Deze verhandeling biedt een nieuwe analyse van het tragische die een correctie aanbrengt op de
nietzscheaanse interpretatie van de tragedie als het overwegend dionysische principe in de cultuur. De
deconstructie van de dionysische oorsprongsmythe van de tragedie leert dat deze nietzscheaanse visie
kadert binnen de grote breuklijnen van de moderniteit: de tegenstelling tussen Verlichting en
Romantiek, ratio en betovering, logos en mythos. Nietzsches interpretatie van het dionysisch-tragische
als het irrationele tegenprincipe van het rationalisme en de metafysica maakt zelf deel uit van de moderne
funderingsmythe, en houdt zo de moderne breuklijnen in stand.

Dit werk is een poging om de breuklijnen te doorbreken vanuit een inclusieve reconstructie van het
tragische levensgevoel van de Oude Grieken. Ik vertrek vanuit het filosofische kader van de betovering
en onttovering van de wereld om de verschillen tussen het Oudgriekse tragische en de moderniteit te
duiden, en breng de tragedie in verband met de betovering, de mythe, de filosofie, de metafysica en de
polis. Via een labyrintische zoektocht tussen mythos en logos ga ik op zoek naar een nieuw en
authentieker begrip van het tragische levensgevoel; en naar de mogelijkheden en uitdagingen voor het
authentieke tragische om opnieuw een betekenisvolle plaats op te eisen in onze (post)moderne cultuur.

In deze paper wordt de natuur bij de schrijfster Bettine von Arnim en de schrijver-dichter Joseph von Eichendorff vergeleken. Hoewel ze beide tot de Duitse Romantiek gerekend worden, hebben ze een andere visie. Tegenwoordig is de natuur een hot topic, maar dat was drie eeuwen geleden ook al zo.

De thesis onderzoekt representaties van helden in de spionageromans van John Buchan geschreven tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het doel is om de romantische ideologie eronder bloot te leggen en te onderzoeken hoe die de barre oorlog overleefde.

Citytrip naar Londen met de nadruk op het romantische aspect. Zowel de bekende bezienswaardigheden als romantische plaatsen worden bezocht.

In mijn scriptie heb ik een poging tot revisie ondernomen van de negatieve hedendaagse receptie van Hendrik Conscience. Door analyse van twee minder bekende historische romans van zijn hand trachtte ik, in weerwil van de huidige dominante perceptie van Conscience, aan te tonen dat de verguisde schrijver met zijn literatuur consequent werkte aan een unionistisch project. Synthese van geschied- en literatuurwetenschap was daarbij een voornaam streven.