Scriptiebank overzicht

Deze verhandeling biedt een nieuwe analyse van het tragische die een correctie aanbrengt op de
nietzscheaanse interpretatie van de tragedie als het overwegend dionysische principe in de cultuur. De
deconstructie van de dionysische oorsprongsmythe van de tragedie leert dat deze nietzscheaanse visie
kadert binnen de grote breuklijnen van de moderniteit: de tegenstelling tussen Verlichting en
Romantiek, ratio en betovering, logos en mythos. Nietzsches interpretatie van het dionysisch-tragische
als het irrationele tegenprincipe van het rationalisme en de metafysica maakt zelf deel uit van de moderne
funderingsmythe, en houdt zo de moderne breuklijnen in stand.

Dit werk is een poging om de breuklijnen te doorbreken vanuit een inclusieve reconstructie van het
tragische levensgevoel van de Oude Grieken. Ik vertrek vanuit het filosofische kader van de betovering
en onttovering van de wereld om de verschillen tussen het Oudgriekse tragische en de moderniteit te
duiden, en breng de tragedie in verband met de betovering, de mythe, de filosofie, de metafysica en de
polis. Via een labyrintische zoektocht tussen mythos en logos ga ik op zoek naar een nieuw en
authentieker begrip van het tragische levensgevoel; en naar de mogelijkheden en uitdagingen voor het
authentieke tragische om opnieuw een betekenisvolle plaats op te eisen in onze (post)moderne cultuur.

De vraagstelling die in deze masterproef centraal staat is: wat is een actuele invulling/definitie van het begrip 'metafysica'? Er wordt een brede invulling/definitie van dit begrip verdedigd.

Deze masterscriptie geeft antwoord op volgende hypothese: 'Geloven in de realiteit van een mogelijke onwerkelijke ervaring (in het verleden) is op zichzelf geen pathologie'. Er is iets fundamenteel mis met de samenleving die gebrand is op symptoombestrijding in plaats van de individuele (zorg)behoeften van patiënten. Sensibilisering van de samenleving, normvervaging van begrippen zoals normaliteit en abnormaliteit en de erkenning van wanen als reële ervaring zouden de levenskwaliteit van het individu drastisch kunnen verbeteren. Filosofisch debat is onmisbaar in het humaniseren van de geestelijke gezondheidszorg.

 Een gladgeschoren Marx in de handen van Gilles DeleuzeIn het jaar van zijn overlijden zei de invloedrijke Franse filosoof Gilles Deleuze (1925-1995) dat zijn volgende boek Grandeur de Marx zou heten. Dat boek kwam er nooit. Met deze masterproef wilde ik dieper doordringen in Deleuzes filosofie, door middel van een experimentele vraag: wat zou Deleuze met de gedachten van Karl Marx (1818-1883) hebben aangevangen? Ontmoetingen met grote denkers waren voor Deleuze immers geen gedweeë herhalingen, maar wel een gelegenheid tot het mobiliseren van het eigen denken.

Religiositeit in het werk van Wannes Van de VeldeIn de maat van de seizoenen vloeit den tijd ’lijk een rivier. ‘k Heb dat wel eens meer gezongen, maar vanavond zing ’k het hier.

 The writer’s speech“Dad, what’s he saying?”“I don’t know, but he seems to be saying it rather well.”Dat fluisteren King George VI en zijn dochter elkaar toe als ze een toespraak van Hitler bekijken in de film The king’s speech (2010). Ook al laat Georges zich in zijn antwoord in de eerste plaats leiden door een lichte afgunst voor het redenaarstalent van de Führer, dat fel afsteekt tegen zijn eigen stottergebrek, toch raakt hij ermee aan de kern van het succes van Hitlers nationaal-socialistisch regime.

‘Das Schwierige liegt in der Sprache’ – Over de taal van Heidegger

Het werk van Martin Heidegger wordt beschouwd als moeilijk toegankelijk. Wie in zijn denkwereld wil treden, moet worstelen met zinnen als 'Het niet nietigt onophoudelijk'. Dergelijke formuleringen lokken zeer heftige reacties uit bij de lezers van Heideggers geschriften: van beate bewondering en slaafse napraterij, tot ongenuanceerde afwijzing en spot.

In hun heftigheid staan beide reacties een onderzoek naar het statuut en de inzet van Heideggers wonderlijke schrijven in de weg.

WONEN
in de taal van Heidegger, de ruimtes van Barragan, en de beelden van Tarkovski
 
Wonen. Het lijkt zo vanzelfsprekend te zijn voor ons dat we wonen. Maar laten we er eens even bij blijven stilstaan. Wat is wonen eigenlijk? Welke is de betekenis van het wonen voor de mens? Wat is de meerwaarde van het wonende karakter van de mens voor het menselijke leven? De vraag naar het wonen is een zeer omvangrijke vraag. Om ons te begeleiden in onze zoektocht naar het wonen, roepen we aldus de hulp in van drie belangrijke figuren, die net als wij nu, zich de vraag naar het wonen stelden.

Het mysterie van de seksuele aantrekkelijkheid
 
 
door Peter De Cleen
 
In deze verhandeling wordt één van de grootste mysteries in het leven van de mens onder de loep genomen: de aantrekkelijkheid tussen de geslachten. De zijnswijze van mens wordt gekenmerkt door een tekort waaruit een verlangen ontstaat dat hem naar de ander drijft. Hierdoor verschijnt het andere geslacht als een bijzonder aantrekkelijke en aanvullende werkelijkheid. Toch verschijnt uit de “grijze stoet” van mogelijke partners één bijzondere persoon als erotisch aantrekkelijk.