De Doggerbank Herdacht

DE DOGGERBANK

Deze scriptie vertelt het verhaal van de Doggerbank, een lage zandbank gelegen in het midden van de Noordzee. Deze behoort grotendeels toe tot Groot-Brittannië. Ze is van grote waarde op zowel archeologisch en ecologisch vlak. Ook economisch en politiek schuilt er toekomstig potentieel in het gebied.

In deze thesis onderzocht ik hoe architectuur een nieuwe invloed kan uitoefenen op de verdere ontwikkeling van maritieme constructies om deze beter aan te passen aan de omgeving. Het project is een manier om een discussie op gang te brengen, in een behoefte om anders te denken, en om de complexiteit van een zeer gelaagde situatie te duiden.

ARCHITECTUUR EN DE NOORDZEE

Architecten hebben de eigenschap om het grote geheel te zien, om het te visualiseren en om perspectief te bieden voor verdere discussies. Tot op heden stonden de activiteiten op zee in het teken van productie en functie. De mens heeft zich door de jaren heen centraal gesteld op de aarde en daardoor natuurlijk evenwicht en symbiose verstoord. Een nieuw voorbeeld van onze constructies op zee wordt onderzocht.

HET VERTELLEN VAN VERHALEN

Het doel van het project is om mensen een andere kant te laten zien van architectuur en om ze op een andere manier te laten nadenken over architectuur. Architectuur wordt gebruikt om iets te vertellen, eerder dan een essentieel gegeven.

HET SUPERBREIN VAN DE NOORDZEE

Doorheen het proces las ik verschillende wetenschappelijke artikelen en boeken, bekeek ik documentaires en registreerde ik alles in tekeningen en kaarten.

Door kaarten telkens opnieuw over elkaar te leggen ontstond een nieuw ontwerpen planning voor de Doggerbank.

Daarin staat aangeduid welke zones beschermd moeten worden, hoe het vrachtverkeer door en rond de Doggerbank gaat bewegen, waar de belangrijke potentiële plekken zijn die met rust gelaten moeten worden of juist gestimuleerd moeten worden om ecosystemen te laten groeien of te verwilderen.

Door ook de zeeorganismen te bestuderen, kwam ik tot het besef dat niemand of niets beter is aangepast aan de omstandigheden onder water dan deze organismen. Ik besloot om zelf organismen te ontwerpen, gebaseerd op de natuur en gecombineerd met artificiële intelligentie. Ook de systemen waarin dieren opereren, inspireerden mij om de ontworpen artificiële organismen in een zwermintelligentie systeem te organiseren.

De ontworpen artificiële organismen werden vereenvoudigd en kregen elk een simpele functie zoals het filteren van water, het opwekken van energie, het stimuleren van de groei van riffen, het in de gaten houden van de omgeving... Ze intrigeren constant met elkaar en hun omgeving

Het wordt als het ware het superbrein van de Noordzee.

Elke tekening en model in dit project vertelt een eigen verhaal en nodigt uit om zekere gewoontes uit je eigen leven ter discussie te gaan stellen.