Eenzaamheid bij de geriatrische patiënt in tijden van COVID-19

1. Inleiding

Naar aanleiding van de COVID-19 pandemie werd er op 14 maart 2020 een bezoekstop geïmplementeerd in de Belgische ziekenhuizen. Dit werd gedaan om ziekenhuispersoneel, patiënten en bezoekers te beschermen. Door de bezoekstop mag er geen familie meer langskomen, dit valt voor de patiënten zwaar. Op de afdeling MT0 – Psychogeriatrie in het Jessa Ziekenhuis werd er gezocht naar verschillende communicatiemogelijkheden om zo toch maar de eenzaamheid bij de geriatrische patiënt in tijden van COVID-19 tegen te gaan. 

2. Methode

 Het project is ontstaan in twee grote delen. Het eerste deel omvat de onmiddellijke implementatie was van de verschillende communicatiemogelijkheden op de afdeling MT0 – Psychogeriatrie in het Jessa Ziekenhuis. Het tweede luik bestaat uit het onderzoek doen naar literatuur, hier werd vooral gebruik gemaakt van wetenschappelijke artikels.

3. Resultaten

 Er werd een literatuurstudie gedaan waarbij er gezocht werd naar wat eenzaamheid is en hoe dit kan aangepakt worden. Vanuit de literatuur werd duidelijk dat eenzaamheid verschillende vormen kent en dat dit voor elke persoon anders is. Er werden ook enkele specifieke acties gevonden waardoor ouderen zich eenzamer kunnen gaan voelen. In de literatuur werd er gevonden dat videogesprekken een positief effect zouden hebben om zo het sociaal netwerk te vergroten. Dit werd geïmplementeerd en had een groot succes. Verder werden er nog andere acties ondernomen zoals het gebruik maken van telefoongesprekken, ontmoetingsmomenten aan het raam en het versturen van brieven.

Er werd ook gekeken naar hoe men de gegevens kon verzamelen en hoe de contactmomenten geobjectiveerd konden worden. Zo had elke patiënt even veel kans om zijn familie te zien of te spreken. Hiervoor werd een document ontwikkeld (zie bijlage), de afdeling werd hiervan op de hoogte gesteld.