culturele studies en meerbepaald binnen de studie van populaire cultuur. Daarin wordt de vraag gesteld of subculturen als kleinschalige gemeenschappen met een gedeelde collectieve identiteit in hedendaagse westerse samenlevingen nog als werkelijk subcultureel beschouwd kunnen worden. Zo is het moeilijk geworden om duidelijke grenzen te trekken in de subculturele beleving en lijken subculturen continu onderhevig aan de invloed van de cultuurindustrie.

 
Vlaamse cultuurcentra en gemeenschapsvorming
Symbiose of paradox?
Debbie Van Laere
Inleiding
 
 
De oorsprong van deze scriptie ligt in de lancering van een decreet waar de cultuur- en gemeenschapscentra in Vlaanderen een nieuwe richting inslaan. Het decreet houdende het stimuleren van een kwalitatief en integraal lokaal cultuurbeleid (verder het decreet lokaal cultuurbeleid genoemd) werd door het Vlaamse Parlement goedgekeurd op 13 juli 2001 en hield een aantal fundamentele wijzigingen in. De belangrijkste wijziging is de opdracht van de cultuur- en gemeenschapscentra.

 
Het taalbeleid in de Nederlandse media: Analyse van het huidige taalbeleid van de
grootste Nederlandse kranten, en een vergelijking met de Belgische dagbladen.
 
Auteur: Els Belsack
Universiteit: Vrije Universiteit Brussel
Promotor: Prof. Dr. Wim Vandenbussche
Copromotor: Prof. Dr. Piet Van de Craen
Academiejaar: 2007-2008
 
Over het taalbeleid in de Nederlandstalige geschreven pers bestaan de dag van vandaag nauwelijks studies.

De hedendaagse stad – een opening tot analyse
 
De stad, neem nu Brussel, trekt mensen aan, stoot anderen af. Ze roept beelden op waarin men haar ambivalenties leest – de stad als een podium voor alle mogelijke antagonisten: belofte en bedreiging, orde en chaos, schoonheid en lelijkheid, melancholie en verlangen, romantiek en realisme. Op die wijze en aan de hand van die beelden tracht men haar te ‘vatten’, zoekt men naar wat de stad in wezen is – of zou kunnen zijn.

Lezer, echt niet geïnteresseerd in complexe verhalen?
 
Onderwerpen die de lezers interesseren en die dicht bij hun persoonlijke leefwereld staan, doen hen een bepaald dagblad lezen. Dat is wat krantenmakers uit marktonderzoek onthouden. Jullie willen vooral de essentie van gebeurtenissen kennen en zijn (meestal) niet geïnteresseerd in lange complexe verhalen, denken de meeste journalisten. En dus komen die niet in geuren en kleuren in de krant.
Maar dat is niet de enige reden.

De galerie voor hedendaagse kunst
 
Over de hedendaagse kunstwereld doen wilde verhalen de ronde over blinde speculaties, machtsvertoon en prestige, het lanceren van artiesten, het managen van de kunst en groot geldgewin. De kunstmarkt, en daarmee ook de kunst zelf, lijken manipuleerbaar door de invloed van toonaangevende verzamelaars en galeriehouders zoals een Charles Saatchi.