Ontwerpvoorstellen voor nieuwe openbare zwembaden in Brussel, vertrekkend vanuit een stedenbouwkundige en historische beschouwing van openbare zwembaden in Parijs.

Lenzen en snippers bij een tocht is een scriptie die als doel heeft een autobiografische analysemethodiek te ontwikkelen, die start vanuit een (foto-)grafisch-literaire invalshoek. Vanuit dat kader analyseer ik het werk van Sigurd Lewerentz.

Hoe kun je de vluchtigheid van het flaneren vastleggen zonder het te verloochenen? De methode is niet voorspelbaar, noch gestructureerd. Waar begin je als je genoodzaakt bent om een proces voor te leggen? Vluchtmisdrijf is een onderzoek dat kadert binnen het veld van Image Thinking; denken met beelden dus. Specifiek draait het in mijn praktijk vooral om beelden die zo kenbaar zijn, waar we haast dagelijks mee worden geconfronteerd en die hun noodlot vinden in het gewone. Ik zie echter niets noodlottig in datgene dat als ‘gewoon’ kan beschouwd worden, mijn onderzoek tracht namelijk het leven vanuit het leven zelf te begrijpen. In dat leven, hoe staan beelden, handelingen en situaties tegenover elkaar, of in alle waarschijnlijkheid, hoe zijn ze vervlochten in elkaar?

Een persoonlijke herdefiniëring van wat architectuur en de wereld zou kunnen zijn, te midden de leegte van wat ooit een samenleving was.

Op welke manier komen beelden tot stand bij een eerste ontmoeting met blinden? En welke rol speelt mijn angst om blind te worden tijdens deze reis? Wat als het visueel waarnemen wegvalt en het enige houvast mijn mentale foto’s blijken te zijn? Hoe kijken mensen met een visuele beperking naar mij en hoe vormen zij zich een beeld?

Fenomenologisch onderzoek naar de context en representatie van paspoortfoto's in vreemdelingendossiers van joodse slachtoffers van Wereldoorlog II. De som van vier casussen vormt een vraagstelling naar de perceptie en representatie van paspoortfoto's in het kader van de herdenking van de Shoah.

Een oneindige collage van ideeën en perspectief zijn
een reflectie op hoe ik ervaring en herinneringen verzamel.
Anders dan een toerist of pendelaar te zijn die doelt
naar het verwachte, probeer ik te achterhalen hoe
we herinneringen, essentie en gevonden beeldmateriaal
terug zichtbaar kunnen maken in en vanuit het dagelijkse leven.

Mijn scriptie gaat over de manier waarop fotografie een bijdrage kan leveren aan het groeiproces van jongeren tussen 12 en 20 jaar. Ik schreef deze zodat sociaal-agogisch werkers fotografie kunnen inzetten in hun werk met jongeren. Om dit te verwezenlijken kwam op basis van dit onderzoek een handleiding tot stand.

 Een stapel soldatenlijken, vergezeld van vier mannen die strak in de camera staren. Je kan er niet naast kijken. Evenmin kon het lezerspubliek van het Franse magazine Le Miroir dat tijdens de Eerste Wereldoorlog, waarin bovenstaande foto toen verscheen. En hoewel de zwarte kant van de oorlog duidelijk naar voor komt, omschreef Le Miroir de foto niet als een gruwelbeeld. De titel boven de foto vertelde de Franse lezer immers dat de Duitsers enorme verliezen hadden geleden. Het doel was dus niet om de lezer dus niet choqueren, maar te overtuigen van de Franse overwinning.