Scriptiebank is een vrij toegankelijke online databank. Deze bevat alle artikels en full text scripties van deelnemende bachelors en masters aan de Vlaamse Scriptieprijs.
Een wereld naar Gods plan. Duurzaamheid in een religieuze ontwikkelings-ngo, 1968-1994
Deze masterproef onderzocht hoe een religieuze inspiratie een impact had op de betekenisgeving van duurzaamheid in het ontwikkelingsdiscours van de Vlaamse ngo Broederlijk Delen (1968-1994). Verschillende betekenissen van duurzaamheid werden onderscheiden en telkens werd gereflecteerd in welke mate de christelijke religie een struikel- of startblok vormde om die duurzaamheid na te streven.
Belgisch humanitarisme: andere naam, zelfde imperialisme? Een onderzoek naar het Belgische discours rond mensenrechten en ontwikkelingssamenwerking (1960-1975)
Deze masterproef onderzoekt hoe België zichzelf definieerde als humanitaire actor na de dekolonisatie van Congo. Het gaat eveneens na in hoeverre het Belgische humanitarisme van 1960 tot 1975 te begrijpen valt als een verlengstuk dan wel als een breuk ten aanzien van de koloniale praktijk.
De scriptie onderzoekt de ideologieën van extreemrechts in relatie tot klimaatverandering. Er wordt ook gekeken naar de rol van ontwikkelingslanden binnen dit thema. We voeren een empirische analyse uit in Vlaanderen.
Ondanks miljoenen euro's steun van de EU loopt er volgens verschillende rapporten nog steeds veel mis op democratisch en mensenrechtelijk vlak in Somalië. In deze scriptie wordt de vraag gesteld in hoeverre en in welke mate het externe beleid van de EU een impact heeft op de mensenrechtensituatie in Somalië.
De scriptie toont dat de EU integratie support naar ASEAN ineffectief is. Het beleid van veelbelovende landen als Indonesië en Vietnam wijkt namelijk op een tiental economische variabelen af, zo blijkt uit datasets en een veertig elite interviews. Het onderzoekt geeft verder een aantal aanpassingen voor aangepaste en meer succesvolle ondersteuning.
Piraterijbestrijding rond Somalië: een casestudy naar de nationale verschillen van inzet (2009-2011)
Willem Matthijs Ooms
Een onderzoek naar de nationale verschillen van inzet voor Somalische piraterijbestrijding (2009-2011). Theorieën over seapower en maritieme veiligheid worden getoetst, waarbij onderzocht wordt wat de relatie is tussen maritieme veiligheid, globalisatie en nationaal belang.
China: een assertieve of coöperatieve grootmacht?Wanneer het in de media over China gaat, wordt vaak een angstaanjagend beeld van het Chinese buitenlands beleid opgehangen. Zo wordt dit beleid zowel op geopolitiek als economisch vlak vaak omschreven als assertief. Maar is dit echt wel zo en moeten we niet kritischer omgaan met Westerse media die China in een slecht daglicht wensen te plaatsen omwille van eigenbelang?De rol van China in de Zuid-Chinese ZeeOp geopolitiek vlak wordt vaak verwezen naar de rol die China speelt in het conflict rond de Zuid-Chinese Zee.
Honing tegen de hongerWanneer we honing op onze boterham smeren, denken we er niet bij na maar bijen houden kan voor veel huishoudens in ontwikkelingslanden een weg uit structurele armoede betekenen. Ethiopische boeren kunnen hun inkomen 50% verhogen door het houden van één bijenkolonie. In mijn scriptie ging ik samen met Ethiopische boeren en landbouwexperts op zoek naar een manier om moderne bijenkasten betaalbaar te maken voor elke plaatselijke imker. Het eindresultaat is de toolkit ‘Adis’.In België is bijen houden vooral een hobbyaangelegenheid.
MillenniumGOAL! Scoor ze zelfHeb jij er ook altijd van gedroomd om van de wereld een betere plaats te maken? Al de honger en armoede uit te bannen? Dan heb je geluk, want vanaf nu kan jij een echte wereldverbeteraar worden. Op millenniumgoal.weebly.com kan jij ten strijde trekken tegen het onrecht in de wereld.Op de website kan je op een interactieve en zelfstandige manier de inhoud van de acht millenniumdoelen (MDG) ontdekken.
De “ik” in ontwikkelingshulpOntwikkelingshulp betreft vandaag allesbehalve een “sexy” onderwerp. Slaat u op een doordeweekse dag de krant open, dan springen steevast artikels over politieke en economische -liefst binnenlandse- problemen in het oog. Inderdaad, de ontwikkelingen in Libië en Syrië zijn de afgelopen jaren meer dan uitgebreid aan bod gekomen. Echter, omdat niet elke dag gelijkaardige beelden van verwoesting en genocide getoond kunnen worden, begint de media-aandacht voor deze conflicten en hun gevolgen nu ook stilaan te kenteren. De situatie in vele delen van Afrika –en diep va
Ontwikkelingssamenwerking in Palestina: dollars in plaats van diplomatie? In de loop van de voorbije twee decennia, namen de hulpstromen naar de bezette Palestijnse gebieden (oPt) constant toe. In 2008 bereikte de ontwikkelingssamenwerking er de kaap van $2.6 miljard, wat neerkomt op het hoogste niveau per hoofd ter wereld.
Vrijwilligerstoerisme als ontwikkelingshulp? There are a lot of people trying to change things and that’s a good thing but… Iedereen kent tegenwoordig wel iemand die voor enkele maanden naar het Zuiden is getrokken om zijn of haar steentje bij te dragen om de lokale bevolking te helpen. Wanneer dit gebeurt met behulp van een organisatie die betaald wordt door de vrijwilligers, dan wordt dit ‘vrijwilligerstoerisme’ genoemd.Vrijwilligerstoerisme wordt alsmaar aantrekkelijker voor jongeren in het Westen.
Is kennis gevaarlijk?‘Alles is gevaarlijk’ is de basisstelling over kennis en macht van Michel Foucault. Instituties in onze maatschappij vormen een constant gevaar voor het individu. Organisaties zijn altijd gebaseerd op hiërarchie en zijn als gevolg een beperking van gelijkheid. Deze ongelijkheid lijkt noodzakelijk maar kan ook leiden tot gevaarlijke situaties. Dit is ook het geval in de ontwikkelingshulp, veel van deze organisatie houden de ongelijkheid in stand tussen rijke en arme landen.
Iedereen heeft wel eens zin om, al is het maar heel even, de Don quichot uit te hangen, klaar om de wereld een klein beetje te verbeteren. Ook ik, en daarom vertrok ik enkele maanden geleden met het idealisme van een leeuw en een héél klein hartje richting Congo, klaar om uit te zoeken waarom ontwikkeling faalt en waarom hulp terecht komt op plaatsen waar het niet terecht zou moeten komen.
Met weinig moeite zou ik een verslag kunnen neerpennen over die dikke, bolle buik kindjes met schuim op de lippen of over dat éne meisje van 14 dat stierf aan een
Er zijn al genoeg woorden en goede intenties geweest. “Nu is de tijd gekomen om te handelen” volgens de voormalige secretaris generaal van de VN, Kofi Annan. Hiermee verwees hij naar de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt die ooit zei: “To make the right choice, leaders will need to have the courage to fulfiltheir responsibilities in an admittedly imperfect world. They will also need the wisdom to transcend their differences. Given firm, clear-sighted leadership, both within States and among them, I am confident that they can. I am also certain that they must.
“Wie kan aanspraak maken op het label ‘ontwikkeld’ en op basis van welke factoren?”
Vroeger - vóór 1990 - was het antwoord heel eenvoudig: x BNP/cap is onderontwikkeld, y BNP/cap is ontwikkeld. Het westen was de norm en het ideaal! Men definieerde de ontwikkeling van andere landen in vergelijking met de westerse ontwikkeling. Gelukkig veranderde dit denkbeeld begin jaren 90, toen enkele mensen zich vragen stelden bij deze uiterst lineaire en extreem kapitalistische denkwijze. Zo stond het UNDP mee aan de wieg van een grondige herdefiniëring van het begrip “human development”.
Het concurrentiekrachtargument
Iedere dag wordt er ons in gehamerd dat het onze economie ontbreekt aan concurrentiekracht en als we onze verworvenheden niet afbouwen er voor de volgende generatie een economische apocalyps zal aanbreken. De vaak hoge heren die deze stelling poneren, zoals Marc De Vos (Prof. arbeidsrecht), hebben vaak -toevallige- liberale banden. In het geval van Dhr.
Een conferentie van de Verenigde Naties, gesponsord door Coca-Cola? De Wereldkinderdag van UNICEF, u aangeboden door McDonalds? Shell krijgt een prijs voor “duurzame ontwikkeling” van het milieuprogramma van de VN? Het gaat hier niet om fictie maar om een snelgroeiend fenomeen: “partnerschappen” tussen de Verenigde Naties en multinationale ondernemingen. Niemand die weet hoeveel van dergelijke partnerschappen er bestaan. Intergouvernementele controle lijkt er nauwelijks te zijn.