De duistere kant van het streven naar geluk

Heb je ooit een vleugje verdriet gevoeld terwijl je door je Facebook of Instagram newsfeed bladerde? Misschien gaat u door een moeilijk moment in uw leven en alles wat u ziet als u door de newsfeed scrollt, is foto na foto van uw vrienden glimlachend, plezier hebben, reizen en gelukkig zijn. "Wat is er mis met mij?" Je kunt je afvragen: "Waarom voel ik me zo slecht terwijl iedereen altijd zo blij is?" Als dit je bekend voorkomt, lees dan zeker verder.

Het blijkt dat in westerse samenlevingen zoals België, veel mensen het gevoel hebben dat het niet goed is om verdrietig of angstig te zijn omdat de omringende cultuur ons voortdurend zegt dat we gelukkig moeten zijn. Dit wordt de "sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn" genoemd. Verrassend genoeg heeft onderzoek echter uitgewezen dat het verwerpen van normale negatieve emoties ons niet gelukkiger maakt. In feite kan het zelfs leiden tot meer negatieve gevolgen, zoals depressie. Onze thesis onderzocht of er culturele verschillen zijn in sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn en onderzocht hoe verschillende maatschappelijke en individuele factoren van invloed zijn op die sociale druk die mensen voelen.

Figuur 1. De impact van sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn op het welzijn.

Maar geluk is een positieve emotie, toch? Waarom maakt het waarderen van geluk boven verdriet je nog droeviger?

Dit gebeurt omdat we onze eigen emoties vergelijken met de emoties die door onze samenleving worden gewaardeerd. Niemand kan de hele tijd gelukkig zijn. Wanneer onze omgeving alleen streeft naar positieve emoties en verdriet of angst afwijst, komt er onvermijdelijk een dag waarop we niet kunnen voldoen aan de verwachtingen van anderen, en we ons verdrietig of angstig voelen. Als we onze eigen emoties vergelijken met de verwachtingen van de samenleving en de feedback krijgen dat het voelen van deze emoties verkeerd of slecht is, voelen we ons nog erger dan voordien.

Hoe zag de studie eruit?

Figuur 2. Rood gemarkeerd zijn de 18 landen waar de gegevens zijn verzameld: Australië, België, Canada, Chili, Costa Rica, Estland, Frankrijk, Hongkong, Italië, Maleisië, Nederland, Polen, Portugal, Schotland, Singapore, Slowakije, Spanje, en de VS.

Het meeste onderzoek naar sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn is uitgevoerd in westerse landen, zoals België. Aangezien elk land zijn eigen verwachtingen en regels betreffende het inschatten van emoties, waren we geïnteresseerd in de vraag of er verschillen zijn in sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn over de hele wereld, en om de gevolgen van sociale druk op het welzijn in elk land te onderzoeken.

Daarom werden in 18 landen vragenlijsten verspreid, met 2928 deelnemers. We hadden drie doelen: ten eerste, om te zien of we eerdere onderzoeken, die aantonen dat sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn negatieve gevolgen heeft op het welzijn, kunnen herhalen. Ten tweede hebben we onderzocht hoe culturele variabelen, het gebruik van sociale media, gender, hedonisme en religie, de sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn beïnvloeden. Ten derde hebben we onderzocht hoe culturele variabelen, religie en gender de relatie tussen sociale druk en welzijn beïnvloeden.

Figuur 3. De drie doelstellingen van deze studie.

Wat waren de resultaten van het onderzoek?

De vragenlijsten werden geanalyseerd met behulp van statistische modellen die lineaire regressiemodellen worden genoemd. We waren in staat om eerdere bevindingen te herhalen, waaruit blijkt dat sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn inderdaad het welzijn van individuen vermindert, wat leidt tot meer negatieve emoties, hogere niveaus van depressieve symptomen en minder tevredenheid met het leven. Bovendien verhoogt het feit vrouw te zijn in plaats van man, het leven in landen met een hoge economische en fysieke veiligheid, waar mensen prioriteit kunnen geven aan zelfexpressie en levenskwaliteit, en in landen met een hoger gebruik van sociale media, het niveau van sociale druk. Bovendien blijkt uit de resultaten dat de negatieve gevolgen van sociale druk bij vrouwen groter zijn dan bij mannen, terwijl het uitoefenen van een religie de negatieve gevolgen van sociale druk kan verminderen en beschermen tegen de negatieve gevolgen van sociale druk. In een notendop betekent dit dat vrouwen kwetsbaarder zijn voor sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn dan mannen, dat de sociale druk wordt verergerd door specifieke culturele variabelen en een toegenomen gebruik van sociale media, en dat de sociale druk kan worden verminderd door een religieuze praktijk.

Hoe kunnen we de sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn verminderen?

Onze dissertatie laat zien dat het waarderen van positieve emoties boven negatieve emoties negatieve gevolgen kan hebben. Dit benadrukt het belang van een samenleving die niet alleen geluk, maar ook normale negatieve emoties, zoals verdriet, accepteert. Op die manier, als mensen zich verdrietig voelen, zoals wij allemaal soms zijn, voelen ze niet dat zich verdrietig voelen fout is, wat hun verdriet nog verder vergroot. Terwijl nationale campagnes om negatieve emoties te destigmatiseren de sociale druk om gelukkig en niet verdrietig te zijn en de geestelijke gezondheid te beschermen kunnen verminderen, kunnen we allemaal samenwerken om negatieve emoties meer geaccepteerd te laten worden. Door er openlijker over te praten en ons eigen verdriet en angst en die van de mensen om ons heen te erkennen en te accepteren, kunnen we de ervaring van negatieve emoties normaliseren. Dus, wanneer je de volgende keer op je Facebook of Instagram newsfeed kijkt en je jezelf afvraagt waarom je niet zo gelukkig bent als alle anderen, je kunt onthouden dat: 1) het is oké (en volkomen normaal) om je niet de hele tijd gelukkig te voelen en 2) dat wat je op je scherm ziet is gewoon een weergave van de waarden van je cultuur die je niet hoeft na te leven omdat ze niet realistisch zijn. De Zwitserse psycholoog Carl Gustav Jung zei ooit: "Het woord 'gelukkig' zou zijn betekenis verliezen als het niet door verdriet in evenwicht werd gehouden door verdriet .”