Esports, Booming Business
Esports, Booming Business
Esports, een sociaal fenomeen dat groeide tot een "booming" business waar topgamers over de hele wereld tegen elkaar strijden, een enorme toeschouwerssport creëren en grotere sponsors aantrekken. Met de stijgende commerciële impact en omzet zal het fiscale aspect in de toekomst alleen maar toenemen. Een enkel internationaal Esports-evenement kan deelnemers uit meerdere rechtsgebieden betrekken die concurreren in een bronstaat, terwijl ze tegelijkertijd worden gelivestreamd in verschillende landen over de hele wereld. Vanuit fiscaal oogpunt creëert dit een aanzienlijk risico op dubbele belasting of dubbele niet-belasting zonder de juiste toewijzing van heffingsrechten met behulp van de internationale belastingverdragen.Als gevolg hiervan onderzoekt dit proefschrift of de huidige internationale belastingregels geschikt zijn om het bloeiende fenomeen Esports aan te pakken.
Onderzoek heeft aangetoond dat professionele Esports-spelers op grond van artikel 17 OESO MC als entertainers of sporters zullen worden geclassificeerd. In tegenstelling tot de benadering vanuit het EU-rechtelijk perspectief en de visie van het IOC, lijkt de OESO een bredere benadering van het concept van een "sportbeoefenaar" te hanteren. Deze redenering wordt ook bevestigd door de juridische doctrine omdat Esports veel gemeen heeft met traditionele sporten, waarvoor voorbereiding en training nodig zijn, in combinatie met een georganiseerde competitie. In veel landen wordt Esports al fiscaal als sport behandeld. Bovendien blijkt uit de analyse dat de concepten van een 'entertainer' en een 'sporter' moeten worden verduidelijkt en vernieuwd in overeenstemming met de toenemende digitalisering. Verwarring in verband met de interpretatie van deze voorwaarden moet worden beperkt.
Het onderzoek geeft verder een antwoord op de manier waarop het inkomen van de Esports-speler in een grensoverschrijdende context moet worden belast. Inkomsten van de Esporters in verband met hun openbare prestaties worden beheerst door artikel 17 OESO MC. Alle inkomsten die de Esports-speler niet heeft verdiend in verband met zijn openbare prestaties, evenals alle inkomsten die worden verdiend door niet-presterende werknemers, worden beheerst door artikel 15 OESO MC in het geval van een arbeidsrelatie, en artikel 14 OESO MC als ze als onafhankelijke contractanten worden aangesteld.
Na toepassing van de huidige internationale belastingregels inzake de inkomsten die nauw verband houden met de prestaties van de professionele Esports-spelers, wordt onderzocht of zich problemen kunnen voordoen in het kader van de toepassing van artikel 17 OESO MC. In het geval van offline gaming zijn Esports-spelers in principe belastbaar in de staat waar de prestaties fysiek worden uitgeoefend, wat de staat is waar het toernooi plaatsvindt. Esports-spelers die online concurreren en die niet fysiek aanwezig zijn in het andere rechtsgebied, zullen daarentegen over het algemeen niet vallen onder deze uitzondering die in de bepaling is opgenomen. Op basis van de opvattingen van de juridische doctrine en de logica achter het artikel 17 OESO MC, zijn de inkomsten van Esports spelers in verkregen uit een online toernooi uitsluitend belastbaar in de staat van de fysieke aanwezigheid. Deze zal in de meeste gevallen overeenkomen met de woonstaat van de Esporter aangezien hij van thuis uit online zal deelenemen aan het tornooi of competitie. Hierdoor ontstaat een andere fiscale behandeling tussen online- en offline gaming.
In het geval van online gaming kunnen problemen van dubbele niet-belasting optreden. Dit kan gebeuren voor zover het gebrek aan belasting in de bronstaat zou worden gecombineerd met geen of een extreem lage belasting in de woonstaat van de Esports-speler. De praktijk heeft aangetoond dat professionele Esports-spelers slim gebruik maken van artikel 17 OESO MC om bronbelasting in de bronstaat te vermijden door hun woonplaats naar lage belastingjurisdicties te verplaatsen. Het tegenovergestelde kan gebeuren wanneer professionele Esports-spelers het potentiële risico lopen op buitensporige of zelfs dubbele belasting. Sommige staten kunnen proberen om een bronbelasting in te houden op prijzengeld en salarissen betaald aan niet-ingezeten Esporters. De onjuiste toepassing van artikel 17 OESO MC leidt tot een buitensporige of zelfs dubbele belasting, aangezien de woonstaat van de Esporter geen vrijstelling mag verlenen omdat de uitzondering van artikel 17 OESO MC niet van toepassing is.
De structuur en formulering van artikel 17 OESO MC maakt bronbelasting van Esports-spelers complex en ineffectief, vooral in het geval van internationale online Esports-evenementen. Zo ontstaat er een wezenlijk verschil in de fiscale behandeling tussen online en offline gaming. Dit verschil is in ieder geval het gevolg van de toepassing van de bestaande internationale belastingregels. Bijgevolg blijkt uit het huidige bronbegrip dat in artikel 17 OESO MC is opgenomen, dat op basis van het vereiste van fysieke aanwezigheid, een aderlating heeft met betrekking tot Esports. Op basis van deze analyse is een aanpassing of wijziging van de huidige internationale belastingregels noodzakkelijke.
Ten eerste moet de wijziging gericht zijn op het wegwerken van het aanhoudende verschil in de fiscale behandeling van online en offline gaming met het oog op het bereiken van belastingneutraliteit, ongeacht of Esports online of offline worden gespeeld. Een oplossing is te vinden in de woonstaat van de toernooiorganisator omdat hij het prijzengeld betaalt of uitdeelt. Zoals vastgesteld, is het vaak moeilijk en complex om te bepalen waar de activiteiten van de Esports-speler worden uitgevoerd en hoe de inkomsten met betrekking tot deze activiteiten moeten worden toegewezen. De woonstaat van de betaler kan de beste manier zijn om de heffingsrechten toe te wijzen.
Een andere oplossing zou bijvoorbeeld kunnen zijn om het criterium van de fysieke aanwezigheid op de plaats van uitvoering te behouden, maar om de interpretatie ervan aan te passen in het geval van online gaming. Aangezien de Esports-speler zijn activiteiten via het spel uitvoert, kan de plaats waar het spelplatform wordt geëxploiteerd, die kan samenvallen met de staat waar de uitgever is gevestigd, worden beschouwd als de plaats van uitvoering in de zin van artikel 17 OESO MC. In dit opzicht zou een gecompromitteerde alternatieve oplossing kunnen worden gevonden in de context van de groei van platforms voor deel- en gig economy. Een verbetering van de uitwisseling van informatie tussen Esports-promotors, platformexploitanten en de woonstaat van de speler kan het belastingrecht vergemakkelijken en/of dubbele niet-belastingheffing ten opzichte van buitenlandse winsten van zijn eigen belastingingezetenen tegengaan.
Niettemin moet worden opgemerkt dat de voorgestelde updates van het BEPS actieplan een aanzienlijke impact zullen hebben op de Esports-industrie. De inkomsten die binnen de werkingssfeer van artikel 17 OESO MC vallen en die een rechtstreeks verband houden met de prestaties van de Esports-spelers in de bronstaat, zullen geen rechtstreekse impact ondervinden van de nieuwe vooropgestelde belastingregels conform de Pilar one en two rapporten. De voorgestelde beginselen zouden echter een verdere leidraad kunnen zijn voor een mogelijke nieuwe aanpak van artikel 17 OESO MC. Het aanpassen van de bestaande internationale belastingregels aan het bestaande fenomeen Esports zal enige inspanning vergen. Dit proefschrift heeft duidelijk de pijnpunten van artikel 17 OESO MC ten aanzien van Esports en de bijbehorende digitalisering blootgelegd. Tot slot is het passend om te zoeken naar een modern en beter gedefinieerd artikel 17 OESO MC.
