Molly Spotted Elk (1903-1977) was een Penobscot danseres, schrijver en actrice die in 1931 naar Parijs trok. Daar gaf ze advies aan de directie van het Ethnografisch museum in het Trocadéro paleis en werd ze een belangrijk onderdeel van de artistieke scène.

De Franse Surrealisten hadden vanuit hun primitivisme grote interesse voor al wat Native-American was, maar niet voor de dansen van Spotted Elk. Uit deze fundamentele tegenstelling blijken de verschillende, maar diachrone modernismes die bestonden in interbellum Parijs.

De projectnota is opgesteld in het kader van de masterproef OMG! Van God Los en bundelt het onderzoekend en ontwerpend werk, opgebouwd uit drie blokken, opeenvolgend onderzoek, scenario’s en ontwerp. De masterproef spitst zich toe op het relevant en hedendaags vraagstuk rond de herbestemming van het kerkelijk erfgoed in Vlaanderen. Door de groeiende secularisering lopen de kerken, vaak gelegen in het centrum van een wijk of dorp, stilaan leeg. Toch zien architecten, stedenbouwkundigen en erfgoedspecialisten verschillende opportuniteiten ontstaan voor de gebouwen omwille van hun specifieke typologie, strategische ligging en publieke schaal. De casestudies richten zich specifiek toe op kerken gebouwd na de Tweede Wereldoorlog. De modernistische architectuur zowel in plan als opbouw verschilt fenomenaal van de kerken gebouwd voor de oorlog.
De vooropgestelde case van deze nota is de Sint-Ritakerk in Harelbeke van de Belgische architect Léon Stynen. De kerk staat als een losstaand sculpturaal artefact in een generische Vlaamse context. “Dit is een tent waar men God vindt”, concludeerde de pastoor bij de inwijding in 1966. De architectuur is een zoektocht naar de essentie van deze typologie waarin de sacraliteit wordt uitgedrukt in de piramidale oervorm en puurheid tussen het materiaal en structuur. Sinds 2016 is de kerk een beschermd monument.
De aanwezigheid van de Sint-Ritakerk laat zich gelden in de ruimte waarmee dit heilige object een spanningsveld creëert als monument op zijn omgeving. Hierom luidt de onderzoeksvraag als volgt: “Wat is de impact van een ‘beschermd monument’ op zijn omgeving op korte en lange termijn?”. De Sint-Ritakerk wordt hiermee niet enkel een ‘heilige’ plek voor christenen, maar ook voor architecten en erfgoedspecialisten.
Het uitgewerkte scenario is een masterplan dat de zones en perimeters die voortkomen uit de gedefinieerde spanningsvelden eerst gaat optekenen om ze vervolgens te gaan herformuleren in een groter netwerk. De intentie is om de kerk van zijn banale omgeving te onttrekken en hem een centrale rol als monument en kerk te geven in de nieuwe gecontroleerde stedelijke ruimte waar zowel de lokale als de globale actoren in en rond de kerk samenkomen. Het web van de kerk biedt zo een omkadering op uiteenlopende schaalniveaus dat de impact van de Sint-Ritakerk op zijn omgeving op korte en lange termijn kan meten.

Een kritische analyse van Matsumoto Toshio's theorie over 'neo documentarism' aan de hand van zijn film 'A Funeral Parade of Roses' (1969) om een beter inzicht te krijgen over de problematiek van objectiviteit in het medium film.

Als een avatar door de publieke ruimte. De verschillende atmosferen van Electrified III – The Responsive CityWat maakt kunst in de publieke ruimte zo aantrekkelijk? Deze vraagstelling komt als kunstwetenschapper vaak bij mij op. Meer en meer krijgt men te maken met grote stadsfestivals, performances in de publieke ruimte of architecturale huzarenstukken. Vanwaar die interesse van kunstenaars om de publieke ruimte op te zoeken? En belangrijker: hoe blijft zo’n project artistiek relevant zonder in de valkuil van entertainment terecht te komen? Waar ligt de grens tussen kunst en spektakel?

Merdre…! Hoe vertaal je dat?Uit het dagboek van een studenteNa het behalen van haar Master in de taal- en letterkunde volgde Thea Langeraert de opleiding Master in het vertalen. In haar masterproef onderzocht ze de vertaling van het absurde, groteske taalgebruik in het toneelstuk Ubu Roi van Alfred Jarry.22 oktober – ‘Merdre!’‘Merdre!’ Het is het eerste woord van de toneeltekst Ubu Roi van Alfred Jarry die mijn vader mij laat lezen. Het klinkt vreemd. Waarom gebruikt de auteur niet gewoon het scheldwoord merde? Ik lees verder en de conversatie tussen de personages wordt nog absurder.

Dit onderzoek handelt over de betekenis van kunst in de leefwereld van zes- tot twaalfjarige kinderen en welke inspanningen de openbare omroep verricht als opvoedende instantie ter bevordering van kunst- en cultuureducatie naar deze doelgroep. De aanleiding tot de keuze van dit onderwerp is door de persoonlijke interesse naar kunst. Hierbij kwam de stimulans om dit nader te bestuderen binnen de leefwereld van kinderen gerelateerd aan de media, specifiek de openbare omroep aangezien zij hier een duidelijke opdracht bij hebben.

 “Na zijn laatste werk gezien te hebben lijkt me dat Buñuel een wezen is dat in handen van psychiaters moet worden toevertrouwd.”
Le peuple, 1962, 24 februari
 
Over Buñuels Viridiana (1961) werd heel wat gepubliceerd. Viridiana was de eerste film die de Spaans-Mexicaanse surrealistische filmmaker in Spanje draaide na bijna 15 jaar ballingschap in Mexico. Ondanks zijn reputatie als republikein en controversieel tegenstander van het fascistische Franco-regime ondervond Buñuel niet veel problemen met de censors en verwierf hij snel toestemming om in Spanje te draaien.

Belgische schilderkunst als financiële belegging
De recordprijzen die eerder dit jaar geboden werden voor enkele doeken van de Belgische schilder Luc Tuymans vormden de aanleiding voor een hele reeks interviews met en reportages over de gevierde Belgische kunstenaar. Misschien wel het interessantste beeld uit al deze reportages was dat van de “kunstenaar-zakenman”.

Architectuur = Literatuur
Mogelijkheden en verhalen
Christophe van Gerrewey
Architectuur lijkt, onder meer in de Vlaamse culturele wereld, steeds belangrijker te worden. De aandacht die eraan gegeven wordt in dagbladen, weekendbijlagen, magazines en televisieprogramma’s wordt steeds groter. Iedereen kan stilaan meepraten over de bezigheid, en de aanwezigheid, die zich architectuur laat noemen.