Over het complexe ontoerekeningsvatbaarheidsbegrip en de moeilijke wisselwerking tussen twee centrale wetsbepalingen in deze discussie. Over de juridische lacune waar gedeeltelijk of verminderd toerekeningsvatbaren in terechtkomen. En over de vraag of Frankrijk een inspiratiebron kan bieden voor een nieuw en beter systeem inzake toerekeningsvatbaarheid.

Deze masterproef onderzoekt het effect van beweging op leerresultaten van adolescenten in een klascontext. Draagt beweging daadwerkelijk bij tot het behalen van betere resultaten? Hoe werken lichaam en geest samen? En wat zijn de achterliggende processen? Dit onderzoek beantwoordt al deze vragen.

Architectuur in en als mentale ruimte.
Het waarlijk toevertrouwen van persoonlijke herinneringen aan de architectuur door deze te beschouwen als blindspot.

Psychoses worden vaak geconceptualiseerd als zijnde veroorzaakt door een neurologische disfunctie die te maken heeft met een verstoring van dopamineactiviteit in het striatum. Deze opvatting vertrekt vanuit een model van bewustzijn dat sterk neigt naar een logisch input-verwerking-output model. Hierbij wordt brein - psyché - wereld uit mekaar gehaald en zijn er kunstgrepen nodig bij het opstellen van verklaringsmodellen. Ik herbekijk modellen uit de fenomenologische psychiatrie, verbindt die met bevindingen uit de ontwikkelingspsychologie en het recentere enactivisme. Hierbij werk ik een opvatting uit die probeert te tonen hoe gedacht kan worden over waanzin door 'betekenisconstructie' te thematiseren.

Wat je niet kan vermijden: Inherent Vice van Thomas Pynchon als pastiche van het hard-boiled detective genreStel dat je een roman schrijft die zich afspeelt in het Californië van 1970 en de bijbehorende hippiecultuur en die bovendien een aan marihuana verslaafde privédetective als hoofdpersonage heeft. Kan je dan het hard-boiled detective genre geloofwaardig imiteren? En dit genre tegelijkertijd verwerpen? Dit is precies wat Thomas Pynchon doet in zijn roman Inherent Vice.

En ze leefden nog lang en gelukkig?Dat ze naïef en kinderlijk zijn. Onbenullig. Er bestaan duizend en een clichés over sprookjes, maar dat van het happy end spant de kroon. We lezen “Er was eens…” en we weten wat ons te wachten staat: mooie prinsessen en dappere prinsen nemen het op tegen boosaardige toverkollen. Heel even wordt het spannend, maar steevast eindigt het verhaal met een koninklijke trouwpartij en een geruststellend “en ze leefden nog lang en gelukkig…” Nu is dat wel altijd zo? Zeker, de uitzonderingen op dat happy end zijn schaars, maar ze bestaan en zijn net daarom interessant.

 Geprojecteerd VerledenOver de representatie van herinneringen in film He remembers those vanished yearsAs though looking through a dusty window pane,The past is something he could see, but not touch.And everything he sees is blurred and indistinct.  Dit wondermooi stukje tekst, dat zich aan het eind van Wong Kar-Wai's In the Mood for Love als coda op het scherm presenteert, attesteert in de eerste plaats de wazigheid van ons geheugen. In het bijzonder roept dit gedicht, en in het verlengde daarvan, de ganse film, de vraag op welke relatie narratieve film heeft tot ons herinneringsproces.

Voorbij het spiegeltje aan de wand…In onze hedendaagse maatschappij zijn spiegels frequent voorkomende gebruiksvoorwerpen, die bijna vanzelfsprekend overal aanwezig zijn. Winkels gebruiken reflecties als een handige manier ter visuele feedback over je nieuwe outfit. Autorijden is dankzij kunstig geïntegreerde spiegels een stuk veiliger en dankzij sneeuwwitjes’ kwaadaardige stiefmoeder weet zelfs het kleinste kind vandaag de dag waarvoor een spiegel zoal kan dienen.Toch blijkt de rol van de spiegel als object doorheen de tijd een evolutie te hebben doorgemaakt.

 
De ontwikkeling van het vrouwelijke hoofdpersonage in de fantasieverhalen De kleine Odessa, door Peter van Olmen, en Isa’s droom, door Marco Kunst.
 
Jeugdboeken zijn vaak een belangrijk onderdeel van de kindertijd en zijn iets waar veel goede herinneringen aan overgehouden worden. Uit een gevoel van nostalgie en een diepe belangstelling in literatuur heb ik mijn interesse voor jeugdliteratuur omgezet tot een grondige studie ervan. Een jeugdboek is vaak complexer dan men zou verwachten.

 
Seksualiteit is hot. Het wordt openlijk gebruikt voor commerciële doeleinden, want het verkoopt. Er wordt openlijk over gepraat en gediscussieerd in de media, want het slaat aan. Seks is taboevrij en wij zijn seksueel vrij. Seks na een tweede date -dat kan. Seks met een complete vreemdeling- waarom niet? Seks voordat je tedere gevoelens voor je bedpartner koestert – die komen later wel... Vind je dit alles maar niets, dan ben je preuts of conservatief.

Besmet met oorwormen en andere muzikale memen
De mens heeft een gemeenschappelijke voorouder met apen. Dit ooit duivelse idee wordt nu algemeen aanvaard. Toch kijken veel mensen raar op als ze horen dat we qua DNA maar 1,6% verschillen van chimpansees. We hoeven niet ver te zoeken naar grote verschillen tussen ons en andere dieren. Bijvoorbeeld op akoestisch vlak: ons merkwaardig muzikaal gedrag is uniek in de wereld. Daar waar geluid in het dierenrijk een voornamelijk communicatieve rol speelt, is de evolutionaire rol van muziek onduidelijk. Toch overheerst het onze samenleving.

De psyche in het beurswezen
 
De beurs is al jaar en dag een vaste waarde in de economische wereld. Zo kan ze beschouwd worden als een motor van de economie, namelijk een plaats waar bedrijven geld vinden om hun groei te verzekeren. Door haar bekendheid zal men over het beurswezen zeker iets kunnen vertellen. Woorden als aandelen, Euronext, koers… zullen veelvuldig aangehaald worden. Echter wordt er een belangrijke factor, namelijk de psychologie, vergeten.

Virginia Woolf, en haar oeuvre als spiegel van de ziel


Of ‘de onmogelijkheid tot rouwen’




Ooit schreef Virginia Woolf: “books are the mirrors of the soul”. En dit geldt ook voor haar eigen boeken. In mijn thesis probeerde ik het verband tussen het werk van deze onvolprezen schrijfster en haar psyche aan te tonen -een boeiende ontdekkingstocht. Deze vorm van literatuurkritiek is niet nieuw. Reeds Freud, de alombekende vader van de psychoanalyse, paste als eerste een dergelijke psychoanalytische benadering van kunst toe.

Het mysterie van de seksuele aantrekkelijkheid
 
 
door Peter De Cleen
 
In deze verhandeling wordt één van de grootste mysteries in het leven van de mens onder de loep genomen: de aantrekkelijkheid tussen de geslachten. De zijnswijze van mens wordt gekenmerkt door een tekort waaruit een verlangen ontstaat dat hem naar de ander drijft. Hierdoor verschijnt het andere geslacht als een bijzonder aantrekkelijke en aanvullende werkelijkheid. Toch verschijnt uit de “grijze stoet” van mogelijke partners één bijzondere persoon als erotisch aantrekkelijk.

De mythe in objectief gerationaliseerde cultuursystemen;De samoeraigenrefilm in het naoorlogse Japan (1945-1970)Bijgevolg is het hoog tijd voor een mythologisch onderzoek dat objectief gerationaliseerde cultuursystemen - waarin wetenschap en technologie ‘de plak zwaaien’ - onder de loep plaatst.  Binnen deze context wordt er in deze eindverhandeling nagegaan in welke mate de samoeraigenrefilm in de eerste decennia na de Oorlog in de Stille Oceaan (1945 tot 1970) en meer bepaald in de tweede naoorlogse periode na de Geallieerde bezetting (na 1952), als een mythe fungeerde binnen de toenmalige J