Scriptiebank overzicht

Collectief wonen in Vlaanderen en BrusselCollectief wonen is niet populair in België. In 2012 liet onze minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters zich nog ontvallen dat hij cohousing een goede vorm van verdichting vindt, “Maar er specifieke zones voor bepalen, zou de vrije keuze beknotten.”Deze uitspraak duidt op twee heersende tendensen.Ten eerste geeft de overheid vooralsnog niet veel blijk van interesse als het over collectief wonen gaat.

Publieke ruimte als motor voor duurzame stadsontwikkelingHoe willen we dat onze steden evolueren? Kantoordistricten die niets teruggeven aan de stad buiten een weerspiegeling van de wolken zijn vaak nog het gevolg van stoffige 20e-eeuwse concepten. Stadsvernieuwing moet telkens opnieuw herdacht worden in het licht van veranderende contextuele en maatschappelijke factoren. Desalniettemin bepaalt het in een steeds meer individuele en digitale wereld de ruimte die verschillende partijen fysiek kan samenbrengen.

De tram als ruimtelijke en economische ontwikkelaar?Het verkeer op de ring rond Antwerpen staat vaak stil. De oorzaken zijn talrijk, de symptomen hardnekkig en het lijkt er niet onmiddellijk op dat de files op korte termijn zullen verdwijnen. Niet enkel in Antwerpen, maar ook in de rest van Vlaanderen zijn files en toenemende verkeersonveiligheid al langer dan vandaag een enorme uitdaging waartegen allerlei grote masterplannen ontwikkeld werden. Ook in Antwerpen kregen alternatieven voor de auto zoals nieuwe tramverbindingen en fietsinfrastructuur duidelijk een plaats.

Dirty AntwerpA transition to a more qualitative way of life is made possible by technological solutions and behavioural changes, but an effective change is possible only if they are led by a transformation of the physical characteristics of the city through urban design (Frey, 1999).Zoals Hildebrand Frey schrijft in ‘Designing the city: towards a more sustainable form’ (1999) kan de overgang naar een meer kwalitatieve manier van leven mogelijk gemaakt worden door technologie, verandering van gedrag, maar voornamelijk door het ontwerpen van onze stedelijke omgeving.

Schoolarchitectuur: meer dan een ruimte om te leren.Leren is orde en samenhang scheppen in je hoofd, structuren vormen waar eerder geen organisatie heerste. Ruimte maken is eveneens structuur aanbrengen waar eerst leegte of chaos heerste. Leren is dan een vorm van ruimte scheppen in je hoofd; ruimte voor andere aspecten, opvattingen, relaties, interpretaties en associaties. Leren is zo dan misschien wel de mooist denkbare benadering van het begrip ruimte’ (Hertzberger, 2008, p.

Landschap als drager voor stedelijke ontwikkeling. Case study Amsterdam west. Amsterdam wil tegen 2040 met 90.000 woningen uitbreiden.(1) Het zwaartepunt van deze stadsuitbreiding bevindt zich ten westen van het stadscentrum. Op deze plek, waar 14.000 nieuwe woningen worden verwacht, ontmoeten de haven, de stad en het groene landschap elkaar. Deze landschapsconditie kan je nergens anders tegenkomen in de gehele Metropoolregio Amsterdam en zal dus van immense waarde zijn voor kwalitatief wonen. Maar hoe gaan we om met deze conditie in de toekomst?

TERRA INCOGNITAArchitectuur & melancholieMelancholie; je kent het wel, dat mysterieuze gevoel dat ons overvalt zonder enige duidelijke aanleiding. Onderweg zijnd, starend naar het landschap vanuit de trein. Je blik op oneindig. In een melancholische bui bekijk je de realiteit van op een afstand, een aangenaam gevoel waarbij de tijd lijkt stil te staan.  Niettemin willen we deze stemming koesteren, dit zachte droevige gevoel waarbij tranen licht de ogen prikkelen. Want melancholie biedt troost. Als een pauze in het hectische leven, een zelfreflectie.

Towards a territorial and urban integration of Gaza Camp (Jordan)                                                                The main road as mediating figure 67 jaar Palestijnse vluchtelingencrisisSinds de dramatische evolutie van het conflict in Syrië en de daarmee gepaard gaande verdere destabilisatie van verschillende landen in het Midden-Oosten zijn vluchtelingen permanent aanwezig in onze media. De huidige toestroom van vluchtelingen in Europese landen wordt door experts omschreven als de grootste westerse humanitaire crisis sinds de Tweede Wereldoorlog.

Ook ruimte kunnen we recyclerenUplace: we kennen het ondertussen allemaal. De plannen om een groot winkelcentrum neer te zetten in de buurt van Brussel heeft al voor heel wat ophef en media-aandacht gezorgd. En terecht. Niet alleen is de eerste goedkeuring van het project gebaseerd op valse beloftes en onjuiste veronderstellingen, zulke megaprojecten werken vooral ook leegstand in de hand — en laat dat nu net het probleem zijn dat vandaag in elke stad meer en meer zichtbaar wordt.De stad groeit en krimpt Door verstedelijking wordt de stad de dagelijkse leefomgeving van meer en meer mensen.

Artikel KUL Blogt: http://kuleuvenblogt.be/2015/04/20/repetitieve-taken-behouden-is-dweilen-met-de-kraan-open/DOOR SANDER SMOUTS. Repetitieve taken zijn nog steeds in verschillende sectoren alomtegenwoordig en maatregelen om dit te verbeteren lijken sterk te falen. Teamwerk, meer autonomie en verantwoordelijkheid lijken de ideale instrumenten om de kwaliteit van de arbeid te verbeteren.Geschreven door Sander Smouts op basis van zijn masterthesis.

Van burgerlijke ongehoorzaamheid tot ontwerppraktijkBrusselse inwoners maken de stadEen self-made park aanleggen op een braakliggend terrein. Feestjes organiseren op het dak van een oud parkeergebouw. Guerilla acties op promblematische mobiliteitsknopen. Protest picknicks voor een autovrij stadscentrum. Nachtelijke artistieke interventies met afvalhout. En nog veel meer. Steeds meer verrijzen dergelijke spontane acties in de stedelijke ruimte. Stedelingen lijken de behoefte te voelen om zelf het heft in handen te nemen. Dat doen ze bovendien verdomd goed.

Tussen droom en daad:verhalen en gedichten over de beginjaren van het vliegtuigNATS, een bedrijf dat zich bezig houdt met luchtverkeersleiding, heeft een filmpje op youtube staan waarin men laat zien hoeveel vliegtuigen op één dag over Europa vliegen. Het zijn fascinerende beelden. De stippen en lijnen krioelen door elkaar heen als mieren in een nest. We staan er niet bij stil, maar elke dag stijgen duizenden en duizenden vliegtuigen op, met daarin nog eens zo veel meer mensen die elk met een eigen reden wolkenvelden doorkruisen. Ooit was het anders.

DESIGN IN EEN PALESTIJNS VLUCHTELINGENKAMP? We zien het allemaal dagelijks in de media: verwoeste woningen, vernielde steden, doodsbange vluchtelingen, … De laatste maanden laait het Israëlisch-Palestijnse conflict weer in alle felheid op. Een angstaanjagende déjà-vu die de wereld shockeert. Weldra echter, zal ook dit weer oud nieuws zijn en gaat het leven gewoon verder. Helaas, voor de 300.000 nieuwe Palestijnse vluchtelingen is dit geen optie. De problematiek van vluchtelingen, gedwongen hun thuis te verlaten voor een kamp, is er één van alle tijden, op alle continenten.

Wat als het goud op is? Een visie voor het landschap en de bewoners van de West Rand, Johannesburg.door Griet Juwet & Marjolien LyssensHoe zou jouw streek eruit zien als er een eeuw geleden goud was ontdekt in de ondergrond? Voor de bewoners van de West Rand, een regio ten westen van Johannesburg, is dit geen hypothetische vraag, maar dagelijkse realiteit. De goudkoorts laat heuvels met mijnafval achter, zuur water heeft de lokale ecosystemen en rivieren vervuild, en jaren van exploitatie en segregatie veroorzaakten vele sociale problemen.

 Op zoek naar leefbare stadsruimteHoe zal de stad er in de toekomst uitzien? Hoe kunnen wij ervoor zorgen dat de stad leefbaar blijft? Wat doen we nu met grote stukken stadsruimte die vrijkomen? Met onze masterproef hebben we op deze vragen een antwoord willen bieden aan de hand van het gebied Spoor Oost te Antwerpen.

Stadslandbouw in Gent. Motor voor duurzame stedelijke ontwikkeling?Daktuinen, volkstuintjes, stads- en zelfoogstboerderijen, gemeenschapstuinen, groentepakketten … Stadslandbouw is meer en meer aanwezig in het stadsbeeld en ook in de media is het thema niet weg te slaan. Onvermijdelijk stelt zich de vraag wat een stad en haar bestuur kan aanvangen met dit fenomeen. Hoe kan stadslandbouw ingezet worden in een groter verhaal en welke ruimtelijke potenties zijn eraan verbonden voor een duurzame stadsontwikkeling? In Vlaanderen ligt een kwart van het landbouwareaal in stedelijk gebied.

 De architectuuropleiding aan de Gentse academie voor schone kunsten in de vroege negentiende eeuwIn de late achttiende en de vroege negentiende eeuw werd het architectuuronderwijs te Gent volledig verzorgd door de academie voor schone kunsten. De opleiding maakte toen enkele hervormingen door die fundamenteel gebleken zijn voor de verdere ontwikkeling van de Gentse architectuurscène. Ondanks het uitgesproken belang van deze evolutie is er bijzonder weinig gepubliceerd over deze vroege vorm van kunstonderwijs waardoor een genuanceerd beeld van deze onderwijspraktijk ontbrak.

Stadsontwikkeling in post-apartheid Zuid-Afrika: de universiteit als stedelijke actor? Wie vandaag een luchtfoto van Kaapstad bekijkt, ziet een uitdijend landschap waarin dichtbevolkte woongebieden en onontgonnen niemandsland elkaar afwisselen. Dit vreemde patchwork is het resultaat van de jarenlange ideologie van rassenscheiding, die niet alleen het dagelijks leven in Zuid-Afrika bepaalde, maar zich ook in het landschap aftekende. Stadsplanning werd het middel bij uitstek om de scheiding van bevolkingsgroepen ook ruimtelijk te consolideren.

Baden en zwemmen in Antwerpen (1875-1915) : “Zwart als negers in het water”Historicus Wouter Kesteloot geeft in zijn masterproef een beeld van de Antwerpse badgewoontes van meer dan een eeuw geleden. Arbeiders gingen na hun werk zich wassen in het stedelijke openluchtzwembad,  leraren trokken met hun klassen naar publieke douches en gaven zwemlessen aan hun leerlingen.

EUROPAWEG 3: EEN VERSTEDELIJKTE AUTOSNELWEGWanneer we vandaag de dag zien welke prominente rol de auto in eenieders leven speelt, is het niet te verwonderen dat het landschap grotendeels gedomineerd wordt door een grootschalige wegeninfrastructuur waaraan al het ander stadsweefsel lijkt opgehangen te zijn. Tal van sociale en economische activiteiten worden erdoor bepaald. Dit is echter niet altijd zo geweest. Pas na WO I en later in de jaren ’30 toen de auto een massaproduct werd, begon men in alle landen serieus na te denken over zulke grootschalige wegennetwerken.

Een architect voor de sloppenwijken?Mijn thesis begon als een studie rond een sloppenwijk in de Indiase stad Hyderabad. Vanuit mijn opleiding als architect wou ik op zoek gaan naar mogelijkheden om met dit fenomeen om te gaan en er architecturale ontwerpen voor te maken. Voor dit onderzoek deed ik twee maanden veldwerk in Hyderabad, een Indiase grootstad die de laatste decennia een explosieve groei heeft gekend.

 
De kaaien zijn van iedereen. Elke Antwerpenaar ziet deze plek als een verlengde van zijn eigen leefwereld. Vanuit zijn eigen woonwijk ziet hij de schepen en de meeuwen die het maritieme karakter van zijn stad verraden. Vervolgens probeert hij via de kaaien zo dicht mogelijk bij het water te komen. Het gaat om een plek op een ademhaal van thuis, waar het stedelijke leven dichtbij maar toch veraf is. De mogelijkheid tot participatie bij de ontwikkeling van een masterplan voor de Scheldekaaien en wat hieruit voortvloeit, mag daarom niet onderschat worden.

 
Trillingshinder in de bebouwde omgeving                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ir. Pieter Coulier

Trillingen en herafgestraald geluid in de bebouwde omgeving veroorzaakt door (ondergronds) treinverkeer zijn een belangrijke vorm van hinder.

 
Het Office des Cités Africaines in Lubumbashi: een geschiedenis.
De historische studie van Afrikaanse regio’s kent sinds enkele jaren een hernieuwde aandacht.

 
Aanzet tot een geïntegreerd ICT-beleid in de lagere school
Tineke Hemmeryckx en Bram Bagué
Eindwerk ingediend tot het bekomen van het diploma Bachelor in het onderwijs, lager onderwijs.
 
Naar aanleiding van de nieuwe eindtermen voor ICT, die ingevoerd werden op 1 september 2007, kwam er vanuit Stedelijke Freinetschool De Spiegel uit Gent de vraag aan Hogeschool Gent om hen te helpen bij het uitstippelen van een bruikbaar ICT-beleid.

 
Titel:
Design Game
 
Onderwerp:
Design Game gaat over een spel. Een spel dat wij architectuur noemen. Design Game verwijst naar een ‘synthetische architectuur’ die onderhevig is aan de ‘hybride ruimte’. De ontwerpuitdaging voor een architectuur in deze context is het ontwikkelen van ruimtelijke processen en stedelijke coderingen voor een wereld die op eenzelfde moment statisch is als in beweging, en zowel lokaal als globaal aanwezig is.

“It was a business doing pleasure with you” – over architectuur, prostitutie en respect
 
In tegenstelling tot wat door velen als feit beschouwd wordt, is interieurarchitectuur niet langer een synoniem voor esthetiek. Dit lijkt een schril contrast te vormen met onze hedendaagse samenleving, aangezien het esthetische beeld onmiskenbaar centraal staat binnen onze maatschappij en als nooit tevoren dominant onze leefcultuur bepaalt.

Spelen in de stad: kinderspel?
 
‘Geef ze wat groen en een straat die weer schoon is.’ Misschien fronst u de wenkbrauwen bij het lezen van dit zinnetje en wellicht doet het u vaag denken aan de jaren toen de klanken van Louis Neefs de woonkamer vulden? Neen, dit is geen artikel over artiesten van weleer. ‘Dit is een artikel voor de kinderen van morgen. Opgesloten, gevangen in een stenen woestijn. Want zo zal morgen het spelen verdwijnen.

Als de gebouwde belichaming van de Belgische vakantie en masse, is onze kust altijd een toevallige rebel geweest in de nationale dictatuur van de ruimteverkwisting. Decennialang spoelden toeristen en dagjesmensen er jaarlijks ritmisch aan en af.  Ze gaven vorm aan een bandstad met een steeds grotere recreatieve capaciteit. Vandaag echter kan een toekomstbeeld voor de Belgische Kust voor het eerst niet meer rechtlijnig vanuit haar realiteit geëxtrapoleerd worden.

 

 
Indien het huidig veelvuldig autogebruik niet wordt afgeremd, vreest men voor het dichtslibben van de wegen. Een duurzame mobiliteitsontwikkeling staat daarom vooraan op de agenda, zelfs op gemeentelijk vlak. Dit is tevens het geval in Lochristi, gelegen tussen Gent en Lokeren. De aanleg van een tramlijn die Lochristi met Gent verbindt is er een heet hangijzer. Het gemeentebestuur van Lochristi verwerpt dit alternatief wegens de ruimtelijke impact van dergelijke infrastructuurwerken op het hernieuwde dorpscentrum.