Scriptiebank overzicht

Deze masterproef is in de eerste plaats een begripsgeschiedenis van levensmoeheid. Door de vermeldingen van levensmoeheid in historische bronnen vanaf 1850 onder de loep te nemen en deze historisch te kaderen wil dit onderzoek de totstandkoming van het huidige fenomeen verklaren. Daarnaast krijgen ook onderwerpen als zelfdoding, psychiatrische diagnostiek en ouderdom een historische uitdieping. Het huidige concept voltooid leven is immers een clusterbegrip, wat de complexiteit van de problematiek mee verklaart.

Op basis van een literatuuroverzicht en een algemeen economisch model wordt beargumenteerd dat het wereldinkomen (bruto mondiaal product) door vrijere migratie sterk kan stijgen en dat zowel migranten als autochtonen baat kunnen hebben bij migratie.

Om de dementie-epidemie te beteugelen en het lijden in dementeren te verzachten, stelt de persoonsgerichte lens, moeten we leren 'dementen' als 'personen met dementie' te zien en de relaties rond hen professionaliseren. Deze problematisering en de ontwikkeling van expertise hebben ertoe geleid dat meer banale, alledaagse maar existentiële processen van samenleven en voortleven ongezien en ongehoord blijven. Dit onderzoek is het resultaat van een intieme samenwerking met ouderen in de leefomgeving van een gesloten afdeling voor personen met de diagnose dementie die een stem geeft aan de creativiteit en onvoorspelbaarheid van hun alledaagse waar het lang niet altijd duidelijk is hoe herinneringen werken, wat zorg betekent of wie er nu eigenlijk ziek is.

Kwalitatief onderzoek naar de ervaring van chronisch zieke burgers met de overheidsdienstverlening. In het kader van service design en vereenvoudiging aan de hand van levensgebeurtenissen.

In deze scriptie leggen we de relatie tussen armoede en welvaart bloot. Meer specifiek onderzoeken we hoe naar armoede gekeken werd tijdens een van de meest welvarende periodes uit onze geschiedenis: de gouden jaren zestig.

De lage vruchtbaarheidscijfers van vele Westerse landen heeft kwalijke gevolgen voor de vergrijzing en zet de welvaartsstaat onder druk. Deze scriptie onderzoekt de rol van kinderopvang in de keuze voor gezinsuitbreiding.

Meer immigratie = minder solidariteit?Steeds meer en meer nieuwkomers maken van Europa hun thuis. Maar betekent meer ‘vreemden’ ook minder solidariteit? Is immigratie een bedreiging voor de Europese welvaartsstaten?WelvaartsstaatSolidariteit is een mooi woord, maar wat betekent het eigenlijk? In zijn letterlijke betekenis is het steun bieden aan iemand waarmee men zich verbonden voelt. Maar voor ons Europeanen is het veel meer dan dat. Sinds de 19de eeuw ontwikkelde wij systemen van solidariteit waarmee wij wensen zorg te dragen voor elkaar.

Wie verdient er steun van onze welvaartsstaat?Sinds de economische crisis van 2008 en de meer actuele vluchtelingenstroom, is het besef dat er steeds minder te verdelen valt over een almaar groeiende bevolking sterk doorgedrongen in het politieke discours en in de gedachtenwereld van de doorsnee burger. De vraag aan wie de schaarse publieke middelen het best toebedeeld worden, wint andermaal aan belang. U hebt er ongetwijfeld een mening over, en u hebt er allicht al menigmaal over gedebatteerd met vrienden en familie.

De harde leermeester van Bart De WeverRond de eeuwwisseling las N-VA-voorzitter Bart De Wever een artikel in de Engelse krant The Sunday Times: "Ik stond perplex. Niet alleen was dit een afwijkende mening in de linkse pensée unique die het Europese publieke debat rond de eeuwwenteling typeerde, het was een pijl recht in het hart van de sociale premisse van Paars." De tekst was van de hand van Theodore Dalrymple, een Engelse dokter die in zijn essays en boeken ten strijde trekt tegen de moderne welvaartsstaat.

Veranderingen in het onderwijs worden dikwijls met argusogen gevolgd en sterk bekritiseerd. Toch onderging het denken en spreken over onderwijs de voorbije jaren enkele subtiele transformaties. Uit een kritische analyse van het gehanteerde discours in toespraken van voormalig minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke blijkt dat onderwijsactoren op een zeer specifieke manier worden aangesproken. De vanzelfsprekendheid waarmee dit gebeurt, laat zien dat de waarden van de actieve welvaartstaat diep geworteld zitten in onze alledaagse samenleving.

 N-VA: partij met een agenda voor het middenveld?                De persconferentie van Peter Dedecker op 14 februari 2013, kondigde het begin aan van een bitse woordenstrijd tussen de partij en heel wat groeperingen binnen het middenveld. Dedecker wilde volgens hen niet alleen tot op het bot gaan van de zaak Arco, maar ook -net zoals de Burgermanifesten van Verhofstadt- het middenveld ontmantelen. Een jaar voor de verkiezingen en met de N-VA als vijand nummer één van alle partijen, werd de vrijwilliger mee inzet van de verkiezingen.

Werkende vrouwen krijgen kinderen: hoeveel en wanneer?
 
In tegenstelling tot midden de vorige eeuw is een buitenshuiswerkende vrouw in België in het begin van de 21ste eeuw geen uitzondering meer. Vrouwen gaan uit werken omdat zij hieruit voldoening halen, om sociale contacten te onderhouden, om zich persoonlijk te kunnen ontplooien of, iets minder geromantiseerd, uit financiële noodzaak of omdat ‘dit nu eenmaal van hen verwacht wordt’. Aan de andere kant wordt sinds de jaren ’60 uit de vorige eeuw in de Westerse wereld gewag gemaakt van dalende vruchtbaarheidscijfers.

De jacht op de perceptie
 
Scoren bij de kiezer is al jaren de politieke drijfveer. Maar toen waren partijen nog zuilgebonden en konden ze terugvallen op een vast kiespubliek. Vandaag zijn partijen ‘ontvoogd’ en kiezers ‘vlottend’. Het komt er dus voor partijen op aan zoveel mogelijk kiezers voor hun visie te winnen. De jacht op de perceptie is geopend. Binnen de huidige paars-groene regering lijkt perceptie de sleutel van het beleid.
 
Communicatie als Derde Weg
 
Na veertig jaar CVP-regime bulkte de paars-groene regeerverklaring van termen als verandering, hervorming en nieuw beleid.

Artikel Abbeloos Jan-Frederik10/10/2003Voor de duizenden jongeren die wekelijks hun pint drinken in hùn jeugdhuis kan het lijken alsof jeugdhuizen al eeuwig bestaan. Ze zijn echter een recent fenomeen dat moet gekaderd worden in de opkomst van de naoorlogse jeugdcultuur. In Een huis voor de zuil of van de jeugd? bekijkt Jan-Frederik Abbeloos het ontstaan en de opkomst van het jeugdhuis.