Ik zie, ik zie wat jij niet ziet, zonder toegankelijkheid geraak ik er niet

Stel dat u een trein wilt nemen en u bent 5 minuten te laat, wat doet u dan? U wacht tot de volgende trein er is. Voor een persoon met een mobiliteitshulpmiddel is dit echter niet zo. Deze persoon heeft hulp gereserveerd voor de trein, 24 uur op voorhand zoals het hoort. Wanneer deze persoon zijn trein mist, mag de volgende trein hem/haar zomaar op het perron laten staan omdat hier geen ondersteuning voor is gereserveerd. Momenteel is dit hoe oneerlijk de maatschappij is.

In het kader van deze bachelorproef zijn wij, 4 studenten ergotherapie, op zoek gegaan naar de invloed van een positieve beeldvorming op integrale toegankelijkheid, meer bepaald op vlak van mobiliteit. Het beloofde een moeilijke zoektocht te worden doordat dit een breed onderwerp is. Integrale toegankelijkheid wilt zeggen dat iets toegankelijk is voor iedereen; rolstoelgebruikers, personen met een kinderwagen, personen met een onzichtbare beperking,... Wanneer we ons toespitsen op mobiliteit kijken we naar openbaar vervoer (bus, trein, vliegtuig) maar ook de infrastructuur van wegen, voetpaden. Kort samengevat heeft iedereen baat bij integrale toegankelijkheid.

We zijn aan de slag gegaan met verschillende wetenschappelijke artikels en hebben hier een conclusie uit kunnen trekken. Met die conclusie zijn we aan de slag gegaan in de praktijk. Hier hebben we een enquete afgenomen en ook meerdere interviews gehad met ervaringsdeskundigen, beleidsmakers en architecten. We zijn tot de conclusie gekomen dat het geven van educatie, sociale media en televisie een matig positief effect hadden. Interactie met personen met een beperking had het beste effect, maar ook tewerkstelling van personen met een beperking zorgde voor meer bewustwording. Uit de resultaten van de enquete bleek dat 50% van de populatie vindt dat er weinig aandacht is rond de toegankelijkheid in de maatschappij.

We hopen zo meer aandacht te schenken aan integrale toegankelijkheid.