Ik ben Leonardo! Een nieuw, 'geniaal' en educatief bordspel rond Leonardo da Vinci

Kan ik door middel van een spel leerlingen lager onderwijs nieuwsgierig maken naar Leonardo da Vinci en zijn werk? Ik ging op onderzoek naar hoe een goed spel nu eigenlijk in elkaar zit, hoe ik het educatief kan maken, ik las over Leonardo, stak een bordspel in elkaar, testte het uit en kwam tot een conclusie… JA!

Waarom Leonardo da Vinci?

Misschien beseft u het nog niet helemaal maar dit historisch figuur kan ontzettend veel teweeg brengen bij kinderen. Leonardo da Vinci is het typevoorbeeld voor de Renaissanceman: als uitvinder, kunstenaar, architect en natuurkundige was hij van veel markten thuis. Hij was een rasechte visionair, het leek wel alsof hij een glazen bol had. Hoewel Leonardo’s uitvindingen in zijn tijd soms als bespottelijk werden beschouwd zijn ze in de posterieure eeuwen wél verwezenlijkt. Dit visionaire aspect maakt zijn persoon interessant voor kinderen van de lagere school. Welk 10-jarig kind zou nu niet graag in de toekomst kunnen kijken, al was het maar om te kunnen zien welke vragen er zouden gesteld worden op de toets. Leonardo da Vinci is de perfecte opstap om het in de klas te hebben over een waaier aan onderwerpen: de Renaissance, technologie en uitvindingen, ontdekkingsreizigers, wetenschap, architectuur, het menselijk lichaam… Naast louter geschiedkundige feiten kunnen ook levenshoudingen worden aangeleerd, deze zijn misschien nog van groter belang omdat ze meer kans hebben te blijven hangen. Door les te geven over Leonardo da Vinci leer je kinderen hun mogelijkheden en talenten te gebruiken, te genieten van het leren, meerdere talenten te ontwikkelen, te schetsen en dat falen ook een deel van een leerproces is.

Een recept voor een goed spel: spel en leren in één pot

De twee basis-ingrediënten voor mijn spel over Leonardo Da Vinci zijn ‘spel’ en ‘leren’. De voorwaarden voor een goed spel en de kenmerken van een goed spel hield ik in mijn achterhoofd tijdens de ontwikkeling. Ook de verschillende visies van Piaget, Vygotsky, Dewey en Kolb rond ‘leren’ heb ik gebruikt bij de ontwikkeling. Het is belangrijk te noteren dat ik op zoek ben gegaan naar een evenwicht tussen leren en spelen. Volgens de theorie moet het spelplezier steeds centraal staan maar in mijn spel staat ook leren centraal, leren kan immers zeer ruim opgevat worden. De kinderen leren over de uitvindingen van Leonardo, vooral het visionaire aspect wordt duidelijk. Ook het feit dat een uitvinding niet in een handomdraai gemaakt is en dat er veel specifiek materiaal voor nodig is, verschillende experts, geduld en doorzettingsvermogen. De kinderen komen ook meer te weten over de tijd waarin Leonardo leefde, zijn kunst en het feit dat hij een uitzonderlijk veelzijdig mens was. 

Ik ben Leonardo!

Het doel van het spel is: bewijs dat jij de échte Leonardo da Vinci bent door als eerste een fantastische uitvinding in elkaar te steken. Tijdens het spel moet iedere speler een bepaalde uitvinding van Leonardo zien te voltooien. Hiervoor moeten de spelers op zoek naar materiaal en werklieden in de straten van het oude Florence. Door de Mona Lisa kaarten zit er een geluksfactor in het spel en door de Mona Lisa quizkaarten een extra uitdaging. Het is via deze kaarten dat er ook leerinhoud wordt overgebracht. Op hun tocht moeten de spelers goed opletten want er kan zomaar een andere speler hen komen bestelen! Wie als eerste al de materiaalkaartjes heeft verzameld om de uitvinding te voltooien roept luid ‘Ik ben Leonardo’ en haast zich naar de Duomo. Kom je daar aan en kan je bewijzen dat je al het materiaal en werklieden hebt die nodig zijn voor je uitvinding? Dan heb je bewezen dat jij de echte Leonardo da Vinci bent!