FRAMINGANALYSE VAN DE BERICHTGEVING OVER DE MINISTER VAN CULTUUR
Schauvliegje, onbeschreven blad of gewoon een goede beleidsminister?
Joke Schauvliege is niet geschikt als Vlaams minister van Cultuur of ze is enkel en alleen geschikt als ze erin slaagt hard te studeren en een deskundig kabinet rond zich te verzamelen. Dat is de boodschap van meeste artikels die verschenen in de Vlaamse geschreven kwaliteitspers naar aanleiding van Schauvlieges aanstelling als minister in 2009. Het standpunt dat Schauvliege zeker en vast zou uitgroeien tot een goede beleidsminister kreeg minder aandacht.
De Morgen gaf de aanzet voor het debat over het ministerschap van Schauvliege, kort na haar eerste interview als minister in Terzake op 13 juni 2009. Het debat werd de dagen daarna vooral gevoerd op de pagina's van De Standaard en De Morgen. In beide kranten werd Schauvliege vooral voorgesteld als een cultuurleek die niet of amper geschikt is als minister van Cultuur.
De toon van de berichten wisselt tussen spottend en cynisch enerzijds en ernstig en pragmatisch anderzijds. Schauvlieges ministerschap wordt in het eerste geval beschouwd als een slechte grap, een 'klucht' die getuigt van weinig respect voor de cultuursector. Schauvliege zelf wordt onder meer opgevoerd als een naief kind en krijgt de bijnaam 'Schauvliegje'. In het tweede geval wordt Schauvliege omschreven als een 'onbeschreven blad' en krijgt ze het voordeel van de twijfel. Het standpunt van de minister zelf, die zich profileert als harde werker en als goede beleidsminister komt ook aan bod in de kranten, maar minder vaak.
De kwaliteitspers koos ervoor om vooral het standpunt van de cultuursector te belichten. Vermoedelijk was deze keuze deels ingegeven door sensatiezucht. De banbliksems van sommige kunstenaars zorgden immers voor meer spektakel op de krantenpagina's dan de verklaringen van Schauvliege. In De Morgen werd vaker dan in De Standaard gekozen voor gepolariseerde standpunten, waardoor het conflict extra werd benadrukt. Hoewel beide kranten ongetwijfeld streefden naar een evenwichtige berichtgeving, was ook dit mogelijkerwijze een bewuste inhoudelijke keuze met het oog op meer spektakel.
Elise Pertz, studente van de master journalistiek aan de Erasmushogeschool Brussel, analyseerde voor haar masterproef de artikels die naar aanleiding van Schauvlieges ministerschap verschenen in de De Morgen, De Standaard, De Tijd en Knack tussen 9 juli 2009 en 31 juli 2009. Ze deed dat aan de hand van framing theorie.
