Deze bachelorproef werd gemaakt met als doel het behalen van de bachelor Journalistiek aan de Erasmushogeschool Brussel. Toen ik hoorde dat er tien kinderen in de gevangenis wonen in Vlaanderen, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Zoals het een goede journalist betaamt, wilde ik alles te weten komen over gedetineerde moeders en ging ik op pad.

Deze thesis vertelt de levensverhalen van vijf protagonisten uit New York: Gregory, Alex, Tony, Douglass en Ibrahim geven inzicht in het gevangenschaps- en daklozensysteem, en de correlatie van beide, zoals zij het van binnenuit hebben ervaren. Hierbij ligt de focus op de gebouwde omgeving van gevangenissen en daklozenopvangcentra, ook wel shelters genoemd, en hoe die de vijf protagonisten hebben beïnvloed tijdens hun verblijf.

Onderzoek naar de impact van de coronacrisis en de daarmee gepaard gaande maatregelen op het recht op gezondheid en het recht op privé-, gezins- en familieleven van gedetineerden.

Deze scriptie bekijkt op welke manier betekenisvolle groenactiviteiten een meerwaarde kunnen bieden voor de re-integratie naar het normaal en het sociaal economisch circuit, in de penitentiaire inrichting van Hasselt.

In de literatuur bestaat er heel wat kritiek over de effectiviteit van de gevangenisstraf. Er wordt zelfs gesteld dat de straf zinloos zou zijn. Deze masterproef stelde de proef op de som. Meer specifiek poogde dit onderzoek na te gaan in hoeverre er aan de vooropgestelde strafdoelen wordt voldaan tijdens de uitvoering van de gevangenisstraf. Bovendien werd ook het aanbod van diensten om deze strafdoelen te ondersteunen onderzocht. Om dit te onderzoeken werden er interviews afgenomen bij het penitentiair personeel en externe diensten van Brussel en Leuven.

Sport is een eenvoudig hulpmiddel voor gevangenen om zich na hun vrijlating in de samenleving terug te integreren. Meer aandacht voor sport na een gevangenschap is dan ook aangewezen. Dit onderzoek gaat na of er voor (ex-)gevangenen wel enige nazorg voor sport is uitgewerkt of hoe deze gerealiseerd kan worden.

In deze scriptie wordt gekeken naar de balans tussen de toegang tot wetenschappelijk onderzoek en de bescherming tegen misbruik van gedetineerden. Daarbij ligt de focus op het belang van de geïnformeerde toestemming en op de invloed van de gevangenisomstandigheden op de vrijwilligheid van deelname aan een onderzoek.

“Ge hebt geen leven meer. Ge wordt geleefd. Dat is echt het woord van een gevangenis: ge wordt geleefd, en ge moet overleven. Er is niets aan te doen.”Probleemstelling en onderzoeksvraagOp dit moment bevinden zich volgens recente cijfers ongeveer 11 769 gedetineerden in de Belgische gevangenissen, waarvan 502 vrouwen. Zij vormen een unieke categorie. In de literatuur valt het dan ook op dat er weinig belangstelling is voor deze groep.

VRIJHEID ACHTER TRALIESMax zijn kamer hangt vol met kaartjes, familiefoto’s en een poster van gitaren. Simon maakt elke week pizza’s zoals zijn vader hem dat geleerd heeft. Youssef praat elke dag urenlang met zijn vrouw. Hoewel dit erg gewoon lijkt, is Max’ kamer slechts 6 vierkante meter groot, heeft Simon geen oven heeft maar gebruikt hij een omgekeerd vuurtje om zijn pizza’s te roosteren en Youssefs gesprekjes vinden plaats onder streng toezicht.

SOCIALEZEKERHEIDSRECHTEN: EEN MENSENRECHT, OOK ACHTER DE TRALIES.Dit onderzoek focust op de gevangenis, dat toch wel een heel bijzonder deel van de samenleving is. Als we de inwoners van de gevangenis bekijken, zien we vooral maatschappelijk zwakkere groepen. Velen bevonden zich voor de detentie reeds in een moeilijke situatie: ze leven van een werkloosheidsuitkering of een leefloon, ze hebben schulden, ... Deze grote kwetsbaarheid voor de veroordeling, gaat bovendien gepaard met een grotere kwetsbaarheid door de vrijheidsberoving.