ECHO in kaart gebracht

ECHO IN KAART GEBRACHT

Een kwalitatieve evaluatie omtrent belangrijke begeleidingsaspecten van een arbeidsrehabilitatieproces voor personen met langdurige en ernstige psychische problemen op ECHO

De arbeidsmarkt van vandaag heeft hoge verwachtingen. Stijgende werkloosheidscijfers drukken ons met onze neus op de feiten. Het zwakkere segment binnen de samenleving slaagt er niet in om zichzelf staande te houden in onze huidige knelpunteconomie. Ook personen met langdurige en ernstige psychische aandoeningen ondervinden frequenter moeilijkheden bij het zoeken, vinden en behouden van werk. Het zijn net deze personen waarmee ik dagelijks in aanraking kwam tijdens mij stage. Het gaat over mensen die vaak willen, maar niet kunnen. Of omgekeerd: kunnen maar niet willen. Mensen waarvoor onze maatschappij te hard geworden, mensen die zich in de steek gelaten voelen door anderen en door de samenleving.

De (re-)integratie in de maatschappij is voor deze doelgroep een essentiële factor in zijn of haar herstelproces. Vanuit de vermaatschappelijking van de zorg is er steeds meer sprake van arbeidsrehabilitatie, het begeleiden en ondersteunen van personen met psychische moeilijkheden op vlak van een zinvolle dagbesteding. Arbeidstrajectbegeleiding (ATB) is een zeer persoongebonden proces en is in geen geval eenvoudig voor zowel de cliënt als voor de begeleider(s). In dit kader begeleidt ECHO (vzw Walden), mijn stageplaats, jaarlijks een 210tal cliënten in de vorm van een activeringstraject op maat. De uitval binnen die begeleidingen is hoog. Te hoog. Vanuit deze vaststelling leg ik in dit praktijkgericht onderzoek de focus op belangrijke en bepalende begeleidingsaspecten van een traject: de succesfactoren en de valkuilen. Op basis van een algemene, kwalitatieve evaluatie wordt de ECHO-methodiek en zijn werking vanuit verschillende invalshoeken en binnen de gegeven context in kaart gebracht.