ADHD, een stoornis of een uitdaging?

Scriptie: ADHD, een stoornis of een uitdaging

Deze scriptie handelt over een vrij actueel onderwerp, ADHD. Deze afkorting staat voor de Engelse term Attention Deficit and Hyperactivity Disorder. ADHD is een algemene term waaronder o.a. aandachtstekort en hyperactiviteit ressorteren.

ADHD wordt heden ten dage te pas en te onpas gebruikt voor elk opvallend deviant gedrag bij kinderen en jongeren. Men mag echter niet uit het oog verliezen dat het een zeer complexe diagnose betreft. Het wordt al specialistenwerk om vanuit verschillende symptomen te werken naar een specifieke individuele behandeling.

Het is niet gemakkelijk om één kant-en-klare oplossing voor deze ‘stoornis’ te vinden. 

Deze scriptie is een zoektocht om vanuit verschillende invalshoeken handvaten te vinden voor jongeren en hun opvoeders om met deze stoornis te leren omgaan.  Het is door  een ‘afwijking’ als een ‘uitdaging’ te gaan zien dat de louter klassieke gedragsmatige aanpak van ‘storend’ gedrag zou kunnen doorbroken worden. De ervaring leert dat deze jongeren gemakkelijk reeds van jongs af in een negatieve spiraal terecht kunnen komen. Dit is een belangrijk element als je op zoek wil gaan naar toepasbare methoden om met ADHD te leren omgaan.

In dit werk, ADHD een stoornis of een uitdaging, wordt ADHD eerst op verschillende niveaus verkend. Het handelt over orthopedagogisch werken met jongeren met ADHD binnen een instellingscontext.

Verder wordt ADHD binnen de huidige maatschappelijke context belicht, zo is  bijvoorbeeld individualisatie een belangrijk element dat bij mensen met ADHD en hun naasten een  weerslag kan hebben. Ook binnen de bijzondere jeugdzorg is “de instelling” een sterk veranderend element waar meer naar integratie dan naar segregatie gewerkt wordt.

In de medische wereld wordt er veel onderzoek gedaan naar ADHD.

Op gebied van neurologie wordt er reeds van het begin van de 20ste eeuw onderzoek gedaan naar neurologische aandoeningen. Zo sprak men in de jaren ’30 van “organic behavior syndrome”. In dit werk wordt de werking van de hersenfuncties in verstaanbare taal beschreven. De effecten van medicatie wordt in bijlage uitvoerig belicht.

Er bestaat reeds een gamma van behandelingstechnieken die in diverse werken werden omschreven. De vzw ‘Zit Stil’ heeft hier reeds menig boek over gepubliceerd. In deze scriptie wordt er gezocht naar de bruikbaarheid van sommige technieken. Technieken die aansluiten op een gedragsmatige aanpak. Zo wordt bijvoorbeeld in plaats van een gedragskaart in de school, een succeservaringskaart in gebruik genomen waardoor er eerder naar beloning en motivatie kan gewerkt worden in plaats van naar bestraffing…

In de casus wordt gezocht naar specifieke manieren hoe de twee betrokken jongeren zichzelf kunnen leren helpen. Om dit te verwezenlijken werd er gezocht in zowat alle hedendaagse lectuur die er te vinden is met betrekking tot ADHD.

De jongeren die meewerkten in de casus zijn jongens die in een leefgroep zijn terechtgekomen omwille van o.a. hun ADHD problematiek.

Dit werk is een interessante leerschool voor de lezer: ADHD wordt op een positieve manier benaderd. Er wordt gezocht naar manieren om ADHD te begrijpen…er met te leven en te werken. Het is een zoeken naar manieren die het werk van de opvoeder ‘vergemakkelijken’ of beter doorzichtiger maken om uiteindelijk de situatie van de jongere met ADHD en zijn/haar omgeving te verbeteren.   Het is een zoeken naar talenten bij jongeren die omwille van hun gedrag minder kans krijgen om tot ontwikkeling te komen.

Dit werk is een goed gefundeerd pleidooi en biedt veel informatie en handvaten voor de leek en de professional.

Roel Horemans