De scriptie onderzoekt het implementatieproces van het Pradhan Mantri Awas Yojana (PMAY) programma, het meest recente sociaal huisvestingsprogramma van India. Aan de hand van veldonderzoek in Nagpur, ontrafelt het werk de lagen van een ingewikkelde bureaucratie tot op het niveau van de stedelijke armen, de doelgroep van het programma. Vanuit hun perspectief gaat het onderzoek op zoek naar de rol van de architectuur en stedenbouw in deze belangrijke probleemstelling.

De scriptie beschrijft hoe slumbewoners de impact van slum upgrading projecten ervaren in Nagpur, een stad in India. In de thesis worden de ervaringen van slumbewoners gecontextualiseerd binnen globale dynamieken (zoals neoliberale stedelijke hervormingen) en lokale complexiteiten (zoals religie en slum achtergrond).