Dyslexie: een problematische zoektocht naar de oorzaak

Dyslexie: een onverklaarbare leerstoornis?

Vanaf het moment waarop kinderen starten met hun opleiding in het basisonderwijs, worden ze geacht te leren lezen. Bij vele kinderen verloopt deze weg naar geletterdheid van een leien dakje, terwijl een aanzienlijk aantal anderen wordt geconfronteerd met hindernissen en problemen. De vertraging, of bij uitbreiding zelfs de aantasting, van de leesontwikkeling die deze kinderen hierdoor oplopen ten aanzien van hun kameraadjes, kan niet te onderschatten gevolgen hebben voor hun verdere ontwikkeling op allerlei niveaus. De term die men heeft geïntroduceerd om te verwijzen naar deze specifieke lees- en spelproblemen is het veelbesproken woord „dyslexie‟. De voorbije decennia hebben vele onderzoekers getracht de oorzaak van deze problemen in het lees- en spelproces te achterhalen. Deze zoektocht bleek echter niet eenvoudig te zijn, met als gevolg dat vele verschillende hypotheses het daglicht zagen. Hoewel de opinies in het verleden vaak radicaal verschillend waren, is er heden ten dage min of meer een consensus met betrekking tot de onderliggende oorzaak, zijnde het fonologische gebrek. Wanneer we spreken over dit fonologische gebrek, bevinden we ons op het cognitieve niveau. Onderzoekers hebben zich echter niet beperkt tot dit niveau en onderzochten eveneens wat de onderliggende biologische en neurologische oorzaak van dyslexie dan wel zou kunnen vormen.

In deze bachelorscriptie gaat de auteur op zoek naar de oorzaak achter dyslexie. Om deze zoektocht wetenschappelijk te staven, wordt er een mooie synthese gemaakt van al wat essentieel is in de internationale vakliteratuur. Er wordt een overzicht gegeven van verschillende theorieën die men in de loop van de jaren naar voren heeft geschoven in het kader van het onderzoek naar de oorzaak van dyslexie. In een eerste deel wordt een beeld geschetst van wat dyslexie concreet inhoudt en betekent. Het is immers noodzakelijk om een goed begrip te hebben van deze leerstoornis, alvorens te starten met het onderzoek. Vervolgens worden de verschillende visies met betrekking tot de oorzaak van de specifieke lees- en spelproblemen weergegeven. Er zijn doorheen de jaren zoveel tegenstrijdigheden geformuleerd, waardoor het voor velen, en dan vooral voor de dyslectici zelf, lijkt alsof niemand de stoornis kan verklaren. Ten derde wordt de eerder vermelde consensusvisie toegelicht en wordt er verklaart hoe deze dan wel kan leiden tot zulke problemen. Het vernieuwende van deze scriptie bestaat erin dat er een recente ontwikkeling in het onderzoek wordt aangehaald, waardoor de dominante opvatting over de oorzaak van dyslexie sterk op de helling komt te staan. Verder bekijkt men ook het onderzoek naar de biologische en
neurologische basis van dyslexie en de manifestatie van deze stoornis in verschillende orthografieën.