Een empirisch onderzoek naar hoe asielzoekers het intercultureel bewustzijn ervaren bij hun hulpverleners.

De hulpverlening en het beleid kunnen partnergeweld bij volgmigranten verhelpen, maar anderzijds ook partnergeweld versterken of hulp bemoeilijken. Om deze complexe rol te onderzoeken bevroeg ik vijftien sociaal werkers uit Vlaanderen en Brussel die met migranten en/of partnergeweld in aanraking komen.

Mijn scriptie tracht een antwoord te formuleren op hoe de begeleiding van adolescenten die zichzelf verwonden gepast vorm kan krijgen. Dit door informatie weer te geven over zelfverwondend gedrag alsook door een kant-en-klaar product aan te bieden voor jongeren en hun hulpverlener.

Wzc de Ruyschaert heeft een applicatie ontwikkeld ter ondersteuning van het vroegtijdig zorgplanningsgesprek bij personen met dementie door middel van foto’s en andere innovaties. Het project bevindt zich nog in een beginfase en is op zoek naar constante kwalitatieve verbetering. Om de meerwaarde van de applicatie na te gaan wil dit onderzoek een antwoord geven op de vraag: ‘Wat zijn de ervaringen van hulpverleners in Vlaamse woonzorgcentra aangaande drempels en verbeteringen i.v.m. het gebruik van de VZP-applicatie bij personen met dementie?’. Het onderzoek bestaat uit twee vragenrondes. In de eerste ronde wordt het gebruik voor de app nagegaan. In de tweede ronde wordt het gebruik met de app nagegaan. Als afsluiter wordt een top 10 van aanbevelingen tot aanpassingen voor de app voorgesteld.

In mijn scriptie ga ik uit van 'de mens' in de rol van hulpverlener of -vrager binnen de maatschappelijke context. Ik onderscheid drie mensbeelden; economisch, biologisch en relationeel. De dominantie van de twee eerstgenoemde op de laatste is daarbij een hindernis voor hedendaagse hulpverlening.

We maken de denkoefening om Autismespectrumstoornis (ASS) als een aparte cultuur te benaderen. Kunnen hulpverleners dan hun interculturele communicatieve competenties inzetten om de communicatie met hun cliënt met ASS te verbeteren?

Een bespreking van drugbehandelingskamers als alternatieve correctionale afhandeling van drugsgerelateerde misdrijven. Een vergelijking van de situatie in Gent en Brugge.

Het internet en zelfverwonding: surfen tussen trigger en taboe 21 000 hits binnen één seconde21 000 hits om in te verdwalenVan 21 000 naar 21 00121 000 hits waar nog geen onderzoek naar werd gedaanHet internet onder de loep, graag ook in Vlaanderen! 21 000 hits binnen één secondeAnno 2015 levert een gewone zoekopdracht naar zelfverwonding via Google binnen één seconde 21 000 resultaten op. Je vindt met één klik onder andere artikels uit populaire tijdschriften en kranten, filmpjes, foto’s, informatiewebsites, discussieforums… Het aanbod is enorm.

Een kind met downsyndroom: een kwestie van dubbel klikken. “Ons leven is voorbij dachten we. Ik kende dat totaal niet dus je gaat meteen uit van het ergste. Je denkt ‘oh my god’, wat moet ik hier mee doen? Ik kan dat niet.”Jaarlijks worden ongeveer honderd mensen in België ouder van een kind met downsyndroom. Voor zo goed als elke ouder is de geboorte van zijn of haar kind een speciaal moment. Wanneer dit kind echter een beperking blijkt te hebben, kan deze heuglijke tijd onder druk staan.   Downsyndroom is een beperking die meestal rond de geboorte van het kind gediagnosticeerd wordt.

Een weg naar herstelgericht werken in de bijzondere jeugdzorgHerstelrecht is een begrip dat uit de gerechtelijke context komt. Het is een manier om te reageren op misdrijven die gepleegd zijn. De aanpak staat in schril contrast met een sanctionerende aanpak, waar straffen centraal staat. In een herstelgerichte aanpak staat daarentegen het herstel van de aangerichte schade centraal, en heeft men aandacht voor het slachtoffer. Dat blijkt positieve effecten te hebben, zowel op de dader van het misdrijf, als op het slachtoffer ervan.