“Is de koffie mislukt, dan is de koffie mislukt. Daar is niets aan verloren.” Kwalitatief onderzoek naar adaptatie en coping bij

“Is de koffie mislukt, dan is de koffie mislukt. Daar is niets aan verloren.”
Kwalitatief onderzoek naar adaptatie en coping bij ouderen met Mild Cognitive Impairment

Introductie

Mild Cognitive Impairment (MCI) treedt binnen het wetenschappelijk onderzoek steeds meer voor het voetlicht. Personen met MCI ervaren subjectieve geheugenklachten, maar daarnaast soms ook functionele problemen binnen aADL- en iADL-activiteiten. Onderzoek naar hoe zij deze problemen ervaren en wat ze er precies aan doen is slechts beperkt tot kwantitatief onderzoek. Naar de specifieke toepassingsvoorbeelden is nog geen bevraging gedaan. Dit is echter wel noodzakelijk om personen met MCI te kunnen begrijpen en hen te kunnen bijstaan. In die zin komt dit onderzoek  tegemoet aan het tekort aan kwalitatieve onderzoeksinformatie omtrent adaptatie bij MCI.

Doelstellingen

Het doel van dit kwalitatief onderzoek was om tegemoet te komen aan het tekort aan de ervaringen van personen met Mild Cognitive Impairment (MCI). Er werd onderzocht welke vormen van adaptatie personen met MCI aanwenden om met hun cognitieve achteruitgang en bijhorende occupationele beperkingen om te gaan.

Methodologie

Er werd gebruik gemaakt van een kwalitatief design. De dataverzameling vond plaats via purposive sampling. Naast het criterium van diagnose van MCI werden een aantal extra in- en exclusiecriteria opgesteld. Semi-gestructureerde interviews (n = 5) werden afgenomen van de onderzoekspersonen in het UZ Gent en UZ Brussel. Deze werden geaudiotaped en letterlijk neergeschreven. De methode van grounded theory werd aangewend om de verzamelde data te onderwerpen aan een grondige analyse.

Resultaten

De interviews zorgden voor het inzicht dat MCI zich bij elke onderzoekspersoon op een andere manier vertoonde. Uit de data werden twee hoofdtakken verzameld: emotionele adaptatie en effectieve adaptatie. Onder deze takken vielen een aantal subcategorieën zoals onder andere probleembesef, bagatelliseren en het gebruik van hulpmiddelen. Binnen de effectieve adaptatie kwam het inschakelen van de hulp van een mantelzorger als meest vernoemde adaptievorm voor. Daarnaast kwam het probleem op een actieve manier aanpakken op de voorgrond binnen de emotionele adaptatie.

Conclusie

Bij elke onderzoekspersoon was een uniek en persoonlijk patroon van adaptatie te zien. Dit onderzoek kan bijdragen tot het tekort dat er heerste rond adaptatie in MCI. Op deze manier kunnen ergotherapeuten inzicht krijgen in de vormen van adaptatie die personen met MCI toepassen om tegemoet te komen aan hun beperkingen.