Na het schrijven en (succesvol) verdedigen van haar scriptie in de masteropleiding Toegepaste Taalkunde wou de Britse Amanda Hare graag met studenten wereldwijd delen wat ze anders zou aanpakken en wat ze heeft geleerd tijdens het hele proces.
De te lezen volumes in jouw literatuuronderzoek zijn vaak veel te groot om gedetailleerde notities te nemen. Amanda had dan ook enorm veel spijt dat ze niet de tijd had genomen om te leren werken met een database programma zoals Access of Excel.
Zorg dat je niet keer op keer op zoek moet naar een citaat of passage dat je gelezen hebt, zonder dat je nog weet in welk artikel dat was.
De samenvatting bevat best deze informatie:
Na het lezen van een tekst kan je een aantal eenvoudige vragen beantwoorden, zodat je later tijd en energie bespaart. Deze informatie in een database of spreadsheet ingeven is nog beter. Kan je dit niet elektronisch opslaan? Bevestig dan een blaadje papier met de nodige informatie aan de eerste pagina (of maak een apart blad voor elk boek).
Dit zijn enkele handige vragen die je kan beantwoorden over het artikel of boek dat je aan het lezen bent:
Deze stap is essentieel voor de organisatie van je digitale bestanden. Je kan zo snel het artikel dat je nodig hebt vinden en toont ook de chronologische volgorde van de artikelen. Voor boeken kan je een tekstverwerkingsdocument creëren met dezelfde naam en daarin alle relevante informatie (zoals citaten).
Een voorbeeld : je leest over de vroege ontwikkeling bij kinderen. Misschien lees je meer dan 10 artikelen over hoe kinderen leren door te spelen. Als alle artikelen de naam ‘leren_door_spelen_#’ dragen, waarin de # staat voor de artikelen die je vond in volgorde, zal je het artikel dat geschreven werd door J. Jones en een citaat bevat dat je nodig hebt, niet gauw terugvinden. Je zou dan telkens elk document apart moeten openen om te zoeken naar het artikel dat je nodig hebt. Je kan de artikels beter benoemen met ‘Jones_2001_leren-door-spelen-spelletjes’.
Het is verleidelijk om bij het organiseren van bestanden verschillende sub-mappen binnen elke map te creëren. Op die manier kan je de teksten nog verder indelen. Maar dit werkt niet voor iedereen. Amanda vond het makkelijker om elke map te benoemen met een algemene benaming en daarin alle relevante artikelen op te slaan.
Wat doe je met artikels die je niet kan indelen (of in het begin voor je weet hoe je ze gaat indelen)?
Zij plaatste deze artikels in een lijst onder de mappen. Toch kregen ze allemaal een duidelijke benaming zodat ze exact wist wat erin stond.
Het is essentieel om een efficiënt systeem te vinden dat je toelaat het artikel dat je nodig hebt te vinden. Als één systeem niet blijkt te werken, ga dan na waarom het niet werkte, doe enkele aanpassingen en probeer dan iets anders. Misschien werkt een grote lijst met artikels wel voor jou.