Als kleuterleerkracht openstaan voor de ruimte die een kind nodig heeft om op onderzoek uit te gaan en vragen te stellen in de groene buitenruimte, blijkt soms makkelijker gezegd dan gedaan. Het is overduidelijk een proces waar je ook als professional in moet groeien.
Iedere kleuterleerkracht wil uiteraard die onderzoekende houding stimuleren bij deze leeftijdsgroep, maar meer dan anders betekent het afstappen van het traditionele uitwerken van thema’s en vooral durven openstaan voor het onbekende...

Dit onderzoek gaat over de werkdruk bij animatoren op Vlaamse Gemeentelijke speelpleinen. Vanwaar komt de werkdruk en hoe kunnen we hier als organisatie of als gemeenten mee omgaan?

Kolonies voor zwakke kinderen: een vergeten onderdeel in onze Belgische geschiedenis. Dit onderzoek brengt in kaart hoe men keek naar kinderen in de model-heropvoedingskolonies van het Nationaal Werk voor Kinderwelzijn tussen 1919 en 1987, en concludeert dat onze kijk op kinderen helemaal niet zo sterk veranderd is als we denken.

Vanuit de noodzaak aan extra stimulatie van de voorbereidende lees- en spellingvaardigheden bij kansarme, anders- en meertalige kleuters werden aantrekkelijke "outdooractiviteiten" ontwikkeld. Kleuters leren door middel van spelen.

Vanuit VZW De Stroom werd ons gevraagd om een mobiele snoezelruimte uit te bouwen. Het doel van deze snoezelruimte is om beleving te creëren op een lager niveau, door de verschillende zintuigen te prikkelen. Als eerste zijn we op zoek gegaan naar informatie rond snoezelen en de doelgroep. Om nog extra informatie te verkrijgen werd een verkennend onderzoek uitgevoerd. Dit bij voorzieningen die werken rond snoezelen. Daarnaast hebben wij de praktische uitwerking van het project neergeschreven in dit eindrapport. Dit bevat onder andere de beschrijving van het groepsproces, ruimtes, thema’s en materialen. Vervolgens wordt de eindactiviteit besproken die
uitgevoerd werd in het buitengewoon lager onderwijs Zonneburcht te Waregem. Als laatste vindt een concreet besluit. Om onze opdracht te volbrengen zijn wij op zoek gegaan naar een caravan. Deze hebben wij volledig omgebouwd tot ’t Spetterke. Deze wordt ingezet tijdens de inclusieve speelpleinwerking die VZW De Stroom organiseert.

De quality-time tussen ouders en kinderen is zeer dierbaar. Een specifiek probleem dat uit onze research is voortgekomen, is dat ouders graag een wandeling maken, maar hun kinderen niet. Zij hebben nood aan extra prikkels. Het verslag beschrijft onze weg tot en met de productie van het uiteindelijke kaartspel.

Een rustplek in een speeltuinHet ontwerpen van een inclusieve speelplek met de expertise van kinderen met autismeINLEIDINGEen inclusieve maatschappij, waar iedereen volledig deel van kan zijn ongeacht zijn verschillen, is dat geen mooi streefdoel? Jammer genoeg ervaren personen met een beperking hierin nog veel hindernissen. Toch kan je door kleine stappen te ondernemen, bouwen aan zo’n inclusieve maatschappij.Als men spreekt over een inclusieve samenleving doelt men op de insluiting van alle burgers, zonder acht te slaan op de verschillen tussen de burgers (Grip vzw, z.d.).

Een speeltuin voor iedereenOp daguitstap met een inclusieve jeugdbeweging, zowel voor kinderen met een beperking als voor kinderen zonder beperking, wil de leiding graag met de kinderen even in een speeltuin spelen. De meeste kinderen vinden al snel hun weg in de speeltuin maar enkele kinderen blijven staan.

PARASIETEN IN ZANDBAKKEN: OOK BIJ ONS? Buiten spelen is gezond, of toch niet helemaal? Meer en meer studies uit het buitenland tonen aan dat zandbakken, stadsparken en speeltuinen besmet zijn met parasieten. Meer nog, ze zouden mee aan de oorzaak liggen van allergieën en astma bij kinderen. Voor het eerst wordt nu ook onderzocht hoe het in België gesteld is met de besmettingsgraad van openbare plaatsen.Men zegt vaak dat we niet te proper moeten leven om zo een goed immuunsysteem te kweken. Zo laten we onze kinderen bijvoorbeeld ravotten in de tuin en spelen in de zandbak.

You + me = us, ook met ASS ?!De autismespectrumstoornis, afgekort ASS, is lang geen onbekend begrip meer in het secundair onderwijs. Onderzoeken, resultaten hiervan en referentiële teksten hierover zijn schering en inslag. Hoogstwaarschijnlijk ken je wel een klasgenootje of een vriend met autisme. Gelukkig laten we hen niet meer aan hun lot over, zodat iemand met ASS vlot kan meedraaien in het gewoon onderwijs. Jij en ik zorgen er samen voor dat deze persoon zich welkom voelt in de groep.

Mijn stageopdracht bestond eruit de beschikbare geografische data van de Stad Genk te integreren in het midoffice. Dit is voornamelijk interessant om eindapplicaties rond te maken. Niet alleen voor de burgers van Genk die bepaalde geografische informatie willen opvragen, maar ook voor andere stadsdiensten die baat kunnen hebben bij het gebruik van ruimtelijk inzichtelijke informatie.Het Geografisch Informatie Systeem:Vooraleer ik aan deze opdracht kon beginnen moest ik inzicht krijgen in hoe het GIS, geografisch informatie systeem, dagelijks gebruikt wordt door de stadsdiensten.

Hoe kan een lokale investering in toegankelijkheid een investering zijn in de toekomst?Dat het aantal mensen met een beperking in de komende jaren, mede als gevolg van de vergrijzing van bevolking en de vooruitgang van de wetenschap, zal wel niemand verbazen. Neem daarnaast noch een persoon met een gebroken been  die het moeilijk heeft om het openbaar vervoer te gebruiken of een leverancier met een zware last moet doos per doos binnenbrengen omdat zijn wagentje de vijf treden naar de ingang niet kan nemen dan komt men tot een zeer grote groep van mensen die met een ‘toegankelijkheidsprobleem’

Kindermishandeling slaat ook animatoren van de jeugdbeweging!
 
 “Tijdens een douchemoment op kamp zag ik brandwonden op Vanessa’s billen. Het waren mooie ronde vlekken; onnatuurlijk ronde vlekken, als van een uitgeduwde sigaret. Ik ging er niet op in.’s Avonds op de teamvergadering deelde ik mijn waarnemingen en vermoedens met de andere animatoren. We wisten niet wat we moesten doen; we spraken af er niet tegen haar over te praten, maar wel te luisteren als ze iets wou vertellen.

Spelen in de stad: kinderspel?
 
‘Geef ze wat groen en een straat die weer schoon is.’ Misschien fronst u de wenkbrauwen bij het lezen van dit zinnetje en wellicht doet het u vaag denken aan de jaren toen de klanken van Louis Neefs de woonkamer vulden? Neen, dit is geen artikel over artiesten van weleer. ‘Dit is een artikel voor de kinderen van morgen. Opgesloten, gevangen in een stenen woestijn. Want zo zal morgen het spelen verdwijnen.