Dit onderzoek richt zich op de wensen en behoeften van onderen met een migratieachtergrond, inzake een residentieel verblijf in het woonzorgcentrum Daar zij stilaan mee de ouderenzorg zullen 'kleuren' is het van groot belang om onderzoek te verrichten inzake dit thema, zodat er ook voor hen afgestemde zorg kan geboden worden.

Praktijk(ge)test? “Het lijkt altijd onmogelijk tot het gerealiseerd is”, zei Nelson Mandela. Afschaffing van kinderarbeid en invoering van het leerplicht waren voor velen ondenkbaar, toch gebeurde het. Vrouwenstemrecht en vrouwelijke volksvertegenwoordigers, het was voor sommigen in een andere tijd onmogelijk. Hoe dan ook zijn deze maatregelen genomen. Het leken utopische verlangens, maar ze zijn allemaal werkelijkheid geworden.

Dit onderzoek poogt meer inzicht te verkrijgen in de hulpverlening aan allochtone jongeren. Knelpunten waarmee begeleiders worden geconfronteerd in het werken met deze doelgroep vormen de kern van dit onderzoek. Bestaande studies met betrekking tot de interculturele hulpverlening richten zich vooral op interculturalisering en hoe een voorziening zo’n proces kan realiseren. Daarom wordt in dit onderzoek een ander perspectief vooropgesteld. In dit onderzoek wordt nagegaan in welke mate de hulpverlening aan allochtone jongeren verschillend is van de hulpverlening aan autochtone jongeren.

“Onze buurt is de beste” – Gentse jongeren met migratieachtergrond in de ban van hun buurtDe buurt waarin ze opgroeien laat Gentse jongeren van vreemde origine duidelijk niet koud. In het kader van de scriptie ‘(Ver)bindt de buurt? Een kwalitatief onderzoek naar de buurtbinding van jongeren uit etnisch-culturele minderheidsgroepen in Gent’ werd bij Gentse jongeren met een migratieachtergrond onderzocht welke rol de buurt speelt in hun leven. De buurt blijkt voor verschillende jongeren een bron van een positieve identiteit, voor anderen een bron van ergernis en frustratie.

Belgische Roma – Staat de Belgische Immigratiewetgeving haaks op het mensenrechtendiscours?Het mensenrechtendiscours en de Belgische immigratiewetgeving zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar in onze hedendaagse samenleving. Zeer recent heeft dit verhitte debat nogmaals een hoogtepunt bereikt in de fel gecontesteerde zaak omtrent de Afghaan Navid Sharifi. Niettegenstaande de integratiestappen die deze jongeman ondernomen heeft, werd hij desalniettemin het slachtoffer van de chaos die zo typerend is voor de Belgische immigratiewetgeving.

De weinige Marokkaanse en Turkse acteurs mogen in Vlaamse series vaak alleen de rol van een terrorist,een slechterik of een schurk spelen. Als ze aan een casting meedoen voor een andere rol dan moeten zij zich meerbewijzen bij de regisseur dan een Vlaamse acteur. Dit werkt demotiverend waardoor vele jonge acteurs afhaken enkiezen voor een ander beroep. Bovendien werkt dit de vooroordelen die zij en hun ouders hebben overkunstonderwijs enkel in de hand.In dit onderzoek gaan we hierop dieper in.

Allochtoon staat tot criminaliteit zoals Vlaming staat tot baksteen?Van realistisch nieuws tot nieuws als de realiteit U hebt niks tegen vreemdelingen. Ook niet tegen allochtonen, asielzoekers of genaturaliseerde Belgen. Maar wat is dat toch met al die kutmarokkaantjes, brutale Oost-Europeanen en herrieschoppende moslims waar u iedere dag over hoort in de media? Zijn ze echt zo agressief of vertekenen de media ons beeld van de werkelijkheid? Wees gerust, u bent geen racist.

Is het verschil in studiekeuze bij autochtonen en allochtonen het gevolg van een echte keuze?
 
 
Hoe kunnen we zorgen voor meer diversiteit in het hoger onderwijs? Waarom zitten er zo weinig allochtonen in het hoger onderwijs in vergelijking met het aandeel allochtonen in de maatschappij? Deze vragen houden heel wat scholen, ouders, onderzoekers en beleidsmensen bezig. Om hierop een antwoord te vinden, wordt vaak gekeken naar de studiekeuze van leerlingen op het einde van het zesde middelbaar. Hierbij worden echter enkele scharniermomenten in de schoolloopbaan over het hoofd gezien.

Is het verschil in studiekeuze bij autochtonen en allochtonen het gevolg van een echte keuze?
 
 
Hoe kunnen we zorgen voor meer diversiteit in het hoger onderwijs? Waarom zitten er zo weinig allochtonen in het hoger onderwijs in vergelijking met het aandeel allochtonen in de maatschappij? Deze vragen houden heel wat scholen, ouders, onderzoekers en beleidsmensen bezig. Om hierop een antwoord te vinden, wordt vaak gekeken naar de studiekeuze van leerlingen op het einde van het zesde middelbaar. Hierbij worden echter enkele scharniermomenten in de schoolloopbaan over het hoofd gezien.

Waar blijft de klassenloze klas? De uitdaging van diversificatie
 
Het is ondertussen geen nieuws meer dat het onderwijslandschap in Vlaanderen geteisterd wordt door hardnekkige ongelijkheden. Zo blijken de leerlingen uit welgestelde en autochtone gezinnen beter te presteren dan kinderen uit minderbedeelde en allochtone ouders. Al zijn we de voorbije twee jaar overspoeld met literatuur over deze problematiek, er ontbreekt nog steeds een grondige discussie over de processen van het ontstaan van deze ongelijkheden.